การพัฒนารูปแบบความรอบรู้สุขภาพของวัยรุ่นน้ำหนักเกิน โดยประยุกต์ใช้เทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์และเครือข่ายสังคม ในเขตสุขภาพที่ 12

ผู้แต่ง

  • นฤมล พราหมเภทย์ วิทยาพยาบาลบรมราชชนนี ตรัง
  • พรสุข หุ่นนิรันดร์ มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น

คำสำคัญ:

ความรอบรู้สุขภาพ, วัยรุ่นน้ำหนักเกิน, เทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์, เครือข่ายสังคม

บทคัดย่อ

การวิจัยและพัฒนานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัญหาและความต้องการเกี่ยวกับน้ำหนักเกิน 2) พัฒนารูปแบบความรอบรู้สุขภาพโดยประยุกต์ใช้เทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์ และเครือข่ายสังคม 3) ประเมินรูปแบบในวัยรุ่นน้ำหนักเกิน ดำเนินการ 3 ระยะ ได้แก่ ระยะที่ 1 ศึกษาสภาพปัญหาและความต้องการ กลุ่มตัวอย่างเป็นวัยรุ่นน้ำหนักเกิน ผู้บริหารโรงเรียน ครู ผู้ปกครอง แม่ค้าขายอาหาร บุคลากรสาธารณสุข จำนวน 180 คน เครื่องมือวิจัยที่ใช้เป็นแบบสอบถามความรอบรู้สุขภาพวัยรุ่นน้ำหนักเกิน การสัมภาษณ์เจาะลึก วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณา และ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา ระยะที่ 2 พัฒนารูปแบบ เปรียบเทียบความรอบรู้สุขภาพ พฤติกรรมสุขภาพ น้ำหนัก ในวัยรุ่นน้ำหนักเกิน 60 คน การวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติทดสอบค่าที  การวิเคราะห์ความแปรปรวนพหุคูณ ระยะที่ 3 ประเมินรูปแบบ ใช้วิธีเก็บข้อมูลเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างเป็นวัยรุ่นน้ำหนักเกิน จำนวน 30 คน ผู้บริหารโรงเรียน ครู ผู้ปกครอง แม่ค้าขายอาหาร บุคลากรสาธารณสุข จำนวน 16 คน เก็บรวบรวมข้อมูล โดยใช้แบบสอบถามความ       พึงพอใจรูปแบบ และการสนทนากลุ่ม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณา และวิเคราะห์ข้อมูลคุณภาพโดยวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า

1.ความรอบรู้สุขภาพวัยรุ่นภาวะน้ำหนักเกิน ในเขตสุขภาพที่ 12 แต่ละด้านส่วนใหญ่อยู่ในระดับพอใช้ (M=2.64, SD=0.66) ในโรงเรียนต้องการให้จำหน่ายอาหารลดน้ำหนัก ส่งเสริมออกกำลังกายอย่างต่อเนื่อง อุปกรณ์กีฬาเพียงพอ ให้บุคลากรสาธารณสุขมาให้ความรู้มีคนคอยติดตามควบคุม

2. APP WEIGHT LOSS ประกอบด้วย 1) APP: Application 2) W: Weak improve 3) E: Environment Arrange 4) I: Incentives 5) G: Goal 6) H: Health Learning Together 7) T: Tell 8) L: lockdown 9) O : Own 10) S: Social Network 11) S: Self Assessment and Awareness หลังการใช้รูปแบบ 12 สัปดาห์ กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยของความรอบรู้ทุกด้านและพฤติกรรมสุขภาพเพื่อป้องกันน้ำหนักเกินสูงกว่าก่อนทดลองแตกต่างกันกับกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05 และกลุ่มทดลองมีน้ำหนักเฉลี่ยลดลงมากกว่ากลุ่มควบคุมแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

3. ความพึงพอใจรูปแบบโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก พึงพอใจมากที่สุดด้านการเป็นประโยชน์ (M=4.32, SD=0.15)

ดังนั้น โรงเรียนควรมีนโยบายพัฒนาความรอบรู้สุขภาพวัยรุ่นน้ำหนักเกินทุกราย และมีการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์และเครือข่ายสังคมมาใช้ เพื่อสร้างแรงจูงใจให้รู้สึกว่าการลดน้ำหนักง่ายขึ้น ป้องกันการเกิดโรคอ้วนซึ่งแก้ไขยาก

References

Berkman, N. D., Sheridan, S. L., Donahue, K. E., Halpan, D. J. & Crothy, K. (2011). Low Health Literacyand Health Outcomes: an Updatedsystematic Review. Ann Intern Med, 155, 97-107.

Chanthapanit, K., hunnirun, P. & Jones, P. (2015). Effectiveness of Social Marketing Application in Promoting Helmet Wear in Pillion Children Motorcycles. Journal of Public Health, 24(4), 636-647. (in Thai)

Chuchan, S. (2016). Effect of Self-Efficacy Promotion Program and Family Support on Consumption Behavior of Overweight High School Children. Journal of Boromarajonani College of Nursing, Bangkok, 32(1), 31-43. (in Thai)

Crabtree, B. F., & Miller, W. L. (1992). Doing Qualitative Research. London: SAGE Publications.

Hambleton, R. K. (1984). Validating the Test Scores. In R. A. Berk. (Ed). A Guide to Criterion-Referenced Test Construction. (199-223). Baltimore and London: The Johns Hopkins University Press.

Health Education Division. (2014). Health Litheracy Scale for Thai Childhood Overweight. Retrieved August 20, 2018 from www.hed.go.th. (in Thai)

Iamsupssit, S. (2015). Theories and Techniques of Behavior Modification. 8 th Edition, Bangkok: Chulalongkorn University.

Intarakamhaeng, U. (2017). Building and Developing Tools for Knowledge on Health of Thai People. Retrieved December 18, 2018 from http://bsris.swu.ac.th/upload/268335.pdf. (in Thai)

Jinamul, J. & Chichai, S. (2018). Ministry of Public Health Inspection Results, 2nd Round, Third Quarter, Fiscal Year 2018, Faculty 1, Health Promotion, Disease Prevention And Health Management. (Online). Retrieved 20 August 2018 from http://www.rh12.moph.go.th/ (in Thai)

Kaewdamkeng, K. (2018). Health Literacy: Access, Understand and Apply. 2nd edition. Bangkok: Amarin Printing and Publishing Public Company Limited. (in Thai)

Lawrence, T. & Lamand, L. Y. (2014). Archives of Public HealthThe Official Journa Lof the Belgian Public Health Association. Retrieved April 9, 2020. from https://doi.org/10.1186/2049-3258-72-11. (in Thai)

Noin, K. (2017). Overweight, Obesity, Thai School-Age Children and Aldolescents. Journal of Royal Thai Army Nurses, 18(Spacial), 1-8. (in Thai)

Pengchan, W. (2017). Annual Report 2017, Department of Health. Retrieved December 24, 2018. from http://env.anamai.moph.go.th. (in Thai)

Phetchakong, A. (2019). Effect of Health Literacy Promotion Program in Conjunction with the Use of Social Media Online Society Towards Obesity Prevention Behavioramong Secondary School Students in the Second Year. Retrieved April 9, 2020 from https://he01.tci-thaijo.org/index.php/muhed/article/view/194631/154139 (in Thai)

Rattanakitakul, S. (2011). Development of Family Management Model to Prevent Over-Nutritional Status in Thai Children Before Teenagerss in Urban Areas. Journal of Pacific Rim Int J Nurs. Res, 14(1), 45-60.

Baranowski, T. (2006). Playing for Real: Video Games and Stories for Health-Related Behavior Change. Am J Prev Med, 34(1) 74-82 e(10). (in Thai)

Sirikulchayanon, C. (2015). Obesity in School-Age Children; From the Molecule to the Community. Second Edition. Bangkok : U Open Co., Ltd. (in Thai)

Siriwannabut, P. (2013). Theory of Developmental Psychology. 6th Printing, Bangkok: Active Print Co., Ltd. (in Thai)

Somphot, I. (2015). Theories and Techniques of Behavior Modification. 8th edition, Bangkok: Chulalongkorn University. (in Thai)

Somsap, S. (2018). Knowledge of Health in the Management of Overweight and Obesity among School-Aged Children. Journal of the Health Center at 9 Health Promotion Journal and Environmental Health, 12(29), 20-33. (in Thai)

Wichianchai, W. (2010). Guidelines for Solving the Problem of Obesity in Children of the SAO. Bo Nok, Mueang District Prachuap Khiri Khan Province. A Dissertation Submitted in Partial Fulfillment of Requirement for the Master of Education Degree in Public Administration of Khon Kaen University. (in Thai)

Wongchan, S. (2014). Effects of 3-Self-Health Behavior Modification to Reduce the Condition. Overweight in Late Adolescence. (Doctoral Thesis, Srinakarinwirot University). (in Thai)

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2022-06-20