ประสิทธิผลในการลดอัตราการใส่ท่อช่วยหายใจด้วยการใช้ออกซิเจนอัตราการไหลสูง แก่ผู้ป่วยหอบเหนื่อยและระดับความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือดต่ำก่อนนำส่งโรงพยาบาล

การลดอัตราการใส่ท่อช่วยหายใจด้วยการใช้ออกซิเจนอัตราการไหลสูง

บทคัดย่อ

การบำบัดด้วยออกซิเจนที่มีอัตราการไหลสูงเป็นทางเลือกหนึ่งในการดูแลรักษาผู้ป่วยหอบเหนื่อยและระดับความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือดต่ำ การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินประสิทธิผลของการใช้ออกซิเจนอัตราการไหลสูงเพื่อลดการใส่ท่อช่วยหายใจในผู้ป่วยหอบเหนื่อยและระดับความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือดต่ำที่มาด้วยระบบการแพทย์ฉุกเฉินในระยะก่อนนำส่งโรงพยาบาล โดยศึกษาข้อมูลไปข้างหน้าในผู้ป่วยหอบเหนื่อยและระดับความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือดต่ำ คำนวณกลุ่มตัวอย่างภายใต้สมมุติฐานที่ว่าการใส่ท่อช่วยหายใจในกลุ่มที่ได้รับออกซิเจนทางหน้ากากและมีถุงออกซิเจนเท่ากับร้อยละ 20 และในกลุ่มที่ได้รับออกซิเจนที่มีอัตราการไหลสูงจะลดเหลือร้อยละ 0 ได้กลุ่มตัวอย่าง 100 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบบันทึกข้อมูล นำเสนอเป็นค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่ามัธยฐาน เปรียบเทียบข้อมูลระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มเปรียบเทียบด้วยการทดสอบ exact probability test, Wilcoxon rank sum test, independent t-test และ multiple mixed effects model for repeated measures กำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 พบว่าอัตราการหายใจของกลุ่มทดลองลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ระดับความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือดแรกรับแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ แต่ที่ 30 นาทีไม่แตกต่างกัน กลุ่มเปรียบเทียบมี 3 คนที่ได้รับการใส่ท่อช่วยหายใจ แต่ในกลุ่มทดลองไม่ได้รับการใส่ท่อช่วยหายใจ ดังนั้นควรศึกษาเพิ่มเติมเพื่อหาปัจจัยที่ส่งผลต่อการใส่ท่อช่วยหายใจในผู้ป่วยหอบเหนื่อยและระดับความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือดต่ำต่อไป