การจัดการกับปัญหาสุขภาพจิตของบุคลากรสำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาภาวะสุขภาพจิตของบุคลากรประจำสำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร (บุคลากรฯ) และปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะดังกล่าว ตลอดจนการจัดการกับปัญหาดังกล่าว วิธีการ: การศึกษานี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจโดยใช้แบบสอบถามซึ่งผู้วิจัยพัฒนาขึ้นร่วมกับการใช้แบบทดสอบดัชนีชี้วัดสุขภาพจิตคนไทยฉบับสมบูรณ์ พ.ศ. 2550 เพื่อเก็บข้อมูลสุขภาพจิต การจัดการปัญหาสุขภาพจิต และปัจจัยการทำงานที่เกี่ยวข้อง ตัวอย่างคือบุคลากรฯ ทั้งหมด จำนวน 2,294 คน ผลการวิจัย: ตัวอย่างตอบแบบสอบถาม 1,296 คน คิดเป็นร้อยละ 56.50 ของประชากร ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง (ร้อยละ 66.98) อายุระหว่าง 31 ถึง 40 ปี (ร้อยละ 41.59) มีสถานภาพโสด (ร้อยละ 52.70) ส่วนใหญ่สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี (ร้อยละ 47.45) ปฏิบัติงานในสำนักที่มีภารกิจด้านการประชุมและวิชาการ (ร้อยละ 46.22) ส่วนใหญ่มีรายได้เพียงพอ (ร้อยละ 63.19) ไม่มีโรคประจำตัวหรือปัญหาสุขภาพ (ร้อยละ 66.67) บุคลากรร้อยละ 65.59 เห็นว่าตนเองไม่มีปัญหาสุขภาพจิต ส่วนกลุ่มที่มีปัญหาสุขภาพจิต ร้อยละ 73.09 จัดการปัญหาสุขภาพจิตโดยไม่ใช้ผลิตภัณฑ์สุขภาพ กลุ่มที่ใช้ผลิตภัณฑ์สุขภาพจัดการปัญหาสุขภาพจิตส่วนใหญ่ ใช้ผลิตภัณฑ์เสริมอาหารและใช้ยาหรือวัตถุออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาท ร้อยละ 33.33 และ 32.50 ตามลำดับ บุคลากรฯ ร้อยละ 28.40 มีภาวะสุขภาพจิตต่ำกว่าคนทั่วไป เพศ ระดับการศึกษา สำนักที่สังกัด ตำแหน่ง รายได้และความเพียงพอของรายได้ ระดับความคิดเห็นต่อลักษณะงานและต่อบริบทของงาน และโรคประจำตัวหรือปัญหาสุขภาพ มีความสัมพันธ์กับภาวะสุขภาพจิตของบุคลากรฯ สรุป: สัดส่วนของบุคลากรประจำสำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎรที่มีภาวะสุขภาพจิตต่ำกว่าคนทั่วไปมีค่อนข้างสูงเมื่อเทียบกับสถานที่ทำงานอื่น ดังนั้นควรจัดกิจกรรมส่งเสริมสุขภาพจิตให้แก่บุคลากร รวมถึงการแนะนำการเลือกใช้ผลิตภัณฑ์เสริมอาหารที่เหมาะสมในบุคลากรบางส่วนที่ใช้ผลิตภัณฑ์ดังกล่าวเพื่อจัดการปัญหาสุขภาพจิต