ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายของประชาชนวัยทำงาน จังหวัดเชียงใหม่

บทคัดย่อ

ปัจจุบัน การฆ่าตัวตายเป็นปัญหาสาธารณสุขที่สำคัญ ซึ่งสถิติเสียชีวิตจากการฆ่าตัวตาย มีอัตราสูงกว่าเกณฑ์ที่กระทรวงสาธารณสุขกำหนดไว้และมีแนวโน้มสูงขึ้น โดยเฉพาะในประชาชนกลุ่มวัยทำงาน ซึ่งหากบุคคลที่มีความฉลาดทางจิตวิญญาณ จะสามารถตระหนักรู้ ไตร่ตรอง ควบคุมภาวะทางจิตวิญญาณอย่างมีสติ ทำให้เผชิญและแก้ไขปัญหาได้อย่างเหมาะสม รวมถึงการมีคุณภาพชีวิต ที่สมบูรณ์ทั้งด้านสุขภาพ ร่างกายและจิตใจ จะสามารถดำรงชีวิตให้อยู่ภายใต้สภาวะทางสังคม เศรษฐกิจ สภาพแวดล้อมต่างๆ ได้ การศึกษาวิจัยครั้งนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับความฉลาดทางจิตวิญญาณ  คุณภาพชีวิต ความเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายและปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายของประชาชนวัยทำงาน โดยการศึกษาแบบภาคตัดขวางศึกษาในกลุ่มประชาชนวัยทำงาน จังหวัดเชียงใหม่ จำนวน 472 คน ดำเนินการเก็บข้อมูลระหว่างเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2566 – เดือนมกราคม พ.ศ. 2567  ซึ่งใช้แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล แบบสอบถามความฉลาดทางจิตวิญญาณ  แบบสอบถามคุณภาพชีวิตและแบบคัดกรองผู้ที่เสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย (Suicidal Ideation Screening Scale 9 : SU-9) ดำเนินการวิเคราะห์สถิติเชิงพรรณา ได้แก่ ค่าความถี่ (Frequency) ร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย (Mean)  ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) และวิเคราะห์ความสัมพันธ์ด้วยค่าไคสแควร์ (Chi-square) ด้วยโปรแกรมวิเคราะห์สถิติสำเร็จรูป

ผลการศึกษา พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีระดับความฉลาดทางจิตวิญญาณโดยรวมอยู่ในระดับสูง  มีระดับคุณภาพชีวิตโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง และมีความเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย ร้อยละ 28.81 สำหรับปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายของประชาชนวัยทำงานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ คือ เพศ อายุ ระดับการศึกษา รายได้ พฤติกรรมสุขภาพ ความสัมพันธ์กับบุคคลรอบข้าง  การถูกทำร้ายร่างกายและการสูญเสียบุคคลในครอบครัว การพยายามฆ่าตัวตายหรือการฆ่าตัวตายสำเร็จของสมาชิกในครอบครัว ความฉลาดทางจิตวิญญาณ และคุณภาพชีวิต ดังนั้น ควรมีการคัดกรองความเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายและการติดตามอย่างต่อเนื่องในกลุ่มประชาชนวัยทำงาน