การศึกษาบทบาทและการรับรู้ของคณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอ (พชอ.) ในการลดความเหลื่อมล้ำของประชาชน เขตสุขภาพที่ 3

Main Article Content

สันติ เกิดทองทวี
ชรินทร์ ห่วงมิตร
ณัฐพนธ์ ธัญญาโชติหิรัญ
ศิรินทิพย์ ศาศวัตชวาลวงศ์
ชม ปานตา

บทคัดย่อ

   การวิจัยแบบผสานวิธีมีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1. เพื่อศึกษาระดับการปฏิบัติ การมีส่วนร่วมในบทบาทของคณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอ 2. เพื่อศึกษาระดับการเปลี่ยนแปลงด้านกายและกายภาพ จิตใจ อารมณ์ วิธีการศึกษา 1.การสุ่มตัวอย่างแบบง่ายของ 5 จังหวัดๆละ 3 อำเภอ แต่ละอำเภอสุ่มคัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจง 21 คน 2.คณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอสุ่มตัวอย่างแบบง่ายอำเภอละ 1 คน ตั้งแต่ตุลาคม 2564 - กันยายน 2565  มีผู้ตอบแบบสอบถาม 290 ราย เป็นตัวแทนภาครัฐ ร้อยละ 62.06 รองลงมาเป็นภาคประชาชนร้อยละ 20.68 เข้าร่วมเป็นคณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอมีความพึงพอใจมากที่สุดร้อยละ 45.70 รองลงมาระดับมากร้อยละ 39.10 การวิเคราะห์แบบสอบถามพบว่าภาพรวมอยู่ในปานกลาง (Mean = 31.21, S.D. = 0.71)  เมื่อพิจารณารายด้านพบว่าด้านเติมเต็มส่วนขาดทรัพยากร (Mean = 2.08, S.D. = 0.71) หัวข้อที่ได้คะแนนน้อย คือ ปรับปรุงสิทธิประโยชน์ตามสิทธิหลักประกันสุขภาพ การวิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์ถดถอยการปฏิบัติตามบทบาทต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิต ลดความเหลื่อมล้ำมีผลต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิต ทางบวก (b = .49) โดยที่อธิบายความผันแปรร้อยละ 24.0 (R2 = .240) อย่างมีนัยสำคัญ (p-value=0.01) การวิเคราะห์ข้อมูลการสนทนากลุ่มของคณะกรรมการได้สะท้อนประเด็นที่จะทำให้ผลลัพธ์ดีขึ้น ข้อเสนอแนะควรปรับปรุง สิทธิประโยชน์ตามสิทธิหลักประกันสุขภาพของประชาชน ติดตามการบริหารจัดการทรัพยากร

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
1.
เกิดทองทวี ส, ห่วงมิตร ช, ธัญญาโชติหิรัญ ณ, ศาศวัตชวาลวงศ์ ศ, ปานตา ช. การศึกษาบทบาทและการรับรู้ของคณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอ (พชอ.) ในการลดความเหลื่อมล้ำของประชาชน เขตสุขภาพที่ 3. วารสาร สปคม. [อินเทอร์เน็ต]. 27 พฤษภาคม 2025 [อ้างถึง 7 ธันวาคม 2025];10(1):251-66. available at: https://he01.tci-thaijo.org/index.php/iudcJ/article/view/276568
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ปรเมธี วิมลศิริ. ยุทธศาสตร์ชาติ : อนาคตประเทศไทยเพื่อการพัฒนาที่มั่นคง มั่งคั่ง และยั่งยืน. กรุงเทพฯ : สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา; 2560.

ฤทัย วรรธนวินิจ. แนวทางในการพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการระบบสุขภาพโดยคณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตและระบบสุขภาพอำเภอศึกษาเฉพาะกรณีอำเภอเมือง จังหวัดสมุทรปราการ. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร; 2561.

จันทิมา นวะมะวัฒน์, วิภาพร สิทธิสาตร์, กฤษฎา เหล็กเพชร, การวิจัยเพื่อพัฒนาระบบข้อมูลสารสนเทศทางภูมิศาสตร์เพื่อการจัดการสุขภาพ ของคณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอ. นนทบุรี: สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข; 2562.

คณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอ (พชอ.). การดำเนินงานพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอ. อุดรธานี: สำนักงานเขตสุขภาพที่ 8; 2560.

อำนวย เหมือนวงศ์ธรรม. บทบาทผู้นำองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการส่งเสริมโครงการ ตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ศึกษากรณีเขตพื้นที่ อำเภอพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐม. วารสารวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. 2556; 24(4):36-50.

วัชราภรณ์ จันทนุกูล. บทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตอำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. 2560;8(1):448-59.

กัลยา วานิชย์บัญชา. การวิเคราะห์สถิติ : สถิติสำหรับการบริหารและวิจัย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย: 2556.

ดิเรก ขำแป้น, ชรินทร์ ห่วงมิตร, สันติ เกิดทองทวี, อมรรัตน์ กล่ำทัพ, โกสินทร์ แสงแก้ว, ชม ปานตา. การประเมินประสิทธิผลมาตรการป้องกัน COVID-19 ในเขตสุขภาพที่ 3 ปี 2563. วารสารควบคุมโรค. 2547;47(4):893-903.

สมยศ ศรีจารนัย. บทบาทของคณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตและลดความเหลื่อมล้ำของประชาชน ในพื้นที่เขตสุขภาพที่ 4. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร; 2561.

จริยา สีกงพลี, ชาติธนา ปัตตาลาโพธิ์, สมัย ทองพูล. กระบวนการขับเคลื่อนประเด็นพัฒนาคุณภาพชีวิตของคณะกรรมการ พชอ.นาดูน โดยการมีส่วนร่วม. วารสารวิชาการสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดมหาสารคาม. 2567;8(15):1-15.