การพยาบาลผู้ป่วยโรคเบาหวานที่มีภาวะคีโตอะซิโดซิส : กรณีศึกษา

บทคัดย่อ

ผู้ป่วยเด็กชายไทยอายุ 13 ปี ไม่มีประวัติเป็นโรคเบาหวาน เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลพระนารายณ์มหาราช เมื่อวันที่ 1 มีนาคม 2560 โดยรับการส่งต่อจากโรงพยาบาลชุมชน ด้วยอาการผู้ป่วยซึมลง จนไม่รู้สึกตัว ภายหลังใส่ท่อหลอดลมคอและต่อเครื่องช่วยหายใจ  ยังมีอาการแสดงของภาวะหายใจล้มเหลว จึงส่งตัวมา ในระหว่างรอส่งตัวได้ประสานให้เจาะ DTX ผล high จึงวินิจฉัยว่าเด็กเป็นเบาหวานและมีภาวะ คีโตอะซิโดซิส แรกรับผู้ป่วยมีภาวะเนื้อเยื่อพร่องออกซิเจนจากกรดคั่งในร่างกาย ร่วมกับมีความ ไม่สมดุลของเกลือแร่ เนื่องจากขาดอินซูลิน ได้ดูแลผู้ป่วยขณะใช้เครื่องช่วยหายใจตามมาตรฐาน บริหารยา ให้ผู้ป่วยได้รับอินซูลินทางหลอดเลือดดำอย่างถูกต้อง และประเมินระดับน้ำตาลในเลือดอย่างใกล้ชิดและต่อเนื่อง รวมทั้งป้องกันความเสี่ยงต่อการติดเชื้อปอดอักเสบจากการใช้เครื่องช่วยหายใจ ต่อมาผู้ป่วยเริ่มรู้สึกตัวดี สัญญาณชีพคงที่ จึงหย่าเครื่องช่วยหายใจจนสำเร็จ ในระยะฟื้นฟูสภาพวางแผนจำหน่ายโดยทีมสหสาขาวิชาชีพและครอบครัวมีส่วนร่วมเพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อนในระยะยาว วางแผนการพยาบาลโดยเสริมสร้างพลังอำนาจเพื่อผู้ป่วยและครอบครัวสามารถดูแลตนเองได้ ภายหลังการเตรียมความพร้อมผู้ป่วยสามารถจำหน่ายกลับบ้านในวันที่ 11 มีนาคม 2560 รวมระยะเวลารักษาตัวในโรงพยาบาล 11 วัน

ในการดูแลผู้ป่วยรายนี้ พยาบาลต้องใช้ความรู้และประสบการณ์ในการประเมินภาวะคีโตนคั่ง โดยเฉพาะในผู้ป่วยที่มีภาวะหายใจล้มเหลวโดยไม่มีปัญหาระบบหายใจมาก่อน การเจาะ DTX เป็นสิ่งที่ควรกระทำ นอกจากนี้พยาบาลต้องมีสมรรถนะในการให้ความรู้เรื่องโรค การเสริมสร้างพลังอำนาจแก่ผู้ป่วยเด็กและครอบครัว เพื่อการปรับตัวกับโรค การปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตในการดูแลตนเอง การป้องกันภาวะแทรกซ้อน การร่วมมือกับสหสาขาวิชาชีพเพื่อการดูแลและติดตามประเมินผลภาวะสุขภาพอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้ผู้ป่วยสามารถดำรงชีวิตอยู่ในสภาพแวดล้อมของตนเองมีคุณภาพชีวิตที่ดี