Factors Correlated with COVID-19 Booster Vaccination Uptake among Parents of Children Aged 5-11 Years in Udon Thani Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The analytical cross-sectional study aimed to examine the baseline characteristics, level of knowledge and health belief model, the COVID-19 booster vaccination uptake among the parents of children aged 5-11 years in Udon Thani province, and its correlation. A total of 382 parents were selected using a multistage random sampling, with the sample size determined by the Krejcie and Morgan table. Data were collected from October 2022 to April 2023 using a questionnaire that included sections on baseline characteristics, COVID-19 knowledge, the health belief model, and booster vaccination status. Baseline characteristics, knowledge, and HBM levels were analyzed using descriptive statistics, presented as frequency, percentage, mean, and standard deviation. Simple and multivariable logistic regression analyses were conducted to identify factors associated with COVID-19 booster vaccination uptake.
The findings revealed that only 19.90% of parents had received a booster vaccine. The majority (62.04%) were female, with a mean age of 38.92 ± 10.35 years. Most parents showed high levels of COVID-19 knowledge and perceived severity; but also reported high levels of perceived barriers. Multivariable logistic regression identified gender (AOR=1.88: 95%CI=1.07- 3.31: p-value=0.022) and perceived severity (AOR=1.93: 95%CI=1.03-3.65: p-value=0.031) as statistically significant factors associated with COVID-19 booster vaccination uptake. The study suggests that health communication strategies should target male parents and emphasize the severity of COVID-19 to improve vaccine uptake and promote COVID-19 booster vaccine.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรมควบคุมโรค. สถานการณ์โรคเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 [อินเทอร์เน็ต]. 2565 [เข้าถึงเมื่อ 22 ม.ค. 2566]. เข้าถึงได้จาก: https://ddc.moph.go.th/viralpneumonia
กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. สถานการณ์โรคโควิด-19 [อินเทอร์เน็ต]. 2568 [เข้าถึงเมื่อ 27 ก.ค. 2568]. เข้าถึงได้จาก: https://dviS.D.dc.moph.go.th/t/DDC_CENTER_DOE/views/_Daily_v2/present?%3Aembed=y&%3AisGuestRedirectFromVizportal=y&%3Aorigin=card_share_link
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดอุดรธานี. รายงานสถานการณ์covid-19 จังหวัดอุดรธานี ประจำวัน 12 กันยายน 2565 [อินเทอร์เน็ต]. 2566 [เข้าถึงเมื่อ 7 ก.พ. 2566]. เข้าถึงได้จาก: https://udo.moph.go.th/.wasabi3/Home.php
Intawong K, Chariyalertsak S, Chalom K, Wonghirundecha T, Kowatcharakul W, Thongprachum A, et al. Heterologous booster vaccines reduce severity and mortality in COVID-19 during BA.2 and BA.4/BA.5 omicron predominance in Thailand. J Microbiol Immunol Infect. 2023;56(6):1178–86.
Tem-eiam N. Effect of COVID-19 booster vaccination on reducing mortality of patients hospitalized for COVID-19 at Sisaket Hospital. Chulalongkorn Med J. 2024;68(3).
Rosenstock IM. Why People Use Health Services. Milbank Mem Fund Q. 1966;44(3):94–127.
ระบบข้อมูลสารสนเทศด้านการศึกษาจังหวัดอุดรธานี สำนักศึกษาธิการจังหวัดอุดรธานี. ข้อมูลประชากรแยกตามอายุ 2565 [อินเทอร์เน็ต]. 2565 [เข้าถึงเมื่อ 3 เม.ย. 2565]. เข้าถึงได้จาก: https://www.udonpeo.go.th/data/app/2565/school.php?area=101
Krejcie RV, Morgan DW. Determining Sample Size for Research Activities. Educ Psychol Meas. 1970;30(3):607–10.
Bloom BS, Hastings JT, Madaus GF. Handbook on formative and summative evaluation of student learning. New York: McGraw-Hill; 1971.
Best JW. Research in Education. New Jersey: Prentice hall Inc; 1977.
ดรัญชนก พันธ์สุมา, พงษ์สิทธิ์ บุญรักษา. ความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมการป้องกันโควิด-19 ของประชาชนในตำบลปรุใหญ่ อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา. ศรีนครินทร์เวชสาร. 2564;35(5):597-604.
เดชาวัต ครองสมบัติ, ปกกมล เหล่ารักษาวงษ์, นาฏนภา หีบแก้ว ปัดชาสุวรรณ์. ความสัมพันธ์ระหว่างแบบแผนความเชื่อทางด้านสุขภาพและการเข้ารับวัคซีนเข็มกระตุ้นเพื่อป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของประชาชนในจังหวัดชัยภูมิ. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์. 2566;18(3):1-15.
พนัชญา ขันติจิตร, ไวยพร พรมวงศ์, ชนุกร แก้วมณี, อภิรดี แจริญนุกูล. แบบแผนความเชื่อด้านสุขภาพในการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของประชาชนในจังหวัดอุบลราชธานี. วารสารวิทยาศาสตร์สุขภาพ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สรรพสิทธิ์ประสงค์. 2564;5(2):39-53.
ยุพารัตน์ งามประดิษฐ์, อนัญญา ประดิษฐปรีชา, อารยา ประเสริฐชัย. ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจฉีดวัคซีนป้องกันโรคโควิด-19 ของสตรีตั้งครรภ์และหญิงให้นมบุตรในพื้นที่จังหวัดเชียงใหม่. วารสารพยาบาลสาธารณสุข. 2567;18(1):266-280.
ปทุมมา ลิ้มศรีงาม, ศรัณย์ธร ศศิธนากรแก้ว, วราพรรณ อภิศุภะโชค. การรับรู้ข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (โควิด 19) ผ่านสื่อสังคมออนไลน์กับทัศนคติและพฤติกรรมการป้องกันโรคในกรุงเทพมหานคร. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. 2564;8(9):18-33.
ปัณณฑัต ตันธนปัญญากร, นลพรรณ ขันติกุลานนท์, ศศิวิมล จันทร์มาลี, อภิเชษฐ์ จำเนียรสุข. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการตัดสินใจเลือกรับวัคซีนเข็มกระตุ้นภูมิคุ้มกันโรคโควิด-19 ของผู้ป่วยที่รับการรักษาในแผนกอายุรกรรมของโรงพยาบาลระดับตติยภูมิแห่งหนึ่งในจังหวัดปทุมธานี. วารสารวิชาการสาธารณสุข. 2566;32(ฉ.พิเศษ2):s228-s240.
Maneesriwongul W, Deesamer S, Butsing N. Parental Vaccine Literacy: Attitudes towards the COVID-19 Vaccines and Intention to Vaccinate Their Children Aged 5–11 Years against COVID-19 in Thailand. Vaccines. 2023;11(12).
สุชิต แสนเภา. ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจของผู้ปกครองในการฉีดวัคซีนโควิด-19 แก่เด็กอายุ 6 เดือนถึง 4 ปีในโรงพยาบาลจัตุรัส จังหวัดชัยภูมิ. วารสารโรงพยาบาลจัตุรัส. 2566;43(2):86-95.
Eshun G, Kyei-Arthur F, Abdou MS, Agyekum MW, Sarfo M, Agbenyeavu JK, et al. Acceptance of COVID-19 vaccine booster doses among the Adult Population in Ghana: a cross-sectional study using the Health Belief Model. BMC Public Health. 2024;24(1):2673.
Ventonen M, Douglas-Smith N, Hatin B. Predicting the intention to receive the COVID-19 booster vaccine based on the health belief model. Acta Psychol. 2024;246:104254.
Qin C, Yan W, Tao L, Liu M, Liu J. The Association between Risk Perception and Hesitancy toward the Booster Dose of COVID-19 Vaccine among People Aged 60 Years and Older in China. Vaccines. 2022;10(7).
