ผลการบริบาลทางเภสัชกรรมโดยการเยี่ยมบ้านในผู้ป่วยที่ได้รับยาวาร์ฟาริน : การวิจัยเชิงทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุม

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เปรียบเทียบผลของการบริบาลทางเภสัชกรรมโดยการเยี่ยมบ้านกับบริการตามปกติในโรงพยาบาลในผู้ป่วยที่ใช้วาร์ฟาริน วิธีการ: การศึกษาเชิงทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุมครั้งนี้ทำในผู้ป่วยอายุ 18 ปีขึ้นไปที่มีภูมิลำเนาในเขตอำเภอภูผาม่าน ซึ่งได้รับการรักษาด้วยวาร์ฟาริน อย่างน้อย 1 ครั้ง และนานต่อเนื่องอย่างน้อย 3 เดือน ผู้ร่วมการวิจัย 56 คนถูกแบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมจำนวนกลุ่มละ 28 คน การศึกษาเก็บข้อมูล International Normalized Ratio (INR) และปัญหาจากการใช้ยาแบบไปข้างหน้าที่เวลาก่อนและหลังการศึกษาในเดือนที่ 1, 2 และ 3 นอกจากนี้ยังวัดเกี่ยวกับความรู้เกี่ยวกับวาร์ฟารินในกลุ่มทดลองก่อนและหลังการศึกษา 1 วัน หลังการศึกษาเดือนที่ 1, 2 และ 3 ผลการศึกษา: ก่อนการศึกษาพบว่า ข้อมูลทั่วไปของทั้งสองกลุ่มไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ เมื่อสิ้นสุดการศึกษา พบว่า กลุ่มทดลองมีค่า INR ตามเป้าหมายมากกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ (ร้อยละ 75.00 และ 46.43 ตามลำดับ; P=0.029) คะแนนความรู้เฉลี่ยเกี่ยวกับวาร์ฟารินในกลุ่มทดลองมากกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ (17.64±0.56 และ 16.61±1.17 คะแนน; P<0.001)  ร้อยละของค่า INR ตามเป้าหมายในช่วงเวลาที่ติดตาม (percent time in therapeutic range; %TTR) ในกลุ่มทดลองมีแนวโน้มสูงกว่ากลุ่มควบคุม (ร้อยละ 59.52±34.38 และร้อยละ 51.19±41.06 ตามลำดับ; P=0.414) แต่ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ ปัญหาจากการใช้ยามีแนวโน้มลดลงในกลุ่มทดลองมากกว่ากลุ่มควบคุม เมื่อเปรียบเทียบภายในกลุ่มทดลองพบว่า ปัญหาด้านยาลดลงและคะแนนความรู้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (P<0.001 ทั้ง 2 ค่า) และ INR ตามเป้าหมายมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นแต่ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ สรุป: การบริบาลทางเภสัชกรรมโดยการเยี่ยมบ้านสามารถทำให้ผู้ป่วยมีค่า INR ตามเป้าหมาย และความรู้เกี่ยวกับการรักษาด้วยวาร์ฟารินมากขึ้น และสามารถลดปัญหาจากการใช้ยาวาร์ฟารินได้