ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการมีพหุพฤติกรรมเสี่ยงของนักเรียนมัธยมศึกษาหญิง

บทคัดย่อ

     พฤติกรรมเสี่ยงต่าง ๆ ของวัยรุ่นเพิ่มสูงขึ้น ทั้งการสูบบุหรี่ ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศ ส่วนใหญ่วัยรุ่นทำพฤติ กรรมเสี่ ยงมากกว่าหนึ่งพฤติ กรรมการวิจัยเชิงสำรวจภาคตัดขวางครั้งนี้มีวัตถุ ประสงค์เพื่อศึกษาพหุพฤติ กรรม เสี่ยงและปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพหุพฤติกรรมเสี่ยงของนักเรียนมัธยมศึกษาหญิง โดยใช้ทฤษฎีพฤติกรรมตาม แผนเป็นกรอบแนวคิดในการวิจัย กลุ่มตัวอย่างคือนักเรียนหญิงที่กำลังศึกษาระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4-6 จำนวน 305 คน การคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างโดยวิธีการแบ่งชั้นภูมิ และเก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามชนิดเลือกตอบด้วยตนเอง วิเคราะห์ ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา สถิติไคสแควร์ และการวิเคราะห์ถดถอยพหุโลจิสติก ผลการวิจัยมี ดังนี้:1) ครึ่งหนึ่งของกลุ่มตัวอย่างไม่มีการทำพฤติกรรมเสี่ยงเลยแม้เพียงชนิดเดียวคิด เป็นร้อยละ 50.2 และ ประมาณครึ่งหนึ่งของกลุ่มตัวอย่างมีการทำพฤติกรรมเสี่ยง คิดเป็นร้อยละ 49.8 เมื่อจำแนกจำนวนพฤติกรรมเสี่ยง พบว่า กลุ่มตัวอย่างที่ทำพฤติกรรมเสี่ยงจำนวน 1, 2, และ 3 พฤติกรรม คิดเป็นร้อยละ 38.7, 9.8, และ 1.3 ตามลำดับ โดย พฤติกรรมดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์พบมากที่สุดในกลุ่มที่มีพฤติกรรมเสี่ยง 1 พฤติกรรม (83.1%) และ พฤติกรรมสูบบุหรี่ร่วม กับพฤติกรรมดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์พบมากที่สุดในกลุ่มที่มีพฤติกรรมเสี่ยง 2 พฤติกรรม (70%); 2) ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ กับการมีพหุพฤติกรรมเสี่ยงของนักเรียนมัธยมศึกษาหญิง ได้แก่ การไม่ได้พักอาศัยกับพ่อหรือแม่ (OR = 2.56, 95% CI=1.25– 5.29) บิดามารดาหย่าร้าง/แยกกันอยู่ (OR = 2.47, 95%CI = 1.20–5.09), สัมพันธภาพภายในครอบครัวไม่ดี/ต่างคนต่างอยู่ (OR = 2.76, 95%CI=1.34–5.70), การคล้อยตามกลุ่มอ้างอิงในการหลีกเลี่ยงพหุพฤติกรรมเสี่ยงน้อย (OR=2.73, 95%CI = 1.092–6.818) การรับรู้ความสามารถในการควบคุมพหุพฤติกรรมเสี่ยงน้อย (OR = 5.49, 95%CI = 1.63–18.43) และ มี ความตั้งใจในการทำพหุพฤติกรรมเสี่ยงสูง (OR = 23.19, 95%CI = 4.31–124.92); 3) ปัจจัยทำนายการมีพหุพฤติกรรมเสี่ยง ของนักเรียนมัธยมศึกษาหญิงพบว่าการรับรู้ความสามารถในการควบคุ มพหุพฤติกรรมเสี่ยงน้อย และความตั้งใจในการทำพหุพฤติกรรมเสี่ยงสูง สามารถอธิบายโอกาสในการทำพหุพฤติกรรมเสี่ยงของนักเรียนมัธยมศึกษาหญิง (p < .05) ผลการวิจัยแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการมีส่วนร่วมทั้งจากครอบครัวและโรงเรียนในการป้องกันพฤติกรรมเสี่ยง โดยครอบครัวควรมุ่งเน้นในการสร้างความมุ่งมั่นในการหลีกเลี่ยงพหุ พฤติกรรมเสี่ยงและโรงเรียนควรพัฒนาทักษะที่ จำเป็นต่าง ๆ ในการป้องกันพหุพฤติกรรมเสี่ยงของนักเรียนมัธยมศึกษาหญิง