การใช้สถานการณ์จำลองเหมือนจริงเพื่อพัฒนาการคิดเชิงวิพากษ์ในนักศึกษาพยาบาล

ผู้แต่ง

  • ณัฐวุฒิ สุริยะ วิทยาลัยพยาบาลศรีมหาสารคาม คณะพยาบาลศาสตร์ สถาบันพระบรมราชชนก กระทรวงสาธาณสุข
  • ผดุงศิษฏ์ ชำนาญบริรักษ์ วิทยาลัยพยาบาลศรีมหาสารคาม คณะพยาบาลศาสตร์ สถาบันพระบรมราชชนก กระทรวงสาธาณสุข

คำสำคัญ:

การคิดเชิงวิพากษ์, นักศึกษาพยาบาล, การใช้สถานการณ์จำลองเสมือนจริง

บทคัดย่อ

การใช้สถานการณ์จำลองเสมือนจริง (Human Patient Simulation: HPS) สามารถเพิ่มทักษะการคิดเชิงวิพากษ์ในนักศึกษาพยาบาล ซึ่งทักษะนี้เป็นสิ่งที่จำเป็นส่งเสริมให้ผู้เรียนสามารถเชื่อมโยงความคิดระหว่างความรู้ภาคทฤษฎีกับการปฏิบัติที่เสมือนอยู่ในสถานการณ์จริงและสามารถที่จะให้การพยาบาลอย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผล HPS ได้ถูกนำมาใช้ในการจัดการเรียนการสอน สามารถช่วยให้ผู้เรียนมีความมั่นใจและมีทักษะในการฝึกปฏิบัติการพยาบาลในสถานการณ์จริงและสามารถที่จะจัดการกับปัญหาที่เผชิญหน้าได้อย่างถูกต้อง ผู้เรียนสามารถฝึกประสบการณ์ในการดูแลผู้ป่วยโดยใช้สถานการณ์จำลองเสมือนจริงจากกรณีศึกษาผู้ป่วยที่หลากหลาย ซึ่งการเรียนรู้จะช่วยให้ผู้เรียนให้ความสำคัญในการให้การพยาบาลผู้ป่วย และสามารถเพิ่มความมั่นใจในการดูแล การเรียนรู้ด้วยวิธีนี้มีประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับนักศึกษาพยาบาล เนื่องจากทำให้นักศึกษาเกิดการพัฒนาทักษะในการตัดสินใจด้านการคิดเชิงวิพากษ์ทางคลินิกต่อไป

References

Aebersold, M. (2016). The History of Simulation and Its Impact on the Future. AACN Advanced Critical Care, 27(1), 56-61.

Al-Ghareeb, A. Z., & Cooper, S. J. (2016). Barriers and Enablers to the Use of High-Fidelity Patient Simulation Manikins in nurse Education: an Integrative Review. Nurse Education Today, 36, 281-286.

Bahri. (2021). The Current Use of Human Patient Simulation Manikins in Saudi Arabian Nursing Schools: A Sequential Exploratory Study. ProQuest Dissertations Publishing.

Brysiewicz, & Amod, H. B. (2019). Promoting Experiential Learning Through the Use of High-Fidelity Human Patient Simulators in Midwifery: a Qualitative Study. Curationis (Pretoria), 42(1), 1-7.

Burgener, A. M. (2017). Enhancing Communication to Improve Patient Safety and to Increase Patient Satisfaction. The Health Care Manager, 36(3), 238-243.

Dieckmann, P., Patterson, M., Lahlou, S., Mesman, J., Nyström, P., & Krage, R. (2018). Variation and Adaptation: Learning from Success in Patient Safety-Oriented Simulation Training. Advances in Simulation, 2(1), 1-14.

Eyikara, E., & Baykara, Z. G. (2017). The Importance of Simulation in Nursing Education. World Journal on Educational Technology: Current Issues, 9(1), 2-7.

Gantt, Overton, S. H., Avery, J., Swanson, M. & Elhammoumi, C. V. (2018). Comparison of Debriefing Methods and Learning Outcomes in Human Patient Simulation. Clinical Simulation in Nursing, 17, 7–13. https://doi.org/10.1016/j.ecns.2017.11.012.

Humphreys, M. (2013) Developing an Educational Framework for the Teaching of Simulation Within Nurse education. Open Journal of Nursing, 3, 363-371. doi: 10.4236/ojn.2013.34049.

Lewis, N., & Bryan, V. (2021). Andragogy and Teaching Techniques to Enhance Adult Learners’ Experience. Journal of Nursing Education and Practice, 11(11), 31-40.

M. A., Berragan, E., Husebø, S. E., & Orr, F. (2016). Simulation in Nursing Education-International Perspectives and Contemporary Scope of Practice. Journal of Nursing Scholarship, 48(3), 312-321.

Powell-Laney, S., Keen, C. & Hall, K. (2012). The Use of Human Patient Simulators to Enhance Clinical Decision-Making of Nursing Students. Education for Health, 25(1), 11-15.

Schrant, B. L., Archer, L. L., & Long, R. (2018). Human Patient Simulation as a Teaching Tool. Missouri Medicine, 115(1), 71-74.

Shin, S., Park, J. H., & Kim, J. H. (2015). Effectiveness of Patient Simulation in Nursing Education: Meta-Analysis. Nurse Education Today, 35(1), 176-182.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2023-01-19