ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะความเครียดของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลนครขอนแก่น

บทคัดย่อ

ปัจจุบันประเทศไทยกำลังจะเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุ อย่างไรก็ตามผู้สูงอายุประมาณร้อยละ 5-7 มีปัญหาสุขภาพจิต เช่น มีความเครียด วิตกกังวล หลงลืม ซึมเศร้า ซึ่งนำไปสู่การฆ่าตัวตาย มีปัจจัยหลายอย่างที่ทำให้เกิดความเครียด ประกอบด้วยลักษณะส่วนบุคคล ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม  และการจัดการกับความเครียดเป็นต้น การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความเครียดของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลนครขอนแก่น รูปแบบการวิจัยเป็นการศึกษาเชิงวิเคราะห์แบบภาคตัดขวาง กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้สูงอายุที่มีอายุระหว่าง 60-69 ปีจำนวน 450 คน และอาศัยอยู่ในเขตเทศบาลนครขอนแก่น การรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามและรวบรวมในระหว่าง เดือนเมษายน ถึง พฤษภาคม 2562 การวิเคราะห์ข้อมูล ข้อมูลเชิงพรรณนาใช้สถิติเชิงพรรณนา เช่น จำนวน ร้อยละ ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เป็นต้น การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของปัจจัยทำให้เกิดความเครียด การจัดการความเครียดและระดับความเครียดของผู้สูงอายุ ใช้สถิติถดถอยพหุโลจิสติก 95% CI (Multiple logistic regression analysis)

ผลการศึกษา: ผู้สูงอายุส่วนใหญ่มีความเครียดอยู่ในระดับต่ำร้อยละ 68.4 มีปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความเครียดของผู้สูงอายุที่มีนัยสำคัญทางสถิติเช่นอาชีพ (ORadj=2.17, 95% CI= 1.38 ถึง 3.42, p-value=0.001), รายได้เพียงพอ (ORadj=1.73 95% CI=1.08 ถึง 2.77, p-value= 0.024), ที่พักอาศัย (ORadj=2.18, 95% CI=1.21 ถึง 3.92, p-value=0.009), และสภาพแวดล้อมทางกายภาพ (ORadj=3.06, 95% CI=1.92 ถึง 4.88, p-value<.001)

ข้อเสนอแนะ: 1).รัฐบาลควรเพิ่มเงินสงเคราะห์เพื่อการยังชีพของผู้สูงอายุ เนื่องว่าผู้สูงอายุเสนอแนะว่าเงินที่ได้รับจากสงเคราะห์ไม่เพียงพอต่อการยังชีพ นอกจากนี้ควรส่งเสริมให้ผู้สูงอายุมีรายได้พิเศษจากการเข้าร่วมผลิตผลิตภัณฑ์ชุมชนของตนโดยการมีส่วนร่วมของชุมชน เช่นทำอาหารพื้นเมือง (เช่นน้ำพริกปลาร้า) ฯลฯ 2). ผู้สูงอายุอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่ถูกสุขลักษณะเนื่องจากสิ่งแวดล้อมมีกลิ่นเหม็นจากน้ำเน่าและควันรบกวน ดังนั้นควรมีการจัดสภาพแวดล้อมที่ถูกสุขลักษณะและปลอดภัยต่อสุขภาพผู้สูงอายุ