การศึกษาเปรียบเทียบการใช้มอร์ฟีนขนาด 0.15 มิลลิกรัมกับ 0.2 มิลลิกรัม ฉีดเข้าทางช่องไขสันหลังในการระงับปวดในผู้ป่วยผ่าคลอดบุตร: การวิจัยกึ่งทดลอง เปรียบเทียบข้อมูลจากการทดลองเทียบกับข้อมูลย้อนหลัง

บทคัดย่อ

การให้ยามอร์ฟีนร่วมกับยาชาฉีดเข้าทางช่องน้ำไขสันหลังเป็นวิธีการระงับปวดที่เป็นมาตรฐานในการผ่าตัดคลอดบุตร อย่างไรก็ตามการให้มอร์ฟีนทางช่องน้ำไขสันหลังนั้นทำให้เกิดผลข้างเคียง ได้แก่ อาการคัน คลื่นไส้อาเจียน และการกดการหายใจ ซึ่งอุบัติการณ์พบมากขึ้นตามขนาดมอร์ฟีนที่ได้รับ เพื่อเปรียบเทียบเมื่อลดขนาดมอร์ฟีนลงเหลือ 0.15 มิลลิกรัมทางช่องน้ำไขสันหลังเพียงอย่างเดียวจะมีประสิทธิผลในการระงับปวดได้ดีเทียบเท่ากับมอร์ฟีนขนาด 0.2 มิลลิกรัม และสามารถลดอุบัติการณ์การเกิดผลข้างเคียงใน 24 ชั่วโมงแรกได้หรือไม่ ศึกษาแบบการวิจัยกึ่งทดลอง เปรียบเทียบข้อมูลจากการทดลองเทียบกับข้อมูลย้อนหลัง ศึกษาในหญิงตั้งครรภ์ที่เข้ารับการผ่าตัดคลอดบุตรในโรงพยาบาลปทุมธานี จำนวน 80 คน โดยผู้ป่วยทุกคนจะได้รับการระงับความรู้สึกเฉพาะส่วนโดย กลุ่มแรกได้รับยามอร์ฟีนเข้าทางช่องน้ำไขสันหลังขนาด 0.15 มิลลิกรัมเป็นกลุ่มศึกษา กลุ่มที่สองได้รับยามอร์ฟีนเข้าทางช่องน้ำไขสันหลังขนาด 0.2 มิลลิกรัมเป็นกลุ่มเปรียบเทียบ

ผลการศึกษาไม่มีความแตกต่างกันของระดับความปวดชั่วโมงที่ 6, 12, 18, 24 หลังการผ่าตัด จำนวนผู้ป่วยที่ขอยาทรามาดอล ปริมาณยาทรามาดอลที่ใช้ในช่วง 24 ชั่วโมง ระยะเวลาที่ผู้ป่วยขอยาทรามาดอลครั้งแรก และอาการคลื่นไส้อาเจียนทั้งสองกลุ่ม ส่วนอาการคันกลุ่มที่ได้มอร์ฟีน 0.15 มิลลิกรัมพบน้อยกว่ากลุ่มที่ได้มอร์ฟีน 0.2 มิลลิกรัมอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติในชั่วโมงที่ 12 (p-value = 0.021) ผู้ป่วยทุกราย  มีระดับความรู้สึกตัวดีไม่เกิดภาวะกดการหายใจ

การให้ยามอร์ฟีนทางช่องน้ำไขสันหลังขนาด 0.15 มิลลิกรัมในการผ่าตัดคลอดบุตรมีประสิทธิผลในการระงับความปวดได้ดีใน 24 ชั่วโมงแรกหลังผ่าตัดคลอดไม่แตกต่างจากมอร์ฟีนขนาด 0.2 มิลลิกรัม ในขณะที่อุบัติการณ์ของอาการคันพบได้น้อยกว่าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ