การกำจัดฟลูออไรด์ในน้ำ โดยใช้เปลือกไข่ ถ่านกัมมันต์และเถ้าแกลบดำ

ผู้แต่ง

  • อนันต์ ตันติจรูญโรจน์
  • ประชุมพร เลาห์ประเสริฐ
  • เชาวยุทธ พรพิมลเทพ

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิภาพการลดปริมาณฟลูออไรด์ในน้ำ โดยใช้เปลือกไข่ ถ่านกัมมันต์และเถ้าแกลบ
ดำ โดยกระบวนการดูดติดผิว ใช้การทดลองแบบต่อเนื่องด้วยถังดูดติดผิวแบบคอลัมน์ ซึ่งมีความสูงของชั้นวัสดุดูดติดผิวในถัง 60
เซนติเมตร และความเข้มข้นของฟลูออไรด์ในน้ำสังเคราะห์เริ่มต้น 10 มก./ล. การทดลองแบ่งออกเป็น 3 ขั้นตอน คือ ขั้นตอนที่ 1
การเปรียบเทียบประสิทธิในการลดปริมาณฟลูออไรด์ของวัสดุดูดติดผิวต่างชนิด ขั้นตอนที่ 2 นำวัสดุดูดติดผิวมาเรียงตัวในรูปแบบที่
ต่างกัน ขั้นตอนที่ 3 นำวัสดุดูดติดผิวมาคลุกผสมกัน เก็บตัวอย่างน้ำที่ผ่านคอลัมน์ต่างๆ มาวิเคราะห์หาปริมาณฟลูออไรด์ที่เหลืออยู่
ในน้ำด้วยวิธี Electrode method ทำการทดลอง 3 ซ้ำ
ผลจากการทดลอง พบว่า วัสดุดูดติดผิวทุกชนิดมีประสิทธิภาพการลดปริมาณฟลูออไรด์มากกว่า 40 % โดยที่เปลือกไข่มี
ประสิทธิภาพในการลดปริมาณฟลูออไรด์สูงที่สุดคือ 61.8 % รองลงมาคือ ถ่านกัมมันต์ มีประสิทธิภาพ 53.4 % และเถ้าแกลบดำมี
ประสิทธิภาพ คือ 42.5% การเรียงตัวของวัสดุดูดติดผิวในรูปแบบที่ต่างกัน มีประสิทธิภาพในการลดปริมาณฟลูออไรด์ที่แตกต่างกัน
อย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 (p-value=0.960) และการนำวัสดุดูดติดผิวมาคลุกเคล้าให้เข้ากัน จะทำให้ประสิทธิภาพใน
การลดปริมาณฟลูออไรด์ได้ 62%

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2017-07-07