FACTORS ASSOCIATED WITH THE USE OF SKIN WHITENING PRODUCTS AMONG SENIOR HIGH SCHOOL STUDENTS, CHANTHABURI PROVINCE

Main Article Content

Ruedeeporn Khotsongkharm
Paranee Vatanasomboon
Manirat Therawiwat

Abstract

     Skin-whitening products in various forms of food supplements and cosmetics are currently popular among teenagers.  These products can be potentially harmful to their health. This survey research aimed to explore the use of skin-whitening products and its related factors among senior high school students in Chanthaburi Province. A sample of 240 students were selected from the affiliate schools the secondary education service area office 17, Chanthaburi Province. They were chosen by using multistage random sampling. Data were collected using a self-administered questionnaire composing of 4 parts: 1. Predisposing factors (Personal characteristics, knowledge of the products, attitude toward using the products and subjective norm) 2. Enabling Factors (accessibility of the products and receiving instruction related to the products) 3. Reinforcing Factors (advertising influence, receiving health-related information, and peer’s product use.), and 4. Using behavior of skin whitening products Descriptive statistics, including frequency, percentage, mean, and standard deviation were used to analyze the data and inferential statistics using Chi-square.


     The results showed that 27 % of the students have currently used skin-whitening products, and most of them performed appropriately for their choice and use the products accordingly.  Bivariate analysis results revealed that using skin-whitening products was significantly associated with the factors including knowledge of the products, attitude toward using the products, subjective norm,  accessibility of the products,  receiving instruction related to the products, advertising influence, receiving health-related information,  and peer’s product use. Although there were fewer students using skin-whitening products in this study, the findings still indicated that there is a need of the school health education to promote knowledge and attitude toward the appropriate use of the products, and an intervention from a peer group is also necessary.

Article Details

Section
Research Article

References

ทักษิณีย์ ศรีพล, เบญจมาภรณ์ เกศามา, สุทธาสินี สุวรรณกุล, ณรงค์ชัย จักษุพา, และสุวรรณา ภัทรเบญจพล. การใช้กลูต้าไธโอนเพื่อผิวขาวของนักศึกษามหาวิทยาลัยอุบลราชธานีตามทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน. วารสารเภสัชศาสตร์อีสาน 2559;11(ฉบับพิเศษ):171-178.

รุ่งนภา กงวงษ์. การศึกษาพฤติกรรมการใช้ “เครื่องสำอางอันตราย” ของวัยรุ่นหญิง จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารเภสัชศาสตร์อีสาน 2554;7(1):76-87.

World Health Organization. Mercury in skin lightening products. 2018 [Accessed 09 September 2018] Available from http://www.who.int/ipcs/assessment/public_health/ mercury_ flyer.pdf; 2011.

กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์. อันตรายจากยาลดความอ้วนและผลติภัณฑ์เสริมความงาม[อินเทอร์เน็ต]. [เข้าถึงเมื่อ 16 พฤศจิกายน 2561]. เข้าถึงได้จาก: https://www.senate. go.th/assets/portals/28/fileups/146/files/เอกสารประกอบการสัมมนา.pdf

ศูนย์วิทยาศาสตร์การแพทย์ที่ 5 สมุทรสงคราม และสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดเพชรบุรี. สารห้ามใช้ที่ปลอมปนในเครื่องสำอางชนิดครีมทาผิว : โคเบทาซอลโพรพิโอเนต. วารสารอาหารและยา 2557;21(3):18-23.

ปิ่นนรี ขัตติพัฒนาพงษ์.กลูต้าไธโอน.วารสารกรมการแพทย์ 2558;40(6):11-13.

พิมลวรรณ เฉลิมวุฒิกุล. พฤติกรรมการใช้ผลิตภัณฑ์เพื่อทำให้ผิวขาวของนักศึกษามหาวิทยาลัยในกรุงเทพมหานคร และปริมณฑล [วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต]. เชียงราย: มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง; 2554.

ปรินา ณ พัทลุง. พฤติกรรมการใช้เครื่องสำอางอันตรายของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาในจังหวัดตรัง. ตรัง: วิทยาลัยการสาธารณสุข สิรินธร จ.ตรัง; 2555.

นุชจรีย์ มีผล. การศึกษาทัศนคติและพฤติกรรมของผู้ใช้ผลิตภัณฑ์ทำให้ผิวขาวในอำเภอเมือง จังหวัดศรีสะเกษ [วิทยานิพนธ์ปริญญา วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต]. ขอนแก่น:มหาวิทยาลัยขอนแก่น; 2549.

สมจิตร ทองสุขดี และธีรยา วรปาณิ.การศึกษาความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมในการบริโภคและการเลือกซื้อผลิตภัณฑ์สุขภาพของนักเรียน อย.น้อย ในโรงเรียนอย.น้อยจังหวัดสุโขทัย. วารสารอาหารและยา 2560;24(3):28-37.

ธีรยา วรปาณิ และปองพล วรปาณิ. การสำรวจปัจจัยที่มีผลในการตัดสินใจและพฤติกรรมการเลือกซื้อผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางของประชาชนในจังหวัดตาก. วารสารอาหารและยา2560;24(3):38-48.

ฤชุดา กองจันทา. พฤติกรรมการซื้อเครื่องสำอางสำหรับผิวหน้าและเส้นผมของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายในเขตอำเภอซำสูง จังหวัดขอนแก่น [วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต]. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น; 2552.

นิธิกานต์ อธิธนัยชัยภัทร. ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการเลือกซื้อผลิตภัณฑ์บำรุงผิวหน้าของนักศึกษาระดับอุดมศึกษา ในจังหวัดอุบลราชธานี. วารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์ 2559;5(2):17-33.

ชัยวัฒน์ สิงห์หิรัญนุสรณ์ และ อรุณรัตน์ อรุณเมือง. พฤติกรรมการบริโภคผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย ของโรงเรียนในเขตตรวจราชการที่ 2 กระทรวงสาธารณสุข. วารสารอาหารและยา 2556;20(1):38-47.

นันทภัท ศรีจินดา. พฤติกรรมในการเลือกใช้ผลิตภัณฑ์เพื่อผิวขาวในร้านขายยาในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลาง[วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต] .ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น; 2549.

ปพนสรรค์ กลั่นเรืองแสง. การเลือกใช้ผลิตภัณฑ์เพื่อเพิ่มความขาวใสของผิวพรรณในกลุ่มนักศึกษาระดับปริญญาตรีของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ในกรุงเทพมหานคร. วารสารวิจัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น 2561;18(1):13-23.

วรภรณ์ ชัยนะกุล. พฤติกรรมการซื้อผลิตภัณฑ์เพื่อผิวขาวของนักศึกษาหญิงในมหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ จังหวัดนครศรีธรรมราช [วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต].นครศรีธรรมราช: มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์; 2557.

Kamagaju L, Morandini R, Gahongayire F, Stévigny C, Ghanem G, Pirotte G, Duez P. Survey on skin‐lightening practices and cosmetics in Kigali, Rwanda. International journal of dermatology 2016;55(1):45-51.

น้ำหนึ่ง วรพงศธร. ทัศนคติและพฤติกรรมของผู้บริโภคต่อเครื่องสำอางป้องกันแสงแดด. วารสารเภสัชศาสตร์อีสาน 2551;4(2):73-80.

วรรณศิริ สิทธินิสัยสุข. ปัจจัยที่ส่งผลต่อความตั้งใจการเลือกซื้อผลิตภัณฑ์เสริมอาหารของนิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยบูรพา จังหวัดชลบุรี [วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต]. ชลบุรี:มหาวิทยาลัยบูรพา; 2559.

ขวัญนภา มากมั่งมี. ทัศนคติด้านความรู้ของผู้หญิงที่มีต่อการใช้ผลิตภัณฑ์กลูต้าไธโอนในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล [วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต]. ปทุมธานี:มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี; 2557.

ธีรวรรณ ตั้นสกุล. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการซื้อผลิตภัณฑ์ดูแลผิวหน้าสำหรับผู้ชาย ในเขตกรุงเทพมหานคร [วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต]. กรุงเทพฯ:มหาวิทยาลัยรามคำแหง; 2554.

Osei M, Ali M, Owusu A, Baiden F. Skin-lightening practices among female high school students in Ghana. Public Health 2018;155:81-87.

พิมพ์ศิริ อุยวัฒนกุล. พฤติกรรมการเลือกใช้เครื่องสำอางสำหรับผิวหน้าของนักศึกษา วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดขอนแก่น. วารสารทันตาภิบาล 2560;28(2):98-110.

จุฑา ภู่จำรูญ. อิทธิพลของสื่อโฆษณาสินค้าครีมบำรุงผิวหน้าที่มีต่อพฤติกรรมการตัดสินใจซื้อครีมบำรุงผิวหน้าของ วัยรุ่นไทย ในเขตกรุงเทพมหานคร [วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศ ศาสตรมหาบัณฑิต]. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัย ราชภัฏสวนดุสิต; 2549.

เลิศชาย เลิศวุฒิ. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการเลือกซื้อและบริโภคผลิตภัณฑ์สุขภาพของประชาชน ในจังหวัดฉะเชิงเทรา. วารสารอาหารและยา 2558;22(3):12-21.

เพลิน จำแนกพล. การศึกษาพฤติกรรมในการเลือกใช้เครื่องสำอางทำเองของกลุ่มนักเรียน: กรณีศึกษาจังหวัดเพชรบุรี. วารสารอาหารและยา 2557;21(3):31-38.

วรรณกานต์ จรูญพรพงศ์. ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการซื้อผลิตภัณฑ์บำรุงผิวหน้า[วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต]. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2552.

Green LW, Kreuter MW, Deeds SG, & Partridge KB. Health program planning: A diagnostic approach (1sted.). Palo Alto, CA: Mayfied; 1980.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 17. ข้อมูลนักเรียน [อินเทอร์เน็ต]. [เข้าถึงเมื่อ 10 พฤศจิกายน 2561]. เข้าถึงได้จากhttp://data.bopp-obec.info/emis/

student.php?Area_CODE=101717&Edu_year=2561; 2561.

Daniel WW, & Cross CL. Biostatistics: a foundation for analysis in the health sciences (10th ed.). Hoboken, NJ: Wiley & Sons; 2013.

อรรณชุลี คันศร. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการบริโภคเครื่องสำอาง ที่ก่อให้เกิดอันตรายต่อสุขภาพของกลุ่มแม่บ้านทหารบก ในเขตบางเขน กรุงเทพมหานคร [วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต]. กรุงเทพฯ:มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์; 2547.

สมิทธิ์ อารยะสกุล. บทบาทของแพทย์ต่อปัญหาความงามของวัยรุ่น. กุมารเวชสาร 2555;19(2):96-97.

Fishbein M. and Ajzen I. Belief, Attitude, Intention and Behavior: An Introduction to Theory and Research Reading. Massachusetts: Addison Wesley; 1975.