Health Literacy in Safe Motorcycle Riding and On-road Riding Behaviour in Lak Si District, Bangkok
Main Article Content
Abstract
This study is an exploratory research that aims to assess health literacy related to safe motorcycle riding and its influence on road safety behaviors. The research involved 195 vocational students from a college in Laksi District, Bangkok, during the 2021 academic year. Participants were selected through simple random sampling by drawing lots. Data were collected using a validated health literacy assessment tool specifically designed for safe motorcycle riding. The data collection period spanned from July 1 to August 31, 2021. Descriptive statistics were utilized to summarize demographic data, while Chi-square tests were conducted to evaluate the association between personal factors and safe motorcycle riding behaviors. Pearson’s correlation coefficient was employed to examine the relationship between health literacy and road safety behaviors. The results revealed that the overall level of health literacy concerning safe motorcycle riding among students was inadequate, with 34.40% of participants demonstrating low levels of literacy. When breaking down health literacy into its five components, it was observed that the skills of accessing information, inquiry, and practical application were particularly deficient, with 35.90%, 42.60%, and 36.40% of students scoring poorly in these areas, respectively. Conversely, the skill of understanding was relatively strong, with 35.90% of students performing at a high level. Notably, the study found no statistically significant correlation between health literacy and safe motorcycle riding behaviors, with significance tested at the 0.05 level. These findings suggest that improving health literacy alone may not suffice to alter motorcycle riding behaviors among students. Effective communication strategies tailored to resonate with students, while considering individual differences and the broader familial, social, and cultural contexts, are crucial. These factors should inform the development of targeted content and interventions aimed at promoting safer motorcycle riding practices.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่พิมพ์ในวารสารสถาบันป้องกันควบคุมโรคเขตเมือง ถือว่าเป็นผลงานวิชาการ งานวิจัยและวิเคราะห์ ตลอดจนเป็นความเห็นส่วนตัวของผู้เขียนเอง ไม่ใช่ความเห็นของสถาบันป้องกันควบคุมโรคเขตเมือง หรือคณะบรรณาธิการแต่ประการใด ผู้เขียนจำต้องรับผิดชอบต่อบทความของตน
References
กรมควบคุมโรค, กองป้องกันการบาดเจ็บ. สถานการณ์อุบัติเหตุทางถนน. นนทบุรี: กองป้องกันการบาดเจ็บ; 2567.
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์. แผนกลยุทธ์ พ.ศ. 2565-2570. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์; 2564.
World Health Organization. Health Promotion Glossary. Switzerland: Division of
Health Promotion, Education and Communications, Health Education and Health Promotion Unit; 1998.
ชุติมา เจียมใจ, กรัณฑรัตน์ บุญช่วยธนาสิทธิ์, ประเสริฐศักดิ์ กายนาคา. ประสิทธิผลของโปรแกรมสุขศึกษาเพื่อพัฒนาความรอบรู้ทางสุขภาพโดยการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือร่วมใจ ในการสร้างเสริมพฤติกรรมการขับขี่รถจักรยานยนต์อย่างปลอดภัย ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนเบญจมเทพอุทิศจังหวัดเพชรบุรี จังหวัดเพชรบุรี. วารสารศึกษาศาสตร์ปริทัศน์. 2559;31(3); 205-17.
กานต์พิชชา หนูบุญ, พรรณี ปัญชรหัตถกิจ. ผลของโปรแกรมสุขศึกษาในการป้องกันอุบัติภัยจราจรจากรถจักรยานยนต์ของนักศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน นครราชสีมา. วารสารวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ. 2558;8(2);1-9.
กนกอร หลงกลาง, นูรายนา มะสารี. การศึกษาความรู้และพฤติกรรมในการขับขี่รถจักรยานยนต์ที่ปลอดภัยของนิสิต มหาวิทยาลัยทักษิณ วิทยาเขตพัทลุง [ปริญญานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรบัณฑิต]. พัทลุง: มหาวิทยาลัยทักษิณ วิทยาเขตพัทลุง; 2563.
Das SK , Tamannur T , Nesa A , Noman AA , Dey P , Kundu SK, et al. Knowledge and practice of road safety measures among motor-bikers in Bangladesh: a cross-sectional study. MedRxiv. 2023;49(6);1-25.
บุญชม ศรีสะอาด. การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น; 2554.
นงคราญ ตาต๊ะคำ. ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการใช้รถจักรยนต์ของนักเรียนมัธยมศึกษา อำเภอภูเพียง จังหวัดน่าน [ปริญญานิพนธ์ปริญญาสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต]. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่; 2558.
นัฏฐิณี นามวงศ์, สาธิยา สาลีผล, ธนาธิป แก้วคำฟู, ปรัชญา ปลูกเงิน, ศุภกิตติ์ เกตุจันทร์. การศึกษาความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมการปฏิบัติตนในการขับขี่รถจักรยานยนต์ของนิสิตคณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร; 2553.
พวงเพ็ญ อ่อนสีบุตร. อุบัติการณ์และปัจจัยที่มีผลต่อการเกิดอุบัติเหตุจราจรของประชากรในอำเภอเมือง จังหวัดลำพูน[ปริญญานิพนธ์ปริญญาสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต]. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่; 2551.
หมอชาวบ้าน [อินเทอร์เน็ต]. กรุงเทพฯ: สำนักงาน; C2004. เด็กกับอุบัติเหตุจราจร; 2547 [เข้าถึงเมื่อ 19 มีนาคม 2567]; [ประมาณ 1 น.]. เข้าถึงได้จาก: https://www.doctor.or.th/article/detail/3037
Bolbol SA, Zalat MM. Motorcycle riders risky behaviors and safety measures: A Hospital-Based study. Egyptian Journal of Occupational Medicine. 2018;42(3):453-68.
Holmes BJ. Communicating about emerging infectious disease: The importance of research. Health, Risk & Society 2008; 10(4):349-60.
Haider M. Global Public Health Communication: Challenges, Perspectives, and Strategies. Mississauga: Jones and Bartlett Learning; 2005.
Lu HY. Information Seeking and Media Credibility: College Students’ Information Seeking and Perceived Source Credibility During the Crisis of SARS in Taiwan. Media Asia. 2003;30(4):220–27.
ชมพูนุท โกสลากร เพิ่มพูนวิวัฒน์. รายงานฉบับสมบูรณ์ วัยคะนองกับพฤติกรรมความเสี่ยงในอุบัติเหตุทางถนน. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ; 2563.
กระทรวงสาธารณสุข, กรมอนามัย. แนวคิดหลักการขององค์กรรอบรู้ด้านสุขภาพ. นนทบุรี: สำนักงานโครงการขับเคลื่อนกรมอนามัย 4.0 เพื่อความรอบรู้ด้านสุขภาพของประชาชน (สขรส); 2561.