ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการปฏิบัติการการแพทย์ฉุกเฉินตามมาตรฐานความปรกติใหม่ ในจังหวัดเชียงราย

บทคัดย่อ

ความเป็นมา การแพร่ระบาดของโรคโควิด 19 ในประเทศไทยส่งผลกระทบต่อการบริการการแพทย์ฉุกเฉิน ทำให้หน่วยปฏิบัติการด้านการแพทย์ฉุกเฉินจำเป็นต้องปรับตัวให้เข้ากับมาตรฐานความปรกติใหม่ที่จะให้การดูแลผู้ป่วยที่เจ็บป่วยในภาวะฉุกเฉินและป้องกันการติดเชื้อไปยังบุคลากร โดยการปรับเปลี่ยนมาตรฐานในการดูแลรักษาทั้งในด้านโครงสร้าง ด้านบุคลากร และระบบการดูแลรักษาผู้ป่วย

วัตถุประสงค์ของการศึกษา เพื่อศึกษา (1) ลักษณะของการปฏิบัติการด้านการแพทย์ฉุกเฉินตามมาตรฐานความปรกติใหม่ ในจังหวัดเชียงราย และ (2) อิทธิพลของปัจจัยด้านบุคคลของผู้ปฏิบัติงาน และปัจจัยด้านองค์การ ต่อการปฏิบัติการการแพทย์ฉุกเฉิน

วิธีการศึกษา การวิจัยเป็นแบบสำรวจเชิงวิเคราะห์ ประชากรที่ศึกษา คือ ผู้ปฏิบัติงานในระบบการแพทย์ฉุกเฉินจังหวัดเชียงราย จำนวน 2,504 คน กลุ่มตัวอย่างที่คำนวณได้  300 คน ได้จากการสุ่มแบบแบ่งชั้นตามประเภทของผู้ปฏิบัติงาน เครื่องมือวิจัยคือแบบสอบถามมีความเที่ยงระหว่าง 0.70-0.92  วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและการวิเคราะห์การถดถอยเชิงพหุคูณ

ผลการศึกษา ในภาพรวมการปฏิบัติงานด้านการแพทย์ฉุกเฉินตามมาตรฐานความปรกติใหม่ ในจังหวัดเชียงราย อยู่ในระดับปฏิบัติทุกครั้งหรือทำเป็นปกติ โดยมาตรฐานความปกติใหม่ที่ปฏิบัติก่อนปฏิบัติงานอยู่ในระดับปฏิบัติเกือบทุกครั้ง ระหว่างการปฏิบัติงานอยู่ในระดับปฏิบัติทุกครั้งหรือทำเป็นปกติ และหลังการปฏิบัติงานอยู่ในระดับปฏิบัติทุกครั้งหรือทำเป็นปกติ ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการปฏิบัติการการแพทย์ฉุกเฉินตามมาตรฐานความปกติใหม่ ในจังหวัดเชียงราย มี 8 ตัวแปร เรียงจากอิทธิพลเชิงบวกจากมากไปน้อย ได้แก่ ความสามารถและทักษะในการดูแลผู้ป่วย ปัจจัยองค์การด้านการวางแผนองค์การ ด้านการรายงาน ด้านการจัดการด้านสารสนเทศ ด้านการสนับสนุน ด้านการสื่อสาร และปัจจัยส่วนบุคคลเพศหญิง ตามลำดับ ส่วนปัจจัยองค์การด้านการจัดการงบประมาณมีอิทธิพลเชิงลบ โดยร่วมกันทำนายคะแนนการปฏิบัติการการแพทย์ฉุกเฉินตามมาตรฐานความปกติใหม่ได้ ร้อยละ 65.60

สรุปผลและข้อเสนอแนะ ปัจจัยที่มีผลต่อการปฏิบัติการการแพทย์ฉุกเฉินตามมาตรฐานความปรกติใหม่ ในจังหวัดเชียงราย มี 8 ตัวแปร ได้แก่ ความสามารถและทักษะในการดูแลผู้ป่วย และเพศหญิง การวางแผนองค์การ การรายงาน  การจัดการด้านสารสนเทศ การสื่อสาร การจัดการงบประมาณ และการสนับสนุน ดังนั้นในการยกระดับการปฏิบัติการฉุกเฉินจึงควรมีการวางแผนการพัฒนาให้ครอบคลุมประเด็นดังกล่าวทั้งในระดับบุคคล และระดับนโยบายขององค์กรและจังหวัด