การพยาบาลผู้ป่วยแผลไหม้น้ำร้อนลวกร่วมกับมีภาวะการติดเชื้อที่ปอด: กรณีศึกษา

บทคัดย่อ

การบาดเจ็บจากแผลไหม้น้ำร้อนลวกพบได้ทุกเพศทุกวัย สาเหตุส่วนใหญ่เนื่องจากถูกเปลวไฟลวก ถูกของเหลวร้อนลวก กระแสไฟฟ้าแรงสูง และสารเคมี การเกิดแผลไหม้ในวัยเด็กหรือวัยสูงอายุ มักเกิดจากอุบัติเหตุภายในบ้าน ส่วนในวัยทำงาน 21-40 ปี สาเหตุส่วนใหญ่เกิดจากอุบัติเหตุจากการทำงาน

กรณีศึกษาผู้ป่วยหญิงไทย อายุ 52 ปี เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2563 ด้วยอาการมีแผลไหม้บริเวณใบหน้า ลำคอ แขน 2 ข้าง จากแก๊สระเบิด 6 ชั่วโมง ก่อนมาโรงพยาบาล แพทย์วินิจฉัย 25% 2nd Degree burn at face both arms with pneumonia ผู้ป่วยมีอาการสูดดมควันได้รับการใส่ท่อช่วยหายใจ ต่อมาเกิดภาวะปอดติดเชื้อ ในระยะวิกฤตให้การพยาบาลดูแลทางเดินหายใจ ชดเชยสารน้ำใน 24 ชั่วโมงแรก เพื่อป้องกันภาวะพร่องออกซิเจนจากการอุดกั้นทางเดินหายใจ และจากการสูญเสียน้ำจำนวนมากจากแผลไหม้ ให้ยาปฏิชีวนะร่วมกับการดูแลลดการติดเชื้อที่ปอด และดูแลแผลไหม้ร่วมกับผลิตภัณฑ์ปิดแผล บรรเทาความปวดด้วยการให้ยามอร์ฟีนจนอาการดีขึ้นตามลำดับ หลังการดูแล 6 วัน ถอดท่อหายใจได้ ฟื้นฟูด้านร่างกาย จิตใจของผู้ป่วยและญาติ ด้วยการทำกายภาพบำบัด ส่งเสริมการหายของแผล ให้ความมั่นใจและสามารถปรับตัวให้เข้ากับภาพลักษณ์ได้ ผู้ป่วยปลอดภัยและไม่มีภาวะแทรกซ้อน จำหน่ายกลับบ้านได้ในวันที่ 11 มีนาคม 2563 รวมระยะเวลาการนอนโรงพยาบาล 15 วัน

บทบาทพยาบาลในการดูแลบาดแผลไฟไหม้ น้ำร้อนลวก ต้องมีความรู้ ความเข้าใจในปัญหาและความต้องการของผู้ป่วยแต่ละระยะ เพื่อให้การดูแลได้อย่างครอบคลุมองค์รวม ความต้องการการดูแลที่สำคัญคือ การควบคุมป้องกันการติดเชื้อ การส่งเสริมการหายของแผล การดูแลบาดแผล การดูแลให้ผู้ป่วยมีความสุขสบาย ลดความเจ็บปวดทุกข์ทรมาน การดูแลด้านจิตใจผู้ป่วยละญาติ ให้มีส่วนร่วมในการรักษาพยาบาล เพื่อให้บาดแผลหายเร็ว ไม่มีภาวะแทรกซ้อนที่ป้องกันได้ รวมทั้งอวัยวะต่างๆ ไม่ผิดรูป ส่งผลให้ผู้ป่วยมีคุณภาพชีวิตที่ดี สามารถกลับไปใช้ชีวิตอยู่ในครอบครัวและสังคมได้อย่างมีความสุข