ผลของโปรแกรมส่งเสริมสุขภาพในผู้ที่มีน้ำหนักเกินมาตรฐานและอ้วนในตำบลเมืองยาง อำเภอชำนิ จังหวัดบุรีรัมย์

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลองมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมส่งเสริมสุขภาพใน
ผู้ที่มีน้ำหนักเกินมาตรฐานและอ้วนตำบลเมืองยาง อำเภอชำนิ จังหวัดบุรีรัมย์โดยการประยุกต์ใช้ทฤษฎี
ความสามารถตนเองร่วมกับแรงสนับสนุนทางสังคมกลุ่มตัวอย่างแบ่งเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มละ 30 คน สุ่มตัวอย่าง
แบบเจาะจงโดยกำหนดเกณฑ์คัดเข้าดำเนินกิจกรรมทั้งหมด 12 สัปดาห์ โดยกลุ่มทดลองได้รับกิจกรรมตาม
โปรแกรมส่งเสริมสุขภาพสัปดาห์ละ 1 ครั้ง ระยะเวลา 3 ชั่วโมง 30 นาทีประกอบด้วยการบรรยายให้ความรู้
ประกอบสื่อเรื่องการรับประทานอาหารและการออกกำลังกายพร้อมฉายวีดีทัศน์ การแจกคู่มือการส่งเสริม
สุขภาพ การอภิปรายกลุ่มเพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์การรับประทานอาหารและออกกำลังกายการเสนอ
บุคคลต้นแบบที่ประสบความสำเร็จในการควบคุมน้ำหนักการอภิปรายกลุ่มเพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็น
เกี่ยวกับผลดีของการปฏิบัติตามคู่มือการส่งเสริมสุขภาพการสาธิตและฝึกปฏิบัติการเลือกรับประทานอาหาร
การสาธิตและฝึกปฏิบัติการออกกำลังกายแบบแอโรบิคการอภิปรายกลุ่มเพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับ
ปัญหาอุปสรรคของการเลือกรับประทานอาหารการออกกำลังกายแบบแอโรบิคและการบันทึกพฤติกรรมการ
จับคู่ระหว่างสมาชิกกลุ่มเพื่อให้ความช่วยเหลือและกระตุ้นเตือนซึ่งกันและกันรวมทั้งการได้รับแรงสนับสนุน
ทางสังคมจากผู้วิจัยส่วนกลุ่มเปรียบเทียบได้รับกิจกรรมสุขศึกษาตามปกติของโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพ
ตำบลเมืองยาง อำเภอชำนิ จังหวัดบุรีรัมย์วิเคราะห์ข้อมูลทั่วไปโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและเปรียบเทียบความ
แตกต่างด้วยสถิติ Dependent t-test และ Independent t-test กำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05
ภายหลังการทดลองกลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ยคะแนนการรับรู้ความสามารถตนเองในการควบคุม
น้ำหนักความคาดหวังในผลลัพธ์ของการควบคุมน้ำหนักและการปฏิบัติตัวในการควบคุมน้ำหนักสูงกว่าก่อน
การทดลองและสูงกว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และมีค่าเฉลี่ยดัชนีมวลกาย
ลดลงกว่าก่อนการทดลองและลดลงกว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ผลการวิจัย
แสดงให้เห็นว่าโปรแกรมส่งเสริมสุขภาพมีประสิทธิภาพในการควบคุมน้ำหนักของผู้ที่มีน้ำหนักเกินมาตรฐาน
และอ้วน