ผลของโปรแกรมพหุองค์ประกอบแบบบูรณาการด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ ต่อความรู้ พฤติกรรมการดูแลตนเอง และระดับความดันโลหิตของผู้สูงอายุ ที่มีภาวะความดันโลหิตสูงที่ไม่สามารถควบคุมได้

บทคัดย่อ

บทนํา: ความชุกของโรคความดันโลหิตสูงเพิ่มขึ้นตามอายุ ผู้สูงอายุโรคความดันโลหิตสูงที่ไม่สามารถควบคุมได้ ส่งผลให้เกิดภาวะแทรกซ้อนต่อสมอง หัวใจ ไต และตา การช่วยให้ผู้สูงอายุสามารถดูแลตนเองเพื่อควบคุมระดับความดันโลหิตได้จึงมีความสำคัญ

วัตถุประสงค์การวิจัย: เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมพหุองค์ประกอบแบบบูรณาการด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ ต่อความรู้ พฤติกรรมการดูแลตนเอง และระดับความดันโลหิตในผู้สูงอายุโรคความดันโลหิตสูงที่ไม่สามารถควบคุมได้

ระเบียบวิธีวิจัย: การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบกึ่งทดลอง แบบ 2 กลุ่มวัดก่อนและหลัง กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้สูงอายุโรคความดันโลหิตสูงที่ไม่สามารถควบคุมได้ คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างโดยการสุ่มอย่างง่าย แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 35 คน กลุ่มควบคุม 33 คน ระยะเวลาดำเนินการวิจัย 8 สัปดาห์ กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมที่ผู้วิจัยพัฒนาจากแนวคิดทฤษฎีการดูแลตนเองของโอเร็ม โดยการใช้แอปพลิเคชันไลน์ เครื่องมือเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบประเมินความรู้ในการดูแลตนเอง แบบประเมินพฤติกรรมการดูแลตนเอง และแบบบันทึกค่าความดันโลหิต วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ t-test

ผลการวิจัย: หลังการทดลองพบว่า กลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ยคะแนนความรู้และค่าเฉลี่ยคะแนนพฤติกรรมการดูแลตนเองเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05)  และเพิ่มขึ้นแตกต่างจากกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05) ค่าเฉลี่ยความดันโลหิตซิสโตลิกและไดแอสโตลิกลดลง แตกต่างจากกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05)

สรุปผล: โปรแกรมพหุองค์ประกอบแบบบูรณาการด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ สามารถช่วยให้ผู้สูงอายุโรคความดันโลหิตสูงที่ไม่สามารถควบคุมได้มีความรู้ในการดูแลตนเองเพิ่มขึ้น พฤติกรรมการดูแลตนเองดีขึ้น และระดับความดันโลหิตลดลงได้

ข้อเสนอแนะ: ควรนำโปรแกรมพหุองค์ประกอบแบบบูรณาการด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ ไปใช้ในผู้สูงอายุภาวะความดันโลหิตสูงที่ไม่สามารถควบคุมได้ เพื่อให้สามารถควบคุมความดันโลหิตได้อย่างต่อเนื่อง