การเปรียบเทียบผลการควบคุมค่าการแข็งตัวของเลือดของผู้ป่วย ในคลินิกวาร์ฟารินกับคลินิกทั่วไปของโรงพยาบาลศรีสะเกษ

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบผลการควบคุมค่าการแข็งตัวของเลือด  และการเกิดภาวะแทรกซ้อนของผู้ป่วยในคลินิกวาร์ฟารินและคลินิกทั่วไปในโรงพยาบาลศรีสะเกษ วิธีการ: การวิจัยนี้เป็นการศึกษาแบบไปข้างหน้าใน ตัวอย่างที่เป็นผู้ป่วยนอกที่ได้รับการรักษาด้วยยาวาร์ฟารินที่คลินิกพิเศษโรคหัวใจ กลุ่มงานอายุรกรรมจำนวน 143 ราย และที่คลินิกทั่วไปจำนวน 143 ราย ซึ่งมารับบริการในระหว่างวันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2561 ถึง 31 ตุลาคม พ.ศ. 2561 ตัวอย่างถูกเลือกโดยวิธีสุ่มตัวอย่างแบบมีระบบในอัตราส่วน 1:1 ตัวอย่างทั้งหมดได้รับการติดตามอย่างต่อเนื่องจนครบ 3 ครั้ง ผู้วิจัยได้ให้การบริบาลทางเภสัชกรรมแก่ผู้ป่วยและเก็บข้อมูลทางคลินิก รวมถึงสอบถามปัญหาที่เกิดจากยาของผู้ป่วย ผลการวิจัย: ระยะเวลาที่ค่า INR อยู่ในช่วงการรักษาของตัวอย่างทั้งสองกลุ่มไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (ร้อยละ 54.85 และ 50.20 ตามลำดับ; P=0.43) ถึงแม้ว่าตัวอย่างในคลินิกวาร์ฟารินจะมีสัดส่วนดังกล่าวที่สูงกว่าผู้ป่วยในคลินิกทั่วไป เภสัชกรในคลินิกวาร์ฟารินตรวจพบอาการไม่พึงประสงค์จากการใช้ยาวาร์ฟาริน 41 เหตุการณ์หรือ 0.69 คน-ปี ส่วนในคลินิกทั่วไปพบเพียง 7 เหตุการณ์ (0.11 คน-ปี) ผู้ป่วยสามารถใช้ยาได้อย่างถูกต้องมากขึ้น แต่ยังคงพบอุบัติการณ์การเกิดอาการไม่พึงประสงค์จากยา 1 ราย คือ เลือดออกไม่รุนแรง แต่ไม่พบอาการไม่พึงประสงค์ที่รุนแรง สรุป: การมีเภสัชกรประจำคลินิกวาร์ฟาริน ทำให้สามารถตรวจพบปัญหาที่เกิดจากการใช้ยาวาร์ฟารินมากขึ้น ผลการศึกษานี้อาจนำไปสู่การขยายเครือข่ายการบริบาลเภสัชกรรมผู้ป่วยนอก แผนกอายุรกรรมระบบประสาท ในโรงพยาบาลศรีสะเกษ