ปัจจัยด้านครอบครัวและการเลี้ยงดูที่สัมพันธ์ต่อการเกิดโรคสมาธิสั้นในเด็กอายุ 6-12 ปี: การศึกษาย้อนหลังแบบมีกลุ่มควบคุม

บทคัดย่อ

โรคสมาธิสั้นเป็นโรคทางจิตเวชที่พบได้บ่อยในเด็ก และวัยรุ่น มีผลกระทบมุมกว้างต่อคุณภาพชีวิตผู้ป่วย และครอบครัว การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาปัจจัยด้านครอบครัว และการเลี้ยงดูที่เกิดขึ้นก่อนอายุ 5 ปี ที่มีความสัมพันธ์ต่อการเกิดโรคสมาธิสั้นในเด็กอายุ 6-12 ปี เป็นการศึกษาย้อนหลังเชิงวิเคราะห์แบบมีกลุ่มควบคุม กลุ่มตัวอย่าง คือผู้ปกครองของเด็กที่ได้รับการวินิจฉัยเป็นโรคสมาธิสั้นจำนวน 131 ราย และกลุ่มควบคุมจำนวน 126 ราย วิเคราะห์ด้วยสถิติเชิงพรรณนา และโลจิสติกถดถอยพหุตัวแปร

ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเกิดโรคสมาธิสั้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ เพศชาย (OR_adj = 3.235, 95% CI: 1.698–6.163, p < 0.001), บิดามารดาแยกทาง หรือหย่าร้าง (OR_adj = 2.557, 95% CI: 1.360–4.809, p = 0.004), เริ่มดูโทรทัศน์ก่อนอายุ 5 ปี (OR_adj = 2.106, 95% CI: 1.057–4.196, p = 0.034) และได้รับการเลี้ยงดูแบบไม่เอาใจใส่ (OR_adj = 2.129, 95% CI: 1.146–3.953, p = 0.017)

ปัจจัยด้านครอบครัวและการเลี้ยงดูก่อนอายุ 5 ปี มีบทบาทสำคัญต่อการเกิดโรคสมาธิสั้น การส่งเสริมการเลี้ยงดูแบบอบอุ่น เอาใจใส่ และลดการใช้โทรทัศน์ในเด็กเล็ก อาจช่วยลดความเสี่ยงของโรคสมาธิสั้น ได้อย่างมีนัยสำคัญ และสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการวางแผนเชิงป้องกัน และดูแลรักษาผู้ป่วยอย่างเป็นองค์รวม