โมเดลเชิงสาเหตุของพฤติกรรมการดูแลอย่างเอื้ออาทร ของนักศึกษาพยาบาลวิทยาลัยพยาบาลสังกัดสถาบันพระบรมราชชนก

บทคัดย่อ

การวิจัยแบบผสานวิธีนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) องค์ประกอบปัจจัยเชิงสาเหตุของพฤติกรรมการดูแลอย่างเอื้ออาทรของนักศึกษาพยาบาล และ 2) องค์ประกอบของพฤติกรรมการดูแลอย่างเอื้ออาทรของนักศึกษาพยาบาล และ 3) วิเคราะห์อิทธิพลทางตรง อิทธิพลทางอ้อม อิทธิพลรวมของปัจจัยเชิงสาเหตุต่อพฤติกรรมการดูแลอย่างเอื้ออาทร ระยะที่ 1 การพัฒนาเครื่องมือ ผู้ให้ข้อมูลหลัก คือ กลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านการสอนทางการพยาบาล อาจารย์พยาบาล พยาบาลวิชาชีพ นักศึกษาพยาบาล ผู้ป่วย และญาติผู้ป่วย ส่วนระยะที่ 2 การหาคุณภาพเครื่องมือและทดสอบโมเดล มีกลุ่มตัวอย่างคือ นักศึกษาพยาบาล ชั้นปีที่ 4 จากการสุ่มวิทยาลัยเลือกตัวอย่างแบบแบ่งชั้นภูมิ ภาคละ 1 แห่ง รวม 5 แห่ง โดยสุ่มวิทยาลัยเพื่อเก็บข้อมูล 2 รอบ จำนวน 530 ,519 คน  ตามลำดับ  เครื่องมือที่ใช้  ได้แก่ 1) แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างสำหรับถามปัจจัยเชิงสาเหตุและพฤติกรรมการดูแลอย่างเอื้ออาทรของนักศึกษาพยาบาล ตรวจสอบความสอดคล้องกับวัตถุประสงค์ โดยผู้เชี่ยวชาญ 3 ท่าน มีค่าระหว่าง .67-1.00 และ 2) แบบสอบถามปัจจัยเชิงสาเหตุของพฤติกรรมการดูแลอย่างเอื้ออาทรและพฤติกรรมการดูแลอย่างเอื้ออาทรของนักศึกษาพยาบาล  เป็นแบบประมาณค่า 5 ระดับ หาค่า   สัมประสิทธิ์แอลฟ่าของครอนบาคระหว่าง .79-.96 การวิเคราะห์ข้อมูล โดยใช้สถิติ 1) สถิติวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ 2) สถิติโมเดลสมการโครงสร้าง ผลวิจัยพบว่า

1. องค์ประกอบของปัจจัยเชิงสาเหตุของพฤติกรรมการดูแลอย่างเอื้ออาทรของนักศึกษาพยาบาล มี 5 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) การจัดการเรียนการสอน 2) ผู้สอน 3) ผู้เรียน 4) หลักสูตร 5) การเป็นแบบอย่าง

2. องค์ประกอบของพฤติกรรมการดูแลอย่างเอื้ออาทรของนักศึกษาพยาบาล มี 4 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) การดูแลโดยใช้กระบวนการพยาบาลในการดูแลแบบองค์รวม 2) การมีสัมพันธภาพที่ดีเพื่อสร้างความไว้วางใจ 3) การประยุกต์ใช้ความรู้ในการดูแล 4) ไวต่อการประเมิน และตอบสนองความต้องการ

3. ปัจจัยด้านผู้เรียนมีอิทธิพลทางตรง และรวมต่อพฤติกรรมการดูแลอย่างเอื้ออาทรของนักศึกษาพยาบาล มีค่า 0.82 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01