ผลของโปรแกรมเสริมสร้างแรงจูงใจต่อความพร้อมในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม ในผู้ป่วยจิตเวชสารเสพติดในระยะเตรียมจำหน่าย

บทคัดย่อ

บทนำ: ปัญหาทางพฤติกรรมและความเสี่ยงของผู้ป่วยจิตเวชที่มีภาวะการใช้สารเสพติดมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น ส่งผลกระทบต่อความปลอดภัยของสังคมและคุณภาพชีวิตของผู้ป่วย การรักษาในโรงพยาบาลทั่วไปมักมีข้อจำกัดด้านระยะเวลาการนอนรักษา ส่งผลให้การบำบัดทางจิตสังคมไม่เพียงพอและอาจเพิ่มความเสี่ยงต่อการกลับไปใช้สารเสพติดซ้ำ

วัตถุประสงค์การวิจัย: เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมเสริมสร้างแรงจูงใจที่มีต่อความพร้อมในการเปลี่ยนแปลงเพื่อป้องกันการเสพซ้ำในผู้ป่วยจิตเวชสารเสพติดระยะเตรียมจำหน่าย

ระเบียบวิธีวิจัย: เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง แบบสองกลุ่มวัดซ้ำ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยจิตเวชสารเสพติดในระยะเตรียมจำหน่าย เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง จำนวน 46 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 23 คน เครื่องมือที่ใช้วิจัย ได้แก่ 1) โปรแกรมเสริมสร้างแรงจูงใจ และ 2) แบบวัดความพร้อมในการเปลี่ยนแปลง ตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาของโปรแกรมฯโดยผู้เชี่ยวชาญ มีค่าเฉลี่ย IOC อยู่ระหว่าง .67-1 แบบวัดความพร้อมในการเปลี่ยนแปลงมีค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาก .87 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา และสถิติเชิงเปรียบเทียบ Paired sample t-  test และ Independent sample t – test

ผลการวิจัย: ค่าเฉลี่ยคะแนนความพร้อมในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมในกลุ่มทดลองหลังทดลองสูงกว่าก่อนทดลอง และระยะติดตามผลสูงกว่าระยะหลังทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) และกลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ยคะแนนความพร้อมในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) ทั้งในระยะหลังทดลองและในช่วงติดตามผล 2 สัปดาห์

สรุปผล: โปรแกรมเสริมสร้างแรงจูงใจ มีประสิทธิภาพในการสร้างแรงจูงใจเพื่อการเปลี่ยนแปลงการกระทำที่มาจากความตั้งใจอย่างแน่วแน่และตระหนักรู้ในปัญหา สำหรับผู้ป่วยจิตเวชสารเสพติดระยะเตรียมจำหน่าย

ข้อเสนอแนะ: หน่วยบำบัดสารเสพติดควรนำโปรแกรมนี้ไปใช้บำบัดผู้ป่วยในระยะฟื้นฟูเพื่อสร้างความพร้อมในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการเสพติด