Effect of HAUKAO Model for Appropriate Drug Use Behavior among Uncontrolled Diabetic Type 2 Patients in Mahaphot Sub-District Sabot District Lopburi Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Diabetes is a major global public health concern due to its severe chronic non-communicable nature, which can lead to complications and negatively impact quality of life when blood sugar levels are uncontrolled. This research aimed to study the effects of the HAUKAO Model in promoting health literacy and appropriate medication behaviors among type 2 diabetes patients in Mahaphot Sub-district, Saraburi District, Lopburi Province. The study was a quasi-experimental design with two groups, comprising 60 individuals divided into an experimental group and a control group, with 30 participants in each. The experimental group received a program designed by the researchers, which included activities for making heart-based decisions on appropriate medication use (H: Heart), accessing appropriate medication information (A: Access), adapting appropriate medication behaviors (U: Use), understanding medication behavior information (K: Knowledge), engaging in questioning and modifying medication use (A: Ask), and sharing appropriate medication use practices (O: Offering). The control group received standard treatment. The research was conducted over a period of 10 weeks, with data collected via questionnaires and analyzed using paired t-test and independent t-test statistics.
The research findings revealed that after the intervention, the experimental group had significantly higher mean scores in accessing medication information, understanding medication behaviors, engaging in questioning and modifying medication use, making decisions on medication usage, adapting medication behaviors, and sharing medication use and behaviors compared to the control group and pre-intervention levels (p-value <0.001). Additionally, post-intervention, the experimental group had a significantly mean blood sugar level lower than the control group (Mean diff = 27.17, 95% CI = 5.44 to 48.89, p-value = 0.015) and significantly lower than their pre-intervention levels (Mean diff = 40, 95% CI = 29.57 to 50.43, p-value <0.001). Therefore, this health promotion program can effectively be used to improve medication adherence behaviors among type 2 diabetes patients.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
สำนักสารนิเทศ สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข. กรมควบคุมโรค เผยสถานการณ์โรคเบาหวานทั่วโลก [ออนไลน์]. 2565 [เข้าถึงเมื่อ 6 กุมภาพันธ์ 2566]. จาก https://kku.world/09zja
HDC กระทรวงสาธารณสุข [ออนไลน์]. 2565 [เข้าถึงเมื่อ 6 กุมภาพันธ์ 2566]. จาก https://kku.world/buesq
สุปรียา เสียงดัง. พฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเองของผู้ป่วยโรคเบาหวานที่ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดไม่ได้. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้ [วารสารออนไลน์]. 2560;4(1):191–204.
พัชรี ดวงจันทร์. พฤติกรรมการใช้ยาปฏิชีวนะในผู้สูงอายุที่เป็นโรคเรื้อรังในชุมชน. วารสารเภสัชกรรมไทย [วารสารออนไลน์]. 2565;15(1):214–26.
มุจลินท์ เรืองไพศาล, กรแก้ว จันทภาษา. เหตุผลของความไม่ร่วมมือในการกินยาในมุมมองของผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 : กรณีศึกษาโรงพยาบาลวาริชภูมิ จังหวัดสกลนคร. วารสารเภสัชกรรมไทย [วารสารออนไลน์]. 2563;12(2):481–93.
ศูนย์อนามัยที่ 7 ขอนแก่น. ความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพที่พึงประสงค์ของบุคลากรศูนย์อนามัยที่ 7 ขอนแก่น [ออนไลน์]. 2561[เข้าถึงเมื่อ 6 กุมภาพันธ์ 2566]. จาก https://kku.world/31i92
อรุณ จิรวัฒน์กุล. สถิติทางวิทยาศาสตร์สุขภาพเพื่อการวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 4. บริษัทวิทยพัฒน์ จำกัด 52/103-104 บางกะปิสแคว์ ถนนรามคำแหง เขตบางกะปิ กรุงเทพฯ: บริษัท ส.เอเชียเพรส (1989) จำกัด 143, 145 ซอยรามคำแหง 42 แขวงหัวหมาก เขตบางกะปิ กรุงเทพฯ; 2558.
วิชัย เทียนถาวร. ระบบการเฝ้าระวัง ควบคุม ป้องกัน โรคเบาหวาน ความดันโลหิตสูง ในประเทศไทย : นโยบายสู่การปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่ 3. กองสุขศึกษา กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จํากัด; 2566.
Best JW. Research in education. 3rd edition. Englewood Cliffs, N.J: Prentice-Hall; 1977. 403 p.
ปิยมนต์ รัตนผ่องใส, สุนีย์ ละกำปั่น, ปาหนัน พิชยภิญโญ. ผลของโปรแกรมการให้ความรู้ในการใช้ยาต่อความฉลาดทางสุขภาพด้านการใช้ยาและความร่วมมือในการใช้ยาของผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่ไม่สามารถควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดได้. วารสารสภาการพยาบาล [วารสารออนไลน์]. 2559;31(4):50–62.
Mohsen MM, El-Aal BGA, Hassan SS, El-Abbassy AA. Effect of Health Literacy Intervention on Medication Adherence among Older Adults with Chronic Diseases. Indian Journal of Forensic Medicine & Toxicology. 2021 Aug 16;15(4):1662–9.
เพลินตา พิพัฒน์สมบัติ, เรณู ขวัญยืน, จตุรดา จริยารัตนกูล. ผลของโปรแกรมส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพต่อความร่วมมือการใช้ยาในผู้สูงอายุไทย. วารสารเกื้อการุณย์ [วารสารออนไลน์]. 2565;29(1):89-102.
ภคภณ แสนเตชะ, ประจวบ แหลมหลัก. ผลของโปรแกรมพัฒนาความรอบรู้ด้านสุขภาพในผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ตำบลแม่ปืม อำเภอเมือง จังหวัดพะเยา. วารสารสุขศึกษา [วารสารออนไลน์]. 2563;43(2):150-64.
Seangpraw K, Ong-Artborirak P, Boonyathee S, Bootsikeaw S, Kantow S, Panta P, et al. Effect of Health Literacy Intervention on Glycemic Control and Renal Function Among Thai Older Adults at Risk of Type 2 Diabetes Mellitus. CIA. 2023 Sep;Volume 18:1465-76.
รัตนาภรณ์ กล้ารบ, อรพินท์ สีขาว, ชฎาภา ประเสริฐทรง. ผลของโปรแกรมความรอบรู้ด้านสุขภาพสำหรับผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดไม่ได้. วารสารพยาบาลทหารบก [วารสารออนไลน์]. 2564;22(3):274–83.
ณัฐพล ผลโยน. การพัฒนาความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพด้านการใช้ยาอย่างสมเหตุผลของ อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม. วารสารโรงพยาบาลสกลนคร [วารสารออนไลน์]. 2566 May 25;26(1):89-100.
ศุทธินี วัฒนกูล, ศศิธร ชิดนายี, พิเชษฐ์ แซ่โซว, ดำริห์ ทริยะ, ศิวิไล ปันวารินทร์, พรฤดี นิธิรัตน. ความรอบรู้ด้านการใช้ยาอย่างสมเหตุผลของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี อุตรดิตถ์ [วารสารออนไลน์]. 2563;12(2):72-82.
