การสำรวจสถานะสุขภาพของแรงงานข้ามชาติพื้นที่กรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสถานะสุขภาพของแรงงานข้ามชาติในพื้นที่กรุงเทพมหานคร กลุ่มตัวอย่างเป็นแรงงานข้ามชาติที่ทำงานในสถานประกอบการ ตลาดและในชุมชน ในพื้นที่ 5 เขตของกรุงเทพมหานคร คือ เขตบางเขน เขตคลองสามวา เขตพญาไท เขตคลองเตย และเขตจอมทอง จำนวน 1,458 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลเป็นแบบสัมภาษณ์ประกอบด้วยข้อมูลส่วนบุคคลและข้อมูลด้านสุขภาพ การวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา (Descriptive Statistics) โดยหาค่าความถี่ ค่าร้อยละ

ผลการสำรวจข้อมูลส่วนบุคคลพบว่าแรงงานข้ามชาติ เป็นเพศชาย ร้อยละ 63.80 อายุอยู่ระหว่าง 21-40 ปี ร้อยละ 82.60 เป็นสัญชาติพม่า ร้อยละ 75.00 จบการศึกษาระดับประถมศึกษาร้อยละ 61.10 ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพรับจ้างและมีรายได้แบบรายวันร้อยละ 88.00 อยู่ในประเทศไทยเป็นเวลา 1-5 ปี ร้อยละ 61.70 และส่วนใหญ่ฟังและพูดไทยได้ร้อยละ 44.00 พักอาศัยในห้องเช่า/บ้านเช่า ร้อยละ 83.00 โดยพักอาศัยในห้องพักเดียวกันมากที่สุดจำนวน 2 คน สถานที่พบปะของแรงงานคือตลาดนัดและวัดร้อยละ 20.90 และ 20.40 ตามลำดับ

สำหรับข้อมูลด้านสิทธิการรักษาและพฤติกรรมสุขภาพพบว่า แรงงานข้ามชาติไม่มีสิทธิการรักษามากถึงร้อยละ 56.00 หากมีอาการเจ็บป่วยจะไปคลินิกและซื้อยารับประทานเอง ประวัติการได้รับวัคซีนโควิด 19 เข็มที่ 2 ร้อยละ 45.30 ประวัติโรคประจำตัวพบว่าร้อยละ 95.00 ไม่มีโรคประจำตัว ส่วนที่พบโรคประจำตัวพบเป็นโรคความดันโลหิตสูงและเบาหวานถึงร้อยละ 27.00 และ 23.00 ตามลำดับ พฤติกรรมการออกกำลังกายพบว่าออกกำลังกายน้อยกว่า 1 วันต่อสัปดาห์ร้อยละ 75.00  พฤติกรรมการสูบบุหรี่และสุราพบว่าไม่สูบบุหรี่และไม่ดื่มสุราหรือนาน ๆ ดื่มครั้ง ร้อยละ 86.00 และ 83.00 ตามลำดับ

                จากการวิเคราะห์ผลการสำรวจ พบว่าแรงงานข้ามชาติที่เข้ามาทำงานในประเทศไทยส่วนใหญ่ทำอาชีพรับจ้างทั่วไปมีรายได้เป็นรายวัน มีภาระค่าใช้จ่ายในการยังชีพ ค่าเช่าบ้าน ค่าใช้จ่ายในการซื้อบัตรประกันสุขภาพ หรือบัตรประกันสังคม แรงงานส่วนใหญ่อยู่ในวัยทำงานไม่เคยตรวจสุขภาพ คิดว่าตนเองไม่มีปัญหาเรื่องโรคและภัยสุขภาพ จึงไม่เห็นความสำคัญในการเฝ้าระวัง ป้องกันโรค ซึ่งการเข้าไม่ถึงสวัสดิการด้านสุขภาพทั้งระบบประกันสังคม และหลักประกันสุขภาพส่งผลให้แรงงานข้ามชาติส่วนใหญ่เผชิญกับปัญหาการเข้าถึงการดูแลสุขภาพที่ไม่ถูกต้อง ถึงแม้ประเทศไทยจะมีนโยบายและผลักดันให้แรงงานข้ามชาติมีสิทธิด้านสุขภาพ แต่ยังมีช่องว่างที่ยังไม่สามารถทำให้แรงงานเข้าสู่ระบบที่ได้ออกแบบไว้เท่าที่ควร การผลักดันผ่านสื่อหรือสร้างช่องทางที่เหมาะสมผ่านแกนนำที่เป็นแรงงานชาติเดียวกันจะทำให้เกิดความไว้วางใจและสามารถสื่อสารสิ่งที่เป็นประโยชน์กับแรงงานได้อย่างถูกต้องจึงเป็นเรื่องที่ต้องให้ความสำคัญเพื่อนำไปสู่การพัฒนารูปแบบที่เหมาะสมและเกิดประโยชน์สูงสุดด้านการเฝ้าระวัง ป้องกันโรคในระดับพื้นที่และในระดับประเทศ