การสอนเพื่อส่งเสริมการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักศึกษาพยาบาล ในการฝึกประสบการณ์ภาคปฏิบัติ

บทคัดย่อ

เป้าหมายสำคัญประการหนึ่งที่เป็นผลลัพธ์ของการจัดการศึกษาสาขาพยาบาลศาสตร์ คือ การผลิตบัณฑิต
ที่มีความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณ ซึ่งสภาการพยาบาลกำหนดให้เป็นสมรรถนะหลักที่จำเป็นของ
ผู้ประกอบวิชาชีพการพยาบาลและการผดุงครรภ์ การคิดอย่างมีวิจารญาณเป็นความสามารถของบุคคลในการ
คิดพิจารณาอย่างมีเหตุผล เกี่ยวกับข้อมูลหรือข้อโต้แย้งต่าง ๆ ครอบคลุมถึงการคิดอย่างไตร่ตรองถ้วนถี่ในการ
ระบุปัญหา การหาแนวทางที่เหมาะสมที่สุดในการแก้ปัญหา และการเลือกวิธีการแก้ปัญหาที่มีประสิทธิภาพที่สุด
เพื่อให้บรรลุผลในการแก้ปัญหานั้น กระบวนการพยาบาลเป็นเครื่องมือในการแก้ปัญหาทางการพยาบาล และ
หากพยาบาลมีความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณ จะส่งเสริมให้การใช้กระบวนการพยาบาลในการแก้
ปัญหา และการตัดสินใจเกิดประสิทธิภาพสูงสุด บทความนี้ จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอเกี่ยวกับมโนทัศน์ของ
การคิดอย่างมีวิจารณญาณ การนำการคิดอย่างมีวิจารณญาณมาใช้ในแต่ละขั้นตอนของกระบวนการพยาบาล
และการนำเสนอแนวทางการจัดการเรียนการสอนภาคปฏิบัติ เพื่อส่งเสริมการคิดอย่างมีวิจารณญาณแก่นักศึกษา
พยาบาล