ผลของการสอนทางสุขภาพตามแนวคิดของแบนดูราต่อการรับรู้สมรรถนะแห่งตน พฤติกรรมการให้อาหารเสริมของผู้ดูแลและภาวะโภชนาการของเด็กวัยทารก

บทคัดย่อ

การวิจัยแบบกึ่งทดลองแบบสุ่มเข้ากลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมแบบคู่ขนานนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการสอนทางสุขภาพตามแนวคิดของแบนดูราต่อการรับรู้สมรรถนะแห่งตน พฤติกรรมการให้อาหารเสริมของผู้ดูแล และภาวะโภชนาการเด็กวัยทารก กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ดูแลและเด็กวัยทารกอายุ 6 เดือนที่เข้ารับบริการในคลินิกเด็กสุขภาพดี โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลปะเหลียน อ.ปะเหลียน จ. ตรัง จำนวน 60 คู่ แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 30 คู่ กลุ่มทดลองได้รับการให้ความรู้ทางสุขภาพตามแนวคิดของแบนดูราต่อการให้อาหารเสริม โดยมีการติดตามเยี่ยมบ้าน และการติดตามทางโทรศัพท์ ในขณะที่กลุ่มควบคุมได้รับการดูแลตามปกติตามสมุดบันทึกสุขภาพแม่และเด็ก เครื่องมือที่ใช้ในการในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล การรับรู้สมรรถนะแห่งตนในการให้อาหารเสริมและพฤติกรรมการให้อาหารเสริมของผู้ดูแล และประเมินภาวะโภชนาการเด็กวัยทารก โดยแบบสอบถามการรับรู้สมรรถนะแห่งตนในการให้อาหารเสริม และพฤติกรรมการให้อาหารเสริม หาความตรงของเครื่องมือได้ค่า IOC ระหว่าง .67-1.00  และค่าความเที่ยงจากสูตรสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค เท่ากับ .80, .86  การวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา สถิติ Independence t-test และ สถิติ Chi-Square ผลการวิจัยพบว่า

1. ไม่มีความแตกต่างของคะแนนเฉลี่ยการรับรู้สมรรถนะแห่งตนในการให้อาหารเสริมของกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม

2. ค่าเฉลี่ยพฤติกรรมการให้อาหารเสริมในกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

2. เด็กวัยทารกของกลุ่มทดลองมีภาวะโภชนาการอยู่ในเกณฑ์ปกติมากกว่าเด็กวัยทารกของกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

ดังนั้น รูปแบบการให้ความรู้ดังกล่าวควรนำไปประยุกต์ใช้ในการดูแลแม่และเด็กในชุมชน โดยมีพยาบาลชุมชนเป็นผู้สอนทางสุขภาพและอาสาสมัครสาธารณสุขเป็นผู้ติดตาม     และควรดำเนินการอย่างต่อเนื่องไปจนเด็กอายุครบ 1 ปี