การพัฒนาระบบการเสริมสร้างสุขภาพจิตในสถานศึกษาเพื่อป้องกันภาวะซึมเศร้าสำหรับนักศึกษา: กรณีศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม มีวัตถุประสงค์เพื่อการพัฒนาระบบการเสริมสร้างสุขภาพจิตในสถานศึกษาเพื่อป้องกันภาวะซึมเศร้า กลุ่มตัวอย่าง คือ (1) นักศึกษา จำนวน 221 คน (2) ผู้บริหาร ประธานสาขา เจ้าหน้าที่กองพัฒนานักศึกษา พยาบาลและแพทย์ด้านจิตเวช จำนวน 95 คน และ3) คณาจารย์ จำนวน 215 คน เครื่องมือการวิจัยเชิงปริมาณคือ (1) แบบประเมินความรอบรู้ด้านสุขภาพจิต (2) แบบประเมินความแข็งแกร่งในชีวิต (3) แบบคัดกรองโรคซึมเศร้าอย่างง่าย 2Q 9Q ของกรมสุขภาพจิต (4) แบบประเมินผลความภาคภูมิใจในตนเอง เครื่องมือเชิงคุณภาพคือ แนวทางการสนทนากลุ่ม แนวทางการสัมภาษณ์เชิงลึกตามประเด็นที่เกี่ยวข้อง แนวคำถามการจดบันทึกแนวทางการวิเคราะห์ แบบสังเกตแบบมีส่วนร่วม แนวทางการประชุมเชิงปฏิบัติการตามประเด็นที่เกี่ยวข้อง ดำเนินการวิจัย จำนวน 2 วงรอบ ใช้การประชุมเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม เพื่อออกแบบระบบ ทดสอบและปรับปรุงระบบ เพื่อหาข้อสรุป ใช้สถิติเชิงพรรณนา สถิติเชิงอนุมาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และค่าที Pair-T-test แนวทางการสนทนากลุ่ม สัมภาษณ์เชิงลึก วิเคราะห์เปรียบเทียบเชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า ระบบการเสริมสร้างสุขภาพจิตในสถานศึกษาเพื่อป้องกันภาวะซึมเศร้าสำหรับนักศึกษา ประกอบด้วย การเสริมสร้างความรอบรู้ด้านสุขภาพจิตโดยใช้แอปพลิเคชัน การเสริมความแข็งแกร่งในชีวิตด้วยระบบการให้คำปรึกษาผ่านคลินิก การสร้างกิจกรรมและจัดสิ่งแวดล้อมที่เอื้อต่อการป้องกันภาวะซึมเศร้า