ความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ด้านสุขภาพกับพฤติกรรมสุขภาพของผู้สูงอายุโรคอ้วน ตำบลดงมูลเหล็ก อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์

บทคัดย่อ

โรคอ้วนเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อโรคไม่ติดต่อโดยเฉพาะโรคระบบหัวใจและหลอดเลือด โรคเบาหวาน โรคระบบข้อและกระดูก ตลอดจนโรคมะเร็ง เป็นต้น สาเหตุสำคัญของโรคอ้วนได้แก่ การรับประอาหารที่มีพลังงานสูง และขาดการออกกำลังกาย กระทรวงสาธารณสุขได้ประเมินสภาวะสุขภาพผู้สูงอายุ ในปี 2558 พบว่าสาเหตุการตายของผู้สูงอายุ ได้แก่ โรคหลอดเลือดสมอง โรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง โรคหัวใจขาดเลือดโรคมะเร็งตับ โรคเบาหวาน ตามลำดับ  นอกจากนี้พบว่าปัญหาสุขภาพผู้สูงอายุส่วนหนึ่งมีภาวะจากโรคอ้วนหรือดัชนีมวลกายมากกว่า 25 กก./ม² และแนวโน้มเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

 การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนาแบบภาคตัดขวาง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่าง  ความรู้ การรับรู้ด้านสุขภาพกับพฤติกรรมสุขภาพของผู้สูงอายุที่เป็นโรคอ้วน ตำบลดงมูลเหล็ก อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์ กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 187 คนการรวบรวมข้อมูลโดยการใช้แบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูล ข้อมูลทั่วไปใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสูงสุด และต่ำสุด  การศึกษาความสัมพันธ์ตัวแปรใช้ สถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ สถิติ Pearson Coefficient Correlation

ผลการศึกษาพบว่ากลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่ มีความรู้เกี่ยวกับโรคอ้วนอยู่ในระดับสูงร้อยละ 57.80 และการรับรู้โอกาสเสี่ยงต่อการเกิดโรคอ้วนส่วนใหญ่อยู่ในระดับมากร้อยละ 94.70 การรับรู้ความรุนแรงของโรคอ้วนส่วนใหญ่ในระดับมากร้อยละ 92.50 การรับรู้ประโยชน์ของการป้องกันโรคอ้วนระดับปานกลางร้อยละ 90.40 การรับรู้อุปสรรคในการป้องกันโรคอ้วนส่วนใหญ่อยู่ในระดับน้อย ร้อยละ 54.50 และการรับประทานอาหาระดับพอใช้ ร้อยละ 62.60 และการออกกำลังกายปานกลาง ร้อยละ 63.10 จากการวิเคราะห์ค่าสหสัมพันธ์ของเพียร์สันพบว่าการรับรู้โอกาสเสี่ยงต่อการเกิดโรคอ้วนมีความสัมพันธ์เชิงลบกับการรับประทานอาหารอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r=-0.155, P-value=0.035 ) การรับรู้ประโยชน์ของการป้องกันโรคอ้วนมีความสัมพันธ์เชิงลบกับพฤติกรรการรับประทานอาหารอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r=-0.177, P-value=0.015) ส่วนการออกกำลังกายไม่มีความสัมพันธ์กับความรู้ และการรับรู้ด้านสุขภาพ