ผลของโปรแกรมการปรับพฤติกรรมเพื่อการรับประทานยาต้านไวรัสเอชไอวีต่อเนื่อง และสม่ำเสมอในเด็กติดเชื้อเอชไอวีโรงพยาบาลขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น

บทคัดย่อ

การศึกษาวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการปรับพฤติกรรมเพื่อการรับประทานยาต้านไวรัสเอชไอวีต่อเนื่องและสม่ำเสมอ โดยประยุกต์ใช้ทฤษฎีแรงจูงใจเพื่อป้องกันโรคและการสนับสนุนทางสังคม ในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของเด็กติดเชื้อเอชไอวี โรงพยาบาลขอนแก่น กลุ่มตัวอย่างทั้งหมอ 64 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มเปรียบเทียบกลุ่มละ 32 คน กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมการปรับพฤติกรรมเวลา 10 สัปดาห์ประกอบด้วย การให้ความรู้ กิจกรรมกลุ่ม ตัวแบบบุคคล แจกคู่มือการดูแลสุขภาพและเยี่ยมบ้านเก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูลโดยข้อมูลเชิงพรรณนาใช้สถิติร้อยละค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การแจกแจงความถี่ การเปรียบเทียบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยคะแนนภายในกลุ่มด้วยสถิติเชิงอนุมาน คือ Paired Sample t-test และเปรียบเทียบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยคะแนนระหว่างกลุ่มด้วยสถิติ Independent Sample t-test กำหนดระดับนัยสำคัญที่ระดับ 0.05 ผลการศึกษาพบว่าภายหลังการทดลอง กลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ยคะแนนด้านความรู้ การรับรู้ความรุนแรงของโรคเอดส์ การรับรู้ โอกาสเสี่ยงต่อการเกิดภาวะแทรกซ้อน การรับรู้ความสามารถของตนเอง ความคาดหวังในประสิทธิผลของการตอบสนอง การสนับสนุนทางสังคมความตั้งใจ และความเคร่งครัดในการรับประทานยา มากกว่าก่อนทดลองและกลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.001(95%CI=2.13-3.92, 3.41-4.96, 3.92-5.63, 2.03-3.28, 2.51-3.86, 2.39-3-35, 2.31-3.49, 2.08-4.44, 8.78-14.40 ตามลำดับ)