ความเสี่ยงของบุคลากรและการจัดการความเสี่ยงของบุคลากรโดยหัวหน้างานตามการรับรู้ของพยาบาลประจำการงานอุบัติเหตุและฉุกเฉิน โรงพยาบาลทั่วไปภาคใต้
คำสำคัญ:
ความเสี่ยง, การจัดการความเสี่ยง, พยาบาลประจำการบทคัดย่อ
การวิจัยเชิงบรรยายนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาโอกาสเกิดความเสี่ยงของบุคลากร ระดับการจัดการความเสี่ยงของบุคลากรโดยหัวหน้างาน และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างโอกาสเกิดความเสี่ยงของบุคลากร และการจัดการความเสี่ยงของบุคลากรโดยหัวหน้างาน ตามการรับรู้ของพยาบาลประจำการหน่วยงานอุบัติเหตุและฉุกเฉิน โรงพยาบาลทั่วไป ภาคใต้ จำนวนทั้งสิ้น 188 คน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบอย่างง่ายโดยการจับฉลากแบบไม่คืนที่ เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามค่าความเที่ยง เท่ากับ .95 และ .95 วิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่ หาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์สถิติสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของ เพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า
โอกาสเกิดความเสี่ยงของพยาบาลประจำการหน่วยงานอุบัติเหตุและฉุกเฉินโรงพยาบาลทั่วไป ภาคใต้ ภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง (M=2.06, SD=0.32) ระดับการจัดการความเสี่ยงของบุคลากรโดยหัวหน้างานตามการรับรู้ของพยาบาลประจำการหน่วยงานอุบัติเหตุและฉุกเฉินโรงพยาบาลทั่วไป ภาคใต้ อยู่ในระดับปานกลาง (M=3.53, SD=.63) โอกาสเกิดความเสี่ยงของบุคลากรด้านการใช้สื่อสังคมมีความสัมพันธ์ทางบวกกับการจัดการความเสี่ยงของบุคลากรโดยหัวหน้างานอุบัติเหตุและฉุกเฉินในระดับต่ำมาก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (r=.165, p=.024)
ดังนั้น ควรเพิ่มประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของบุคลากรทางการพยาบาลหน่วยงานอุบัติเหตุและฉุกเฉินให้ปลอดภัย โดยการลดโอกาสเกิดความเสี่ยงที่เกิดขึ้นในงาน ตระหนักถึงภัยคุกคาม การคาดการณ์ความเสี่ยง ป้องกันและลดการสูญเสียที่อาจเกิดขึ้น ปรับปรุงระบบงาน และการวางแผน การตอบสนองความเสี่ยง และการเลือกวิธีการที่เหมาะสมในการจัดการความเสี่ยง
References
Benner, P. (1984). Form Novice to Expert: Excellence and Power in Clinical Nursing Practice. Menlo Park, CA: Addison-Wesley.
DeMarco, R. J., Patti, B, Susan, P., & Patricia. (2001). Competency Program Development Across a Merged Healthcare Network. Journal for Nurses in Staff Development, 17(5), 234-240.
Jeerapaet, W., & Jeerapaet, K. (2007). Patient Safety Management: Concept, Process and Clinical Practice Guideline for Safety. (1st Edition). Bangkok: Daansutha Printing. (in Thai)
Munro, B. H. (2001). Statistical Methods for Health Care Research (6thed.). Philadelphia: Lippincott.
Nimma, S. (2015). Ambulance Accident Reports in Thailand. Bangkok: Born To Be Publishing Co.Ltd. (in Thai)
Nuanpean, S., Thongsuk, P., & Peeravud, J. (2013). Dangers from Working Under Unrest Situations and Head Nurses’ Danger Management as Perceived by Accident-Emergency Nurses, Community Hospitals, Three Southern Border Provinces of Thailand. Khon Kaen University Journal of Public Health Research, 6(1), 81-90. (in Thai)
Ohida T, Kamal, A. M. M., Sone, T., Ishii, T., Uchiyama, M., Minowa, M. et al. (2001). Night-Shift Work Relate Problema in Young Female Nurses in Japan. Journal of Occup Health, 43, 150-156.
Opastiragul, W., Chanprasit, C., & Kaewthammanukul, T. (2015). Healt Status Related to Risk at Work among Professional Nurses, Out Patient and Emergency Nursing Section, Maharaj Nakorn Chiang Mai Hospital. Journal of Nursing Substance, 42(2), 49 - 61. (in Thai)
Petchpichettahien, W. (2017). Nurse Personnel Health Promotion in Primary, Secondary and Tertiary Care Services. In Wanna Sritanyarat & Lakkawee Piyabanditkul (Editor). Nursing Guideline for Health Promotion. Nonthaburi: Mata Printing. Page 221-257. (in Thai)
Pokapun, P., Tikkhapunyo, G., & Leetongdee, S. (2012). Development of Clinical Risk Management System Quality Based on Nurses’ In-Patient Service Standards, the Fort Sunprasittiprasong Hospital, Ubon Ratchathani Province. Journal of the Royal Thai Army Nurses, 13(2), 38-48. (in Thai)
Prajusin, S. (2007). Nursing Informatics. Bangkok: Chulalongkorn University Press. (in Thai)
Puengprasert, S., Saoraya, J., Ruecha, K., Sukpongthai, S., & Suwanwichai, C. (2018). Guideline for Hospital Violence Prevention and Management. (1st Edition).Bangkok. (in Thai)
Punthumjinda, N. (2015). Effectiveness of Mahidol University’s Risk Management System Development. Mahidol University. Nakhon Pathom. (in Thai)
Roughton, J., & Crutchfield, N. (2014). Safety Culture: An Innovative Leadership Approach. In B. Heinemann (Ed.). Butterworth Heinemann.
Saimai, W., Thanjira, S., & Prasertsukjinda, N. (2010). Workplace Violence and Management among Nursing Personnel, Accident and Emergency Department. Rama Nurs J, 16(1),121-135. (in Thai)
Srisathitnaragoon, B. (2010). Methodology in Nursing Research. Bangkok: Chulalongkorn University Press. (in Thai)
Suttirak, N., & Prajusin, K. (2009). Relationship Between Self-Belief in Job Description Supervision Management of Head Nurses and Preventive Behavior and Control of Nursing Adherence in Nursing Homes University Hospital. Master Thesis, Master of Science Degree Nursing Administration Faculty of Nurse College Chulalongkorn University. (in Thai)
The Healthcare Accreditation Institute (Public Organizations). (2018). Patient and Personal Safety (2p safety). Nonthaburi: Desire. (in Thai)
Udomwisetsan, R. (2009). Creation of Patient Safety Culture by Head Nurses as Perceived by Head Nurses and Staff Nurses in General Hospitals, Southern Region. Independent Study of Master of Nursing Science Program in Nursing Administration, Faculty of Nursing. Prince of Songkhla University, Songkhla. (in Thai)
Unahalekhaka. A. (2017). Principles and Guidelines for Hospital Infection Prevention. (2nd ed). Chiang Mai: Ming Mueang Press. (in Thai)
Wirisarakun, W., Preecha, P. K., Wattanachai, C. S., Chareonwongphet, S., & Samsam, C. (2004). Threats to the Health of Personnel in 10-bed Community Hospitals and 30 Beds in the area 5. Retrieved June 28, 2018 from http://www.kmddc.go.th/kmcms/up File/1% 20singkogkgrm.pdf (in Thai)
Yincharoen, S., Tiengjunya, P., & Tongsuk, P. (2010). Head Nurses’ Safety Management in the Workplace, Safety Culture in the Workplace and Quality of Work Life of Registered Nurses in General Hospitals, Southern Region. The 17th National Graduate Research Conference. Buriram: Graduate School, Buriram Rajabhat University. (in Thai)
Downloads
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
บท
License
1. บทความหรือข้อคิดเห็นใด ๆ ที่ปรากฏในวารสารเครือข่าย วิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้ ที่เป็นวรรณกรรมของผู้เขียน บรรณาธิการหรือเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและวิทยาลัยการสาธารณสุขภาคใต้ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
2. บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของ วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้
