การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบและการวิเคราะห์อภิมานประสิทธิผล ของแปรงสีฟันไฟฟ้าและแปรงสีฟันธรรมดาต่อสุขภาพช่องปากในเด็ก

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบและวิเคราะห์อภิมานประสิทธิผลของแปรงสีฟันไฟฟ้าและแปรง สีฟันธรรมดาต่อสุขภาพช่องปากในประชากรกลุ่มเด็ก วิธีการ: การศึกษาสืบค้นงานวิจัยจากฐานข้อมูลต่าง ๆ ทั้งภาษาอังกฤษและภาษาไทย ได้แก่ Pubmed, The Cochrane Library, Scopus, ThaiLis, TCI, HITAP ฐานข้อมูลวิทยานิพนธ์ของมหาวิทยาลัยต่าง ๆ และเอกสารอ้างอิงของงานวิจัยที่มีการทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบที่ทำการศึกษาก่อนหน้า ผู้วิจัยสืบค้นข้อมูลตั้งแต่ เริ่มมีฐานข้อมูลจนถึงเดือนตุลาคม พ.ศ.2561 และคัดเลือกงานวิจัยเชิงสุ่มเปรียบเทียบประสิทธิผลของแปรงสีฟันไฟฟ้ากับแปรง              สีฟันธรรมดาต่อสุขภาพช่องปากในเด็ก การศึกษาประเมินคุณภาพงานวิจัยตามแนวทางของ Cochrane risk of bias ที่ระบุใน PRISMA guideline และวิเคราะห์อภิมานด้วย inverse variance weight method ผลการวิจัย: งานวิจัยสอดคล้องกับเกณฑ์                คัดเข้าทั้งหมด 5 งานวิจัย แต่ละการศึกษามีขนาดตัวอย่างตั้งแต่ 58 ถึง 200 คน มีระยะเวลาในการศึกษา 1 ถึง 3 เดือน การวัดประสิทธิผลในการกำจัดคราบจุลินทรีย์ ใช้ค่าเฉลี่ยการลดลงของดัชนีคราบจุลินทรีย์ Patient hygiene performance (PHP) และ Quigley Hein (Turesky) จากค่าเริ่มต้น การวัดประสิทธิผลในการลดการเกิดเหงือกอักเสบใช้ค่าเฉลี่ยการลดลงของค่าดัชนีสภาพเหงือก Loe and Silness จากค่าเริ่มต้น เมื่อประเมินคุณภาพแล้วพบว่า มีงานวิจัยที่มีอคติต่ำ จำนวน 1 งานวิจัย ผลการวิเคราะห์อภิมาน พบว่า แปรงสีฟันไฟฟ้าสามารถลดการเกิดเหงือกอักเสบได้ดีกว่าแปรงสีฟันธรรมดาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (mean difference = 0.04 (95% CI = 0.02, 0.05), P <0.001) ส่วนประสิทธิผลในการกำจัดคราบจุลินทรีย์ พบว่า ไม่แตกต่างกัน (standard mean difference = 1.04 (95% CI = -0.80, 2.88), P = 0.27) สรุป: ในกลุ่มเด็ก แปรงสีฟันไฟฟ้ามีประสิทธิผลในการลดการเกิดเหงือกอักเสบได้ดีกว่าแปรงสีฟันธรรมดา แต่ประสิทธิผลในการกำจัดคราบจุลินทรีย์ไม่แตกต่างกัน