การพยาบาลผู้ป่วยกลุ่มอาการหายใจลำบากเฉียบพลัน กรณีศึกษา: เปรียบเทียบ 2 ราย

บทคัดย่อ

กลุ่มอาการหายใจลำบากเฉียบพลัน (Acute respiratory distress syndrome : ARDS) เป็นภาวะวิกฤตทางเดินหายใจที่ส่งผลต่อการเสียชีวิตสูง พยาบาลหอผู้ป่วยหนักมีหน้าที่ประเมิน ภาวะสุขภาพ ติดตามเฝ้าระวังอาการเปลี่ยนแปลง และให้การพยาบาลอย่างต่อเนื่องตามมาตรฐาน อย่างมีประสิทธิภาพ เพื่อความปลอดภัย ส่งเสริมการฟื้นหาย และป้องกันภาวะแทรกซ้อน การศึกษาครั้งนี้เป็นการศึกษาเชิงพรรณนาเปรียบเทียบกรณีศึกษา จำนวน 2 ราย โดยศึกษาประวัติผู้ป่วย วิเคราะห์ข้อมูลเปรียบเทียบภาวะสุขภาพตามแบบแผนสุขภาพของกอร์ดอน ข้อวินิจฉัยทางการพยาบาล ทั้งในระยะวิกฤต ระยะฟื้นฟู และระยะจำหน่าย กรณีศึกษารายที่ 1 ผู้ป่วยชายไทย อายุ 69 ปี มาโรงพยาบาลด้วยอาการหายใจหอบเหนื่อย 2 ชั่วโมงก่อนมาโรงพยาบาล มีประวัติเป็นโรคเบาหวาน ความดันโลหิตสูง และโรคพังผืดที่ปอด แพทย์วินิจฉัย ARDS with septic shock ได้รับการใส่ท่อช่วยหายใจและใส่เครื่องช่วยหายใจ รับไว้ที่หอผู้ป่วยอายุรกรรม และย้ายมารับการรักษาในหอผู้ป่วยหนัก ได้รับการรักษาพยาบาลจนอาการดีขึ้น สามารถหย่าเครื่องช่วยหายใจและถอดท่อช่วยหายใจสำเร็จ จึงย้ายผู้ป่วยไปรับการรักษาต่อเนื่อง ที่หอผู้ป่วยอายุรกรรม และจำหน่ายกลับบ้านได้ นอนโรงพยาบาลจำนวน 23 วัน กรณีศึกษารายที่ 2 ผู้ป่วยชายไทย อายุ 47 ปี มาโรงพยาบาลด้วยอาการหายใจหอบเหนื่อย 2 ชั่วโมงก่อนเข้ารับการรักษา ที่โรงพยาบาลชุมชน และส่งตัวมารับการรักษาต่อ ปฏิเสธโรคประจำตัว แพทย์วินิจฉัย ARDS with pneumonia รับไว้ที่หอผู้ป่วยอายุรกรรม และย้ายมารับการรักษาในหอผู้ป่วยหนัก ได้รับการรักษาพยาบาลจนอาการดีขึ้น สามารถหย่าเครื่องช่วยหายใจ และถอดท่อช่วยหายใจสำเร็จ จึงย้ายผู้ป่วยไปรับการรักษาต่อเนื่องที่หอผู้ป่วยอายุรกรรม และจำหน่ายกลับบ้าน นอนโรงพยาบาล 15 วัน

จากการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นกระบวนการพยาบาลที่ให้การดูแลผู้ป่วยในระยะวิกฤต ระยะฟื้นฟู จนถึงจำหน่ายออกจากโรงพยาบาล การวางแผนการพยาบาลในแต่ละรายมีความยุ่งยากซับซ้อน แตกต่างกัน โดยพยาบาลต้องใช้ความรู้ และทักษะในการประเมิน ติดตาม เฝ้าระวัง และมีความเชี่ยวชาญ ในการให้การพยาบาลผู้ป่วยแต่ละราย โดยมีเป้าหมายเพื่อความปลอดภัยและป้องกันการเกิดภาวะแทรกซ้อน