คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในโครงการรากฟันเทียมเฉลิมพระเกียรติ

บทคัดย่อ

สภาวะการสูญเสียฟันทั้งปากเป็นปัญหาสำคัญที่กระทบต่อสุขภาพผู้สูงอายุ ถึงแม้ว่าการใส่ฟันเทียมทั้งปาก ให้กับผู้ป่วยแล้วจะช่วยเพิ่มคุณภาพชีวิตโดยเฉพาะการรับประทานอาหารอย่างไรก็ตามยังพบผู้ป่วยที่ยังมีปัญหา ในการใส่ฟันเทียมชิ้นล่างอยู่ซึ่งมีการละลายตัวของกระดูกขากรรไกรล่างมากจึงจำเป็นที่ต้องมีตัวยึดเพื่อช่วยฟันเทียม ให้อยู่ในช่องปากได้ดีขึ้นเพื่อให้คุณภาพชีวิตดีขึ้นวัตถุประสงค์เพื่อประเมินคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุก่อนและหลังใส่ รากฟันเทียม ในโครงการรากฟันเทียมเฉลิมพระเกียรติเป็นการศึกษาเชิงเปรียบเทียบ รูปแบบ observationalintervention study ศึกษาในผู้สูงอายุ จำนวน 83 ราย ของแผนกทันตกรรมโรงพยาบาลอุตรดิตถ์ รวบรวมข้อมูล เป็นระยะเวลา 9 ปี (พ.ศ. 2551-2560) รวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์ข้อมูลทั่วไป การตรวจคุณภาพฟันเทียมและ ประเมินผลกระทบของสุขภาพช่องปากต่อสมรรภภาพในชีวิตประจำวัน,สถิติที่ใช้เป็นแบบ descriptive statistics and GEE regression และวิเคราะห์คุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นด้วย Generalized Estimation Equation (GEE) ค่า OIDP ก่อนทำรากฟันเทียมมีค่าร้อยละ 47.52 ± 15.91หลังจากใส่รากฟันเทียม 6 เดือนแล้วค่า OIDP มีการเปลี่ยนแปลง ลดลงเป็นร้อยละ 28.50 ± 10.41 มีความแตกต่างลดลงร้อยละ 19.02; 95%CI, (-16.22 ถึง -21.84), p < 0.001 สรุปในผู้ป่วยที่ใส่ฟันเทียมชิ้นล่างมาแล้วระยะหนึ่งจะมีปัญหากระทบต่อกิจวัตรประจำวัน การนำรากฟันเทียม ชนิดหัวบอลมาใส่ ช่วยเพิ่มคุณภาพชีวิตได้อย่างมีนัยสำคัญ จึงควรแนะนำเป็นทางเลือกให้กับผู้สูงอายุที่มีปัญหา การใส่ฟันเทียม