ประสิทธิผลของการใช้แนวปฏิบัติทางคลินิกสำหรับป้องกันการคลอดก่อนกำหนด ณ แผนกฝากครรภ์ โรงพยาบาลนครปฐม

บทคัดย่อ

     การคลอดก่อนกำหนดเป็นภาวะแทรกซ้อนทางสูติกรรมที่พบได้บ่อยจำเป็นต้องเข้ารับการรักษาโดยการใช้ยายับยั้งการบีบตัวของมดลูกและการคลอดก่อนกำหนด หากการรักษาไม่ประสบผลสำเร็จจะทำให้เกิดการคลอดก่อนกำหนดส่งผลกระทบต่อทารกแรกเกิด การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง แบบมีกลุ่มเปรียบเทียบวัดผลก่อนหลัง วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลของการใช้แนวปฏิบัติทางคลินิกสำหรับป้องกันการคลอดก่อนกำหนด ในสตรีที่มารับบริการในคลินิกฝากครรภ์ โรงพยาบาลนครปฐม โดยกลุ่มควบคุม จำนวน 89 คน ได้รับการดูแลตามปกติระหว่างเดือนกุมภาพันธ์ ถึง เดือนมีนาคม พ.ศ. 2560 และ กลุ่มทดลอง จำนวน 103 คน ได้รับการดูแลโดยใช้แนวปฏิบัติทางคลินิกระหว่างเดือนกุมภาพันธ์ ถึง เดือนมีนาคม พ.ศ. 2561 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย  ประกอบด้วย 1) แนวปฏิบัติทางคลินิกสำหรับป้องกันการคลอดก่อนกำหนด 2)แบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคล 3)แบบบันทึกจำนวนการคลอดครบกำหนด 4)แบบบันทึกจำนวนการคลอดครบกำหนดหลังได้รับยายับยั้งการคลอด 5)แบบบันทึกการได้รับยาเดกซาเมทาโซน  และ 6)แบบบันทึกการเปิดขยายของปากมดลูกเมื่อแรกรับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติทดสอบไคสแควร์

     ผลการศึกษาพบว่าหญิงตั้งครรภ์กลุ่มทดลองที่ได้รับการดูแลตามแนวปฏิบัติทางคลินิกสำหรับป้องกันการคลอดก่อนกำหนดมีผลลัพธ์ทางคลินิกที่เกี่ยวกับการคลอดครบกำหนด การคลอดครบกำหนดหลังได้รับการยับยั้งการคลอด การได้รับยาเดกซาเมทาโซน (Dexamethasone) ครบ 4 เข็ม และการเปิดขยายของปากมดลูกแรกรับน้อยกว่า 3 เซนติเมตร ดีกว่ากลุ่มหญิงตั้งครรภ์ที่ได้รับการดูแลตามปกติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05 ผลการศึกษายืนยันประสิทธิภาพของการใช้แนวปฏิบัติทางคลินิกสำหรับป้องกันการคลอดก่อนกำหนดในสตรีมีครรภ์ที่มารับบริการในคลินิกฝากครรภ์