แนวทางการประเมินงานวิจัยชนิดการทดลองแบบสุ่มที่มีการควบคุมด้วยเครื่องมือแคสพี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยในรูปแบบสุ่มที่มีการควบคุม (randomised controlled trials: RCTs) แม้จะมีความน่าเชื่อถือสูงสุดในระดับของงานวิจัยปฐมภูมิ (primary literature) แต่การไม่มีระเบียบวิธีวิจัยที่ดี อาจทำให้ผลการวิจัยผิดพลาดอันเนื่องมาจากอคติที่แฝงอยู่ได้ ดังนั้นการประเมินความน่าเชื่อถือของงานวิจัย RCT จึงเป็นทักษะพื้นฐานที่บุคลากรทางการแพทย์ทุกคนพึงมี อย่างไรก็ตามเครื่องมือในการประเมินความน่าเชื่อถือของ RCT มีมากมาย ซึ่งมีข้อดีและข้อเสียที่แตกต่างกันไป ในบทความฉบับนี้จะแนะนำเครื่องมือแคสพี (CASP: Critical Appraisal Skill Programme) เนื่องมาจากมีข้อคำถามเพียง 11 ข้อ และครอบคลุมประเด็นสำคัญไว้อย่างครบถ้วน แต่ทั้งนี้ไม่ว่าจะเลือกใช้เครื่องมือใดก็ตาม ผู้อ่านจะต้องสรุปคำตอบของข้อคำถามที่สำคัญสามข้อให้ได้ ซึ่งได้แก่ 1) ผลลัพธ์การจากศึกษามีความตรงหรือไม่ 2) ผลลัพธ์จากการศึกษาเป็นอย่างไร และ 3) จะประยุกต์ใช้ผลลัพธ์ดังกล่าวกับผู้ป่วยได้อย่างไร ทั้งนี้เพื่อเป้าหมายสำคัญ คือการเลือกใช้หลักฐานเชิงประจักษ์ที่มีความถูกต้องและประยุกต์ใช้กับผู้ป่วยได้อย่างเหมาะสม อันจะเป็นการคงไว้ซึ่งประโยชน์สูงสุดที่จะเกิดขึ้นกับตัวผู้ป่วยนั่นเอง
Article Details
References
1. Sterne JAC, Savovic J, Page MJ, Elbers RG, Blencowe NS, Boutron I, et al. RoB 2: a revised tool for assessing risk of bias in randomised trials. BMJ. 2019;366:l4898.
2. Jadad AR, Moore RA, Carroll D, Jenkinson C, Reynolds DJM, Gavaghan DJ, et al. Assessing the quality of reports of randomized clinical trials: Is blinding necessary? Control Clin Trials. 1996;17(1):1–12.
3. Piaggio G, Elbourne DR, Pocock SJ, Evans SJW, Altman DG. Reporting of noninferiority and equivalence randomized trials: extension of the CONSORT 2010 statement. JAMA. 2012;308(24):2594–604.
4. Guyatt GH, Sackett DL, Cook DJ. Users’ guides to the medical literature. II. How to use an article about therapy or prevention. A. Are the results of the study valid? Evidence-Based Medicine Working Group. JAMA. 1993;270(21):2598–601. **
5. Guyatt GH, Sackett DL, Cook DJ. Users’ guides to the medical literature. II. How to use an article about therapy or prevention. B. What were the results and will they help me in caring for my patients? Evidence-Based Medicine Working Group. JAMA. 1994;271(1):59–63. **
6. Neal B, Perkovic V, Mahaffey KW, De Zeeuw D, Fulcher G, Erondu N, et al. Canagliflozin and cardiovascular and renal events in type 2 diabetes. N Engl J Med. 2017;377(7):644–57.
7. Powers AC. Chapter 419: Diabetes Mellitus - Complications. In: Kasper DL, Fauci AS, Hauser SL, Longo DL, Jameson JL, Loscalzo J, editors. Harrison’s principles of internal medicine. 19th ed. New York: McGraw Hill Education Medical; 2015. p. 2422–30.
8. Kroon LA, Williams C. Diabetes mellitus. In: Alldredge BK, Jacobson PA, Corelli RL, Kradjan WA, Ernst ME, Williams BR, et al., editors. Applied therapeutics : The clinical use of drugs. 10th ed. Philadelphia: Wolters Kluwer Health/Lippincott Williams & Wilkins; 2013. p. 1223–300.
9. Clark L, Fairhurst C, Torgerson DJ. Allocation concealment in randomised controlled trials: Are we getting better? BMJ. 2016;355:1–5.
10. Altman DG, Bland JM. Treatment allocation by minimisation. BMJ. 2005;330(7495):843.
11. Facey KM, Lewis JA. Guidelines On Statistical Methods in Clinical Trials. In: Wiley StatsRef: Statistics Reference Online [Internet]. Chichester, UK: John Wiley & Sons, Ltd; 2014 [cited 2020 Mar 5]. Available from: https://doi.wiley.com/10.1002/9781118445112.stat04940
12. Points to consider on switching between superiority and non-inferiority. Br J Clin Pharmacol. 2001;52(3):223–8.
13. Streiner DL, Norman GR. Mine is bigger than yours measures of effect size in research. Chest. 2012;141(3):595–8.
14. Azuero A. A note on the magnitude of hazard ratios. Cancer. 2016;122(8):1298–9.
15. Lopes RD, Heizer G, Aronson R, Vora AN, Massaro T, Mehran R, et al. Antithrombotic therapy after acute coronary syndrome or PCI in atrial fibrillation. N Engl J Med. 2019;380(16):1509–24.
16. De Lemos ML, Barratt AL, Wyer PC, Guyatt G, Simpson JM. NNT for studies with long-term follow-up. CMAJ. 2005;172(5):613–5.