การพยาบาลผู้ป่วยโรคปอดอักเสบที่มีภาวะหายใจล้มเหลวเฉียบพลัน ร่วมกับภาวะช็อก: กรณีศึกษา

บทคัดย่อ

กรณีศึกษาผู้ป่วยโรคปอดอักเสบที่มีภาวะหายใจล้มเหลวแบบเฉียบพลันที่ได้รับการใส่ท่อหลอดลมคอภายหลังการหย่าเครื่องช่วยหายใจได้รับการรักษาด้วย High-Flow Nasal Cannula ผู้ป่วยเข้ารักษาในโรงพยาบาลสิงห์บุรี ช่วงเดือนเมษายน 2566 รวบรวมข้อมูลจากเวชระเบียนผู้ป่วย วิเคราะห์ข้อมูล กำหนดข้อวินิจฉัยทางการพยาบาล วางแผน ปฏิบัติการพยาบาล และประเมินผลลัพธ์ทางการพยาบาล รวมระยะวิกฤต กึ่งวิกฤต และเตรียมจำหน่ายกลับบ้าน

ผลการศึกษาพบว่าผู้ป่วยหญิงอายุ 89 ปี เป็นความดันโลหิตสูงและเบาหวานร่วมกับโรคหลอดเลือดสมองตีบ รับประทานอาหารเองทางปากที่บ้าน ญาติแจ้งว่า มีกินอาหารและน้ำมีสำลัก มีไข้และหายใจเหนื่อยหอบ ได้รับวินิจฉัยว่าเป็น ปอดอักเสบ (Pneumonia) ร่วมกับภาวะหายใจล้มเหลวเฉียบพลัน

(Acute Respiratory Failure) ได้รับการรักษาด้วยการใส่ท่อช่วยหายใจและใช้เครื่องช่วยหายใจในหอผู้ป่วยอายุรกรรมหญิงและได้รับยาปฏิชีวนะ และหย่าเครื่องช่วยหายใจด้วยการให้ออกซิเจนอัตราการไหลสูงและสามารถหายใจเองได้ โดยได้รับการดูแลตามกระบวนการพยาบาลและจำหน่ายกลับบ้านได้ รวมระยะเวลาอยู่โรงพยาบาล 14 วัน

ดังนั้นบทบาทของพยาบาลจึงมีความสำคัญเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีความรู้และทักษะในการดูแลให้การพยาบาลในภาวะวิกฤติเพื่อติดตามประเมินอาการเปลี่ยนแปลงและเฝ้าระวังภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญ และการวางแผนจำหน่ายผู้ป่วยอย่างเหมาะสม โดยการพยาบาลผู้ป่วยปอดอักเสบที่มีภาวะหายใจล้มเหลว มีเป้าหมายเพื่อลดอัตราการเสียชีวิตและลดการกลับเข้ารักษาซ้ำในโรงพยาบาล