ความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งแวดล้อมในการทำงานและประสิทธิภาพการปฏิบัติงาน ของบุคลากรโรงพยาบาลพระนารายณ์มหาราช

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงสำรวจครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งแวดล้อมในการทำงานและประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของบุคลากรในโรงพยาบาลพระนารายณ์มหาราช โดยทำการศึกษาบุคลากรจำนวน 313 คน การเก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามประกอบด้วย ข้อมูลทั่วไป สิ่งแวดล้อมในการทำงาน ประสิทธิภาพในการปฏิบัติงาน และข้อเสนอแนะ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา และสถิติสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน กำหนดนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05

ผลการวิจัย พบว่ากลุ่มตัวอย่างมีความคิดเห็นเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมในการทำงานโดยรวมอยู่ในระดับมาก (=3.84) เรียงลำดับจากมากไปหาน้อยดังนี้ ด้านจิตใจ (=3.99) ด้านศักยภาพการทำงาน (=3.84) และด้านช่วงเวลาในการทำงาน (=3.68) ส่วนประสิทธิภาพการปฏิบัติงานโดยรวม พบว่าอยู่ในระดับมาก (= 3.71) ในด้านการรับรู้ลักษณะงานของบุคลากร (= 3.97) ด้านความพึงพอใจในงาน (= 3.71) และความต้องการความก้าวหน้า (= 3.47) ตามลำดับ และพบว่า สิ่งแวดล้อมในการทำงานด้านจิตใจ มีความสัมพันธ์กับประสิทธิภาพการปฏิบัติงาน ด้านการรับรู้ลักษณะงานของบุคลากร ด้านความพึงพอใจในงาน และประสิทธิภาพโดยรวม (p<.001) ระดับความสัมพันธ์ค่อนข้างสูง (r = .663, .662 และ .640) และมีทิศทางเดียวกัน สิ่งแวดล้อมในการทำงานด้านศักยภาพการทำงาน มีความสัมพันธ์กับประสิทธิภาพการปฏิบัติงานด้านการรับรู้ลักษณะของบุคลากร, ด้านความต้องการความก้าวหน้า, ด้านความพึงพอใจในงาน และประสิทธิภาพการปฏิบัติงานโดยรวม (p<.001) ระดับความสัมพันธ์ปานกลาง (r = .447, .409, .443 และ .531) และมีทิศทางเดียวกัน

สรุปได้ว่า สิ่งแวดล้อมในการทำงานมีความสัมพันธ์กับประสิทธิภาพการปฏิบัติงาน (p<.001) จึงควรเน้นการส่งเสริมสิ่งแวดล้อมในการทำงานด้านจิตใจเป็นอันดับแรก ซึ่งจะส่งผลให้บุคลากรมีทัศนคติที่ดีต่อการทำงาน ทำให้เกิดประสิทธิภาพการปฏิบัติงานดียิ่งขึ้นกว่าเดิม และทำอย่างต่อเนื่องเพื่อให้เกิดความยั่งยืน