ประสิทธิผลของโปรแกรมสร้างเสริมการรับรู้ความสามารถของตนเอง ในการใช้รถนั่งคนพิการของผู้ได้รับบาดเจ็บบริเวณไขสันหลัง

บทคัดย่อ

             การวิจัยนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลองแบบสองกลุ่มชนิดก่อนและหลังการทดลองเพื่อศึกษาประสิทธิผลของโปรแกรมสร้างเสริมการรับรู้ความสามารถของตนเองในการใช้รถนั่งคนพิการ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ คนพิการจากการบาดเจ็บไขสันหลัง ที่มารับบริการฝึกการใช้รถนั่งคนพิการ ณ สถาบันสิรินธรเพื่อการฟื้นฟูสมรรถภาพทางการแพทย์แห่งชาติอายุ 20 ปีขึ้นไปที่ใช้รถนั่งคนพิการแบบมาตรฐานที่ใช้แรงตนเอง และมีประสบการณ์ใช้ไม่เกิน 6 เดือน โดยกลุ่มทดลองและกลุ่มเปรียบเทียบ จำนวนกลุ่มละ 18 คน คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจงตามเกณฑ์ กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมสร้างเสริมการรับรู้ความสามารถของตนเองในการใช้รถนั่งคนพิการ จำนวน 4 ครั้ง ครั้งละ 1 ชั่วโมง 30 นาที กลุ่มเปรียบเทียบได้รับบริการปกติ เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถามที่มีค่าความตรงตามเนื้อหาและค่าความเที่ยงอยู่ในระดับดี (IOC > 0.80) วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา และสถิติวิเคราะห์ ได้แก่ Chi-square, Wilcoxon signed rank test และ Mann-Whitney U test

            ผลการศึกษา พบว่า กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยความรู้เกี่ยวกับการใช้รถนั่งคนพิการ การรับรู้ความสามารถของตนเองในการใช้รถนั่งคนพิการ ความคาดหวังในผลลัพธ์ในการใช้รถนั่งคนพิการ และทักษะการใช้รถนั่งคนพิการดีขึ้นกว่าก่อนการทดลองและดีกว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) ดังนั้น โปรแกรมสร้างเสริมการรับรู้ความสามารถของตนเองในการใช้รถนั่งคนพิการ เป็นแนวทางในการจัดบริการฝึกการใช้รถนั่งคนพิการที่มีประสิทธิภาพ สามารถให้คนพิการจากการบาดเจ็บไขสันหลังใช้งานรถนั่งคนพิการได้อย่างถูกต้องและปลอดภัยมากขึ้น