การพัฒนาโปรแกรมการให้คำปรึกษากลุ่มบูรณาการเพื่อเสริมสร้างกลวิธีการเผชิญปัญหา สำหรับนักศึกษาพยาบาลรับใหม่
คำสำคัญ:
การตัดสินใจ, การมองโลกในแง่ดี, การจัดการกับอารมณ์, ความเครียดบทคัดย่อ
งานวิจัยและพัฒนานี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากลวิธีการเผชิญปัญหาในนักศึกษาพยาบาลรับใหม่ และเพื่อพัฒนาโปรแกรมการให้คำปรึกษากลุ่มบูรณาการเพื่อเสริมสร้างกลวิธีการเผชิญปัญหาในนักศึกษาพยาบาลรับใหม่ วิธีการศึกษาแบ่งออกเป็น 2 ระยะ ดังนี้ ระยะที่ 1 การศึกษากลวิธีการเผชิญปัญหา ประชากรคือ นักศึกษาพยาบาลศาสตร์รับใหม่ ปีการศึกษา 2561 จำนวน 84 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบประเมินกลวิธีการเผชิญปัญหา มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .851 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และ ระยะที่ 2 การพัฒนาโปรแกรมการให้คำปรึกษากลุ่มบูรณาการเพื่อเสริมสร้างกลวิธีการเผชิญปัญหาสำหรับนักศึกษาพยาบาลรับใหม่ ตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า
ระยะที่ 1 กลวิธีการเผชิญปัญหาในภาพรวมอยู่ในเกณฑ์ดี (µ=2.12, σ=.22) โดยด้านการเผชิญปัญหาด้านการใช้ยา แอลกอฮอล์ มีค่าเฉลี่ยสูงสุด (µ=2.92, σ=.28)
ระยะที่ 2 การพัฒนาโปรแกรมการให้คำปรึกษากลุ่มบูรณาการเพื่อเสริมสร้างกลวิธีการเผชิญปัญหา ประกอบด้วย 5 กิจกรรม ดังนี้ 1) การสร้างสัมพันธภาพและการศึกษาเหตุการณ์ในชีวิต 2) ทักษะการตัดสินใจ 3) การมองโลกในแง่ดี 4) ทักษะการจัดการกับอารมณ์และความเครียด และ 5) การอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข และผลจากการนำโปรแกรมไปทดลองใช้กับนักศึกษา 5 คน พบว่า กิจกรรมมีความเหมาะสมในการนำไปใช้ได้จริง ช่วยเสริมสร้างความมั่นใจในตนเองที่จะเปิดเผยปัญหาของตนเอง และนักศึกษามีการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน
ควรให้ความสำคัญของความแตกต่างบุคคลอย่างมาก และไม่มีการตัดสิน เปิดใจกว้างในการยอมรับ เพราะนักศึกษาพยาบาลรับใหม่ล้วนมีความหลากหลายทั้งทางสังคม ความเชื่อ วัฒนธรรม
References
Corey, G. (2000). Theory and Practice of Group Counseling. Brooks Cole: Belmont.
Corey, G. (2009). Theory and Practice of Counseling and Psychotherapy. (8th ed.). California: Thomson Brook/Cole Inc.
Deasy, C., Coughlan, B., Pironom, J., Jourdan, D., & McNamara, P. M. (2014). Psychological Distress and Lifestyle of Students: Implications for Health Promotion. Health Promotion International, 30(1), 77-87. doi:10.1093/heapro/dau086
Ellis, A. (1994). Reason and Emotion in Psychotherapy: Revised and Updated. New York: Birch Lane Press.
Jalowice, A. (1988). Confirmatory Factor Analysis of the Jalowice Coping Scale. In C. F. Waltz & O. L. Strickland (Eds.), Measurement of Nursing Outcomes (pp. 287-307). New York Springer.
Kaewmart, N. (2013). Nursing Students with Depression. The Journal of Faculty of Nursing Burapha University, 21(3), 14-23. (in Thai)
Lazarus, R. S., & Folkman, S. (1984). Stress Appraisal and Coping. New York: Springer Publishing Company.
Noorbakhsh, N., Besharata, M. A., & Zarei, B. J. (2010). Emotional Intelligence and Coping Styles with Stress. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 5, 818-822.
Por, J., Barriball, L., Fitzpatrick, J., & Roberts, J. (2011). Emotional Intelligence: Its Relationship to Stress, Coping, Well-Being and Professional Performance in Nursing Students. Nurse Education Today, 31(1), 855-860. Retrieved March 2, 2019, from https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0260691711000086?
Smith, C., & Carlson, B. E. (1997). Stress, Coping, and Resilience in Children and Youth. Social Service Review, 71: 231-256.
Thomas, J., Jack, B. A., & Jinks, A. M. (2012). Resilience to Care: A Systematic Review and Meta-Synthesis of the Qualitative Literature Concerning the Experiences of Student Nurses in Adult Hospital Settings in the UK. Nurse Education Today, 32: 657-664. doi:10.1016/j.nedt.2011.09.005
Trotzer, J. P. (1999). The Counselor and the Group: Integrating Theory, Training, and Practice. 3rd ed. Philadephia: Taylor & Francis.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
บท
License
1. บทความหรือข้อคิดเห็นใด ๆ ที่ปรากฏในวารสารเครือข่าย วิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้ ที่เป็นวรรณกรรมของผู้เขียน บรรณาธิการหรือเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและวิทยาลัยการสาธารณสุขภาคใต้ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
2. บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของ วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้
