การศึกษาจากสถานการณ์จริงถึงประสิทธิผลของการเพิ่มยากลุ่ม SGLT-2 inhibitors ต่อการดำเนินไปของโรคไตเรื้อรังในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่ใช้ยาลดระดับน้ำตาลในเลือดกลุ่มอื่น

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาผลการชะลอการดำเนินไปของโรคไตเรื้อรังในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่ได้รับยากลุ่ม SGLT-2 inhibitors (sodium glucose cotransporter-2 inhibitors) ได้แก่ dapagliflozin และ empagliflozin ร่วมกับยาลดระดับน้ำตาลในเลือดกลุ่มอื่นที่ไม่ใช่ SGLT2-inhibitors (non-SGLT-2 inhibitors) วิธีการ: งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาเชิงวิเคราะห์แบบย้อนหลังโดยเก็บข้อมูลในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ณ สถาบันโรคทรวงอกระหว่างวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2557 ถึง 31 ตุลาคม พ.ศ. 2562 ผู้ป่วยแบ่งออกเป็น 3 กลุ่มคือ 1) กลุ่มที่ได้ยา dapagliflozin 2) กลุ่มที่ได้ยา empagliflozin และ 3) กลุ่มที่ได้รับ non-SGLT-2 inhibitors การศึกษานี้ติดตามผู้ป่วยเป็นระยะเวลา 1 ปีหลังจากเริ่มใช้ยา SGLT-2 inhibitors การดำเนินไปของโรคไตเรื้อรังตัดสินจากค่าประมาณอัตราการกรองผ่านโกลเมอรูลัส (estimated glomerular filtration rate; eGFR) ที่ลดลงจากค่าเริ่มต้นมากกว่าหรือเท่ากับร้อยละ 40 หรือระดับ serum creatinine เพิ่มขึ้น 2 เท่า หรือการเกิดโรคไตเรื้อรังระยะสุดท้าย ผลการวิจัย: ผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่ผ่านเกณฑ์คัดเข้าและคัดออกจากการศึกษา จำนวน 564 ราย แบ่งเป็นสามกลุ่ม กลุ่มละ 188 ราย ผู้ป่วยที่ได้รับยา dapagliflozin และ empagliflozin ที่มีค่า eGFR ลดลงจากค่าเริ่มต้นอย่างน้อยร้อยละ 40 มีจำนวน 9 ราย (ร้อยละ 1.6) และ 3 ราย (ร้อยละ 0.5) ตามลำดับ ขณะที่ผู้ป่วยกลุ่ม non-SGLT-2 inhibitors พบ 14 ราย (ร้อยละ 3.7) ซึ่งแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P = 0.025) ผู้ป่วยที่ได้รับยากลุ่ม SGLT-2 inhibitors และ non-SGLT-2 inhibitors ที่มีระดับ serum creatinine เพิ่มขึ้น 2 เท่า เท่ากับ 1 ราย (ร้อยละ 0.2) และ 2 ราย (ร้อยละ 0.4) ตามลำดับ แต่ไม่พบความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P = 0.366) ทั้งนี้ไม่พบผู้ป่วยโรคไตเรื้อรังระยะสุดท้ายรายใหม่ในผู้ป่วยที่เข้าร่วมการวิจัย สรุป: การได้รับยากลุ่ม SGLT-2 inhibitors สามารถชะลอการดำเนินไปของโรคไตเรื้อรังในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ได้ดีกว่า non-SGLT-2 inhibitors เมื่อประเมินจากค่า eGFR ที่ลดลงจากค่าเริ่มต้นอย่างน้อยร้อยละ 40