ผลของโปรแกรมการจัดการตนเองต่อพฤติกรรมการควบคุมความดันโลหิต ของผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงที่ควบคุมไม่ได้

บทคัดย่อ

บทนำ: โรคความดันโลหิตสูงเป็นโรคที่ต้องดูแลตนเองและการจัดโปรแกรมการจัดการตนเองให้เหมาะสม จะทำให้ผู้ป่วยลดการเกิดภาวะแทรกซ้อนจากโรคและมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น

วัตถุประสงค์การวิจัย: เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการจัดการตนเองต่อพฤติกรรมการควบคุมความดันโลหิตของผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงที่ควบคุมไม่ได้

ระเบียบวิธีวิจัย: เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงที่ควบคุมไม่ได้ กลุ่มละ 30 คน คือ กลุ่มทดลอง และกลุ่มควบคุม โดยการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง ใช้เวลาในการทดลอง 8 สัปดาห์ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามก่อนและหลังการทดลอง วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ จำนวนร้อยละ ค่าเฉลี่ย และเปรียบเทียบค่าเฉลี่ย ด้วยสถิติ Paired sample t - test และ Independent sample t - test

ผลการวิจัย: พบว่าหลังการเข้าร่วมโปรแกรม พฤติกรรมการบริโภคอาหารหวาน พฤติกรรมการบริโภคอาหารเค็ม พฤติกรรมการออกกำลังกายและพฤติกรรมการจัดการความเครียดของกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .001) ส่วนพฤติกรรมการบริโภคอาหารไขมัน และพฤติกรรมการรับประทานยาหลังการทดลองของกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมไม่แตกต่างกัน ส่วนกลุ่มทดลองความดันโลหิตตัวบน ก่อนและหลังการทดลองมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .001) และความดันโลหิตตัวล่างก่อนและหลังการทดลอง มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05)

สรุปผล: โปรแกรมการจัดการตนเองต่อพฤติกรรมการควบคุมความดันโลหิตของผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงที่ควบคุมไม่ได้ มีประสิทธิภาพในการลดระดับความดันโลหิตได้

ข้อเสนอแนะ: ควรส่งเสริมให้ผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงให้มีพฤติกรรมควบคุมความดันโลหิตอย่างต่อเนื่องและสามารถนำโปรแกรมการจัดการตนเองนี้ไปปรับใช้ให้เหมาะสมกับบริบทของแต่ละบุคคล