ผลของโปรแกรมการให้ความรู้ในการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐานต่อความรู้และ ทักษะการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐานของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น

Main Article Content

มัตถก ศรีคล้อ
มาลินี อยู่ใจเย็น
ธนวันต์ ศรีอมรรัตนกุล

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลองเพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการให้ความรู้ในการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐานต่อความรู้ในการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐานความรู้ด้านทักษะในการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐานและทักษะในการช่วยฟื้นคืนชีพ ขั้นพื้นฐาน ของนักเรียนมัธยมศึกษาโรงเรียนศรีอยุธยาในพระอุปถัมภ์ฯ กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ที่เข้ารับการศึกษาที่โรงเรียนศรีอยุธยาในพระอุปถัมภ์ฯ ในช่วงเดือน เมษายนถึงมิถุนายน พ.ศ.2558 จำนวน 250 คน สุ่มเข้ากลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม โดยการจับคู่ ระดับชั้นปี เพศ อายุ ประสบการณ์การฟื้นคืนชีพ เกรดเฉลี่ยสะสมเข้ากลุ่ม ทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 30 คน กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมการให้ความรู้ด้านการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐาน ซึ่งประยุกต์แนวคิดด้านการรับรู้ความสามารถตนเอง การใช้แรงเสริมและการสนับสนุนทางสังคมเข้าสู่โปรแกรม วัดความรู้ ด้านการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐาน ความรู้ด้านทักษะการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐาน และทักษะการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐาน โดยใช้แบบวัดความรู้ด้านการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐาน แบบวัดความรู้ด้านทักษะการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐาน และแบบวัด ทักษะการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐาน ซึ่งมีค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ 0.74 ,0.81 และ 0.72 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลพื้นฐาน ด้วยสถิติเชิงพรรณนา เปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยความรู้ด้านการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐาน ความรู้ด้านทักษะการช่วยฟื้นคืนชีพ ขั้นพื้นฐาน และทักษะในการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐานภายในกลุ่ม โดยใช้สถิติ Paired t- test เปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ย ความรู้ด้านการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐาน ความรู้ด้านทักษะการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐาน และทักษะการช่วยฟื้นคืนชีพขั้น พื้นฐานระหว่างกลุ่ม โดยใช้สถิติ Independent t- test


          ผลการวิจัยพบว่า 1) กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยความรู้ด้านการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐาน หลังการทดลอง ( -10.43,SD=2.38) มากกว่า ก่อนการทดลอง (mean=7.53, SD=2.22) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = 39.456, df=29, p-value = .000) มีคะแนนเฉลี่ย ความรู้ด้านทักษะการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐานหลังการทดลอง (mean= 10.43, SD=2.38) มากกว่าก่อนการทดลอง ( mean= 7.47, SD=2.22) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = 50.80 , df = 29, p-value =. 000) และมีคะแนนเฉลี่ยทักษะการช่วยฟื้นคืนชีพ ขั้นพื้นฐานหลังการทดลอง (mean = 6.87, SD=1.43) มากกว่าก่อนการทดลอง (mean =0.53 SD = 0.77) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t= 29.29, df=29, p-value=. 000) 2) กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยความรู้ในการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐานหลังการทดลอง (mean = 10.43, SD = 2.38) มากกว่า กลุ่มควบคุม (mean = 7.57, SD=2.31) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = 4.72, df = 58, p-value = . 000) มีคะแนนเฉลี่ย ความรู้ด้านทักษะการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐานหลังการทดลอง ( -10.43, SD = 2.38) มากกว่ากลุ่มควบคุม (mean = 7.63, SD = 2.39) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = 4.53, df = 58, p-value = . 000) และมีคะแนนเฉลี่ยทักษะการช่วยฟื้นคืนชีพ ขั้นพื้นฐานหลังการทดลอง (mean = 6.87, SD = 1.43) มากกว่ากลุ่มควบคุม (mean =0.67, SD=1.09) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = 18.85, df = 58, p-value = . 000) โปรแกรมการให้ความรู้ด้านการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐาน ช่วยให้นักเรียนมีความรู้และทักษะเพิ่มขึ้น ดังนั้นจึงควรนำโปรแกรมนี้ ไปใช้อย่างต่อเนื่องทุกปี และขยายไปยังกลุ่มนักเรียนมัธยมศึกษาอื่นๆ เพื่อเป็นการเผยแพร่ความรู้และทักษะ ดังกล่าวให้กว้างขวางมากยิ่งขึ้น

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

1. American Heart Association. American heart association guidelines for cardiopulmonary resuscitation
and emergency cardiovascular care. [internet]. 2010 [cited 2010 November 24]. from http://
circ.ahajournals.org/cgi/content/full/122/18.

2. Cooper S, Janghorbani M, Cooper G. A decade of in-hospital resuscitation: Outcomes and
prediction of survival? Resuscitation 2006;68(2):231-37.

3. National Institute of Emergency Medicine. Documentation of training for the emergency operations Course. Primary, 2010.

4. Lovell R. B. Adult learning. New York: Halsted; 1980.

5. Domjan M. The Principles of learning and behavior belmont. California: Thomson; 1996.

6. Bandura A. (2011). Social cognitive theory. London : Sage; 2011.

7. Cohen & Will. The relationship between social support and physiological process. A review
with emphasis on underlying mechanism and implication for health 1985;3(3):488-531.

8. Connolly M, Toner P, Connolly D, McCluskey DR. The ABC for life program-teaching basic life
support in school. Resuscitation 2007;7(2):270-79.

9. Sammawong K. Development of e-learning program for basic resuscitation. For high school
diploma students Master of degree [Thesis], Bangkok : Ramkhamhaeng University; 2011. (in Thai).

10. Tuntayana N, et al. Development of volunteer capacity public health students in the primary
school in Mahasarakham. Celebrate the decade Chiang Rai: School of Health Sciences. Mae Fah
Luang University; 2016. (in Thai).

11. Tupamongkul S, Ua-kit N. The effects of coaching program on basic cardiopulmonary life support
practice in mothers of congenital heart disease children. Journal of Nursing Science Chulalongkorn
University 2015;27(1):49-59. (in Thai).