ปัจจัยที่มีผลต่อการเกิดภาวะเลือดออกในผู้ป่วยภาวะหัวใจห้องบนเต้นระริกที่ ได้รับยาไรวาร็อกซาแบน: การศึกษาจากผลไปหาเหตุชนิดจับคู่แบบหลายศูนย์

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อหาปัจจัยที่มีผลต่อการเกิดภาวะเลือดออกในผู้ป่วยภาวะหัวใจห้องบนเต้นระริกที่ได้รับยา rivaroxaban วิธีการ: งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาจากผลไปหาเหตุชนิดจับคู่แบบหลายศูนย์ รวบรวมข้อมูลผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจห้องบนเต้นระริกที่ได้รับยา rivaroxaban ณ โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์และโรงพยาบาลรามาธิบดี ระหว่าง 1 ตุลาคม 2556 ถึง 30 กันยายน 2564 กลุ่มศึกษาและกลุ่มควบคุมจับคู่ 1:1 ด้วยเพศและอายุ การวิเคราะห์ปัจจัยที่มีผลต่อการเกิดภาวะเลือดออกด้วยสถิติการถดถอยโลจิสติคพหุคูณ ผลการวิจัย: กลุ่มตัวอย่าง 182 คน แบ่งเป็นกลุ่มศึกษาคือผู้ที่เกิดภาวะเลือดออก 91 คน ประกอบด้วยภาวะเลือดออกรุนแรง 20 คน ภาวะเลือดออกไม่รุนแรงที่มีความสำคัญทางคลินิก 45 คน และภาวะเลือดออกไม่รุนแรง 26 คน กลุ่มควบคุมคือผู้ที่ไม่เกิดภาวะเลือดออก 91 คน ปัจจัยที่มีผลต่อการเกิดภาวะเลือดออกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ ประวัติการเกิดภาวะเลือดออก (adjusted OR: 11.23, 95%CI= 3.94, 31.97; P<0.001) ระดับอัลบูมินในเลือดต่ำ (adjusted OR: 2.22, 95%CI = 1.01, 4.89; P=0.047) เมื่อควบคุมขนาดยา rivaroxaban ต่อวัน การทำงานของไต ขนาดยาไม่เหมาะสมกรณีขนาดยาสูงเกิน ภาวะโลหิตจาง และอันตรกิริยาระหว่างยาร่วมด้วย สรุป: ปัจจัยที่มีผลต่อการเกิดภาวะเลือดออกในผู้ป่วยภาวะหัวใจห้องบนเต้นระริกที่ได้รับยา rivaroxaban ได้แก่ ประวัติการเกิดภาวะเลือดออกและระดับอัลบูมินในเลือดต่ำ ผู้ป่วยที่มีปัจจัยดังกล่าวจึงควรได้รับการดูแลติดตามอย่างใกล้ชิด เพื่อช่วยลดความเสี่ยงในการเกิดภาวะเลือดออกและเพิ่มความปลอดภัยจากการใช้ยา rivaroxaban