ผลของการบริโภคเยลลี่ผสมเมล็ดเจีย เห็ดเข็มทอง แอลคาร์นิทีน และสารสกัดจากพืชต่างๆ ต่อสัดส่วนร่างกาย การบริโภคอาหาร และความอยากอาหารในผู้ที่เป็นโรคอ้วน

บทคัดย่อ

โรคอ้วนเป็นปัญหาทางสาธารณสุขของประเทศไทยพบจำนวนผู้ที่มีโรคอ้วนเพิ่มสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง โรคอ้วนทำให้เพิ่มความเสี่ยงต่อการเป็นโรคมะเร็ง และโรคเรื้อรังต่าง ๆ เช่น โรคเบาหวาน โรคความดันโลหิตสูง โรคไขมันในเลือดที่ผิดปกติ ปัจจุบันมีอาหารฟังก์ชั่นและสารสกัดจากพืชที่ช่วยส่งเสริมสุขภาพ เช่น เมล็ดเจีย แอลคาร์นิทีน สารสกัดจากถั่วขาว อะเซโรลาเชอร์รี่ สารสกัดจากกระบองเพชร เห็ดเข็มทอง และสารสกัดจากเจียวกู่หลาน ดังนั้นวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการบริโภคเยลลี่ที่ผสมสารและสารสกัดจากพืชต่างๆ ในผู้ที่เป็นโรคอ้วน รูปแบบการศึกษาเป็นการวิจัยเชิงทดลองแบบสุ่มมีกลุ่มควบคุมที่ได้รับเป็นเยลลี่หลอก ผู้ที่เป็นโรคอ้วนจำนวน 74 คน ถูกสุ่มเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มทดลองได้รับเยลลี่ที่มีส่วนประกอบของเมล็ดเจีย เห็ดเข็มทอง แอลคาร์นิทีน และสารสกัดจากพืชต่างๆ ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับเยลลี่ที่ไม่มีสารสำคัญ ทั้งสองกลุ่มบริโภคเยลลี่วันละ 2 ครั้ง ครั้งละ 1 ซอง หรือ 35 กรัม โดยบริโภคก่อนอาหาร 30-60 นาที ในมื้อหลัก 2 มื้อ เป็นเวลา 8 สัปดาห์ วัดผลการเปลี่ยนแปลงของสัดส่วนร่างกาย อาหารที่บริโภค และความอยากอาหาร ผลการศึกษาเปรียบเทียบภายในกลุ่มพบว่าหลังการทดลองในกลุ่มทดลองมีรอบเอวลดลงและลดลงมากกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ รอบเอวต่อรอบสะโพกและรอบต้นแขนของกลุ่มทดลองลดลงอย่างมีนัยสำคัญเช่นกันแต่ไม่แตกต่างจากกลุ่มควบคุม รูปแบบการบริโภคอาหารของกลุ่มทดลองมีการเปลี่ยนแปลงโดยบริโภคปริมาณโปรตีนเพิ่มขึ้นและอาหารที่บริโภคมีสัดส่วนของคาร์โบไฮเดรตลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในสัปดาห์ที่ 8 ขณะที่สัดส่วนของการบริโภคโปรตีนเพิ่มขึ้นตั้งแต่สัปดาห์ที่ 4 และต่อเนื่องถึงสัปดาห์ที่ 8 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ การเปลี่ยนแปลงของความอยากอาหารพบเฉพาะในกลุ่มทดลอง โดยความหิวและความอยากอาหารลดลงตั้งแต่สัปดาห์ที่ 4 และมีความอิ่มมากขึ้นในสัปดาห์ที่ 8 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ กลุ่มทดลองมีความหิวน้อยกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ดังนั้นการบริโภคเยลลี่ผสมเมล็ดเจีย เห็ดเข็มทอง แอลคาร์นิทีน และสารสกัดจากพืชในผู้ที่เป็นโรคอ้วนส่งผลให้มีการเปลี่ยนแปลงของสัดส่วนร่างกาย การบริโภคอาหาร และความอยากอาหารไปในทางที่ดีขึ้น การศึกษาในภายหน้าควรเพิ่มระยะเวลาและศึกษาในผู้ที่เป็นโรคไม่ติดต่อเรื้อรังอื่นๆ