ความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมตามฐานวิถีชีวิตใหม่ภายใต้สถานการณ์แพร่ระบาด ของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของคนวัยทำงานในกรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมตามฐานวิถีชีวิตใหม่ และความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล ความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมตามฐานวิถีชีวิตใหม่ภายใต้สถานการณ์โควิด 19 ของคนวัยทำงานในกรุงเทพมหานคร วิธีการ: ตัวอย่างคือคนวัยทำงานที่มีอายุ 20 ถึง 60 ปีที่อาศัยอยู่ในกรุงเทพมหานคร จำนวน 400 คน กลุ่มตัวอย่างตอบแบบสอบถามออนไลน์ซึ่งประกอบด้วยคำถามเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล ความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมตามฐานวิถีชีวิตใหม่ ผลการวิจัย: ตัวอย่างมีความรู้โดยรวมอยู่ในระดับดี โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 8.92±1.73 (จากคะแนนเต็ม 10) มีทัศนคติเกี่ยวกับฐานวิถีชีวิตใหม่โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง โดยค่าเฉลี่ยเท่ากับ 37.57±6.40 (จากคะแนนเต็ม 50) และมีพฤติกรรมการปฏิบัติตัวตามฐานวิถีชีวิตใหม่โดยรวมอยู่ในระดับดี ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 24.12± 3.63 (จากคะแนนเต็ม 30) ความรู้มีความสัมพันธ์เชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับทัศนคติและพฤติกรรมตามฐานวิถีชีวิตใหม่ (r=0.613 และ 0.614 ตามลำดับ) ทัศนคติกับพฤติกรรมมีความสัมพันธ์เชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r=0.563)  ผู้ที่มีอายุ ระดับการศึกษา และรายได้ที่สูงกว่า มักมีความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมการปฏิบัติตัวตามฐานวิถีชีวิตใหม่ที่ดีกว่าผู้ที่มีอายุ ระดับการศึกษาน้อยกว่า และรายได้ที่น้อยกว่า ผู้ที่มีประวัติใน 7 กลุ่มโรคมีความรู้ไม่แตกต่างจากผู้ที่ไม่มีประวัติดังกล่าว แต่ผู้ที่มีประวัติใน 7 กลุ่มโรคมีทัศนคติ และพฤติกรรมการปฏิบัติตัวตามฐานวิถีชีวิตใหม่ที่ดีกว่า สรุป: การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการให้ความรู้เพื่อสร้างทัศนคติและพฤติกรรมการปฏิบัติตัวตามฐานวิถีชีวิตใหม่ถึงแม้ว่าจะเป็นสถานการณ์ที่ประชาชนไม่คุ้นเคย ผลการวิจัยสามารถนำไปใช้เป็นแนวทางกำหนดนโยบาย การรณรงค์และจัดกิจกรรมอบรมต่าง ๆ ให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น และนำไปใช้เป็นแบบจำลองของกลุ่มโรคในสถานการณ์ที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคตได้ ทั้งนี้เพื่อช่วยป้องกันและควบคุมการแพร่ระบาดอย่างรวดเร็วของโควิด 19 หรือกลุ่มโรคที่คล้ายคลึงกันที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคตได้