ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการปฏิบัติบทบาทโค้ช การคิดอย่างเป็นระบบเชิงสร้างสรรค์ของบุคลากรด้านสุขภาพ

บทคัดย่อ

บทนำ: โค้ชการคิดอย่างเป็นระบบเชิงสร้างสรรค์ ทำให้ผู้เรียนเกิดการพัฒนาได้เต็มศักยภาพ เกิดการเรียนรู้กระบวนการคิด เปลี่ยนผ่านไปสู่ความคิดแบบเติบโต

วัตถุประสงค์การวิจัย: ศึกษาความสัมพันธ์ของปัจจัยด้านบริหาร และปัจจัยด้านกระบวนการโค้ช กับการปฏิบัติบทบาทโค้ชการคิดอย่างเป็นระบบเชิงสร้างสรรค์ของบุคลากรด้านสุขภาพ

ระเบียบวิธีวิจัย: เป็นการวิจัยเชิงพรรณนาแบบภาคตัดขวาง เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจงจากผู้ที่ผ่านการพัฒนากระบวนการเรียนรู้จิตบริการด้วยหัวใจความเป็นมนุษย์ภายใต้ระบบครอบครัวเสมือนจำนวน 127 คน ใช้เครื่องมือ 1) แบบวัดทักษะกระบวนการเรียนรู้ กระบวนการคิดอย่างเป็นระบบเชิงสร้างสรรค์ด้วยเทคนิคตะกร้า 3 ใบ มีค่าความเที่ยง .99  2) แบบวัดกึ่งโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงบรรยาย Spearman's Rank correlation และการวิเคราะห์เนื้อหา 

ผลวิจัย: พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับปัจจัยด้านบริหาร ด้านกระบวนการโค้ช และการปฏิบัติบทบาทโค้ชการคิดอย่างเป็นระบบเชิงสร้างสรรค์ อยู่ในระดับมากที่สุด ด้านทักษะกระบวนการเรียนรู้พัฒนาความคิดแบบเติบโต มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด และปัจจัยด้านบริหารกับปัจจัยด้านกระบวนการโค้ช มีความสัมพันธ์ทางบวกกับทักษะกระบวนการเรียนรู้ในการสร้างความคิดแบบเติบโต การสร้างนวัตกรรม และการสะท้อนคิดด้วยพลังคำถาม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และ พบว่า 1) บรรยากาศการเรียนรู้เป็นกัลยาณมิตร ใช้สุนทรียสนทนา สะท้อนคิดมองภาพแบบองค์รวม และมองประโยชน์ส่วนรวม 2) กระบวนการทางความคิด ได้มุมมองทางความคิดแบบใหม่ หลากหลายมิติเมื่อฟังกันอย่างลึกซึ้ง  เข้าใจคนอื่น และคิดเชื่อมโยง 3) มีกระบวนการสร้างสรรค์ความคิดใหม่ต่อส่วนรวม เกิดความตระหนักรู้ต่อบทบาทของตน

สรุปผลการวิจัย: ปัจจัยด้านบริหารองค์การเชิงนโยบาย และปัจจัยด้านกระบวนการโค้ช มีความสัมพันธ์ทางบวก กับการปฏิบัติบทบาทโค้ชการคิดอย่างเป็นระบบเชิงสร้างสรรค์

ข้อเสนอแนะ: สนับสนุนการโค้ชเป็นนโยบายในการจัดการศึกษาและส่งเสริมให้อาจารย์ผู้สอนมีทักษะในการโค้ชกระบวนการคิดอย่างเป็นระบบเชิงสร้างสรรค์