การศึกษาจำนวนครั้งการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลของผู้ป่วยเด็กอายุไม่เกิน 5 ปีที่หายใจหอบมีเสียงหวีดเปรียบเทียบก่อนและหลังใช้ยาบูดีโซนายด์พ่นป้องกันแบบไม่ต่อเนื่อง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ภูมิหลัง : การหายใจหอบมีเสียงหวีดในเด็กเล็กเป็นปัญหาที่พบบ่อย แนวทางการรักษาในปัจจุบันแนะนำให้ใช้ยาพ่นแบบต่อเนื่อง 2–3 เดือน แต่อาจมีปัญหาเมื่อนำมาใช้ในบริบทของโรงพยาบาลชุมชน มีรายงานว่าการใช้ยาพ่นสเตียรอยด์แบบไม่ต่อเนื่องก็มีประสิทธิภาพในการป้องกันอาการหอบได้ไม่แตกต่างกัน
วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาจำนวนครั้งการเข้ารับการรักษาที่ห้องฉุกเฉินและการนอนโรงพยาบาลของผู้ป่วยเด็กอายุ ≤5 ปีที่หายใจหอบมีเสียงหวีด เปรียบเทียบระหว่างก่อนและหลังใช้ยาบูดีโซนายด์พ่นป้องกันแบบไม่ต่อเนื่อง
วัสดุและวิธีการ : เป็นการศึกษาแบบ retrospective cohort study ในผู้ป่วยเด็กอายุ ≤5 ปี ที่มารับการรักษาที่ รพ.เถิน ตั้งแต่ 1 ม.ค.2557 – 31 ธ.ค. 2562 ด้วยอาการ early wheezer และเข้าเกณฑ์พิจารณาให้ได้รับ therapeutic trial โดยผู้ป่วยได้รับการรักษาโดยการใช้ยาพ่นบูดีโซนายด์ชนิด metered dose inhaler ผ่านกระบอกพ่นยาชนิดไม่มีวาล์ว 200–400 mcg เช้า-เย็น เฉพาะในวันที่มีอาการหรือสัมผัสกับสิ่งกระตุ้นเป็นเวลา 7 วันหรือจนกว่าอาการป่วยหรือสิ่งกระตุ้นหมดไปแล้ว 2 วัน บันทึกข้อมูลทั่วไป จำนวนครั้งของการกำเริบของอาการหอบที่ต้องมาห้องฉุกเฉินหรือนอนโรงพยาบาล ระยะห่างระหว่างการหอบที่มีอาการรุนแรงแต่ละครั้ง เป็นเวลา 1 ปีก่อนและหลังการรักษา เปรียบเทียบด้วยสถิติ Mann-Whitney U test และ exact probability test
ผลการศึกษา : มีผู้ป่วย 55 ราย เป็นเพศชาย 35 ราย (ร้อยละ 63.6) อายุเฉลี่ย 36.7±14.5 เดือน (พิสัย 12–60) อายุเฉลี่ยที่เริ่มมีอาการหอบ 22.5±13.1 เดือน (พิสัย 5–50) ก่อนและหลังการใช้ยาบูดีโซนายด์พ่นป้องกันแบบไม่ต่อเนื่อง จำนวนครั้งที่ผู้ป่วยมีอาการหอบจนต้องมาโรงพยาบาลมีค่ามัธยฐานลดลงทั้งการมาที่ห้องฉุกเฉิน [2 (IQR 1–4) vs 0 (IQR 0–1) ครั้ง/ปี ตามลำดับ, p<0.001] และการนอนโรงพยาบาล [2 (IQR 1–3) vs 0 (IQR 0–0.5) ครั้ง/ปี ตามลำดับ,, p<0.001) ระยะห่างระหว่างการหอบที่รุนแรงแต่ละครั้งนานขึ้น [38 (IQR 9–87) vs 280 (IQR 49–365) วัน ตามลำดับ, p<0.001]
สรุป : การใช้ยาบูดีโซนายด์พ่นป้องกันแบบไม่ต่อเนื่องในผู้ป่วยเด็กอายุไม่เกิน 5 ปี ช่วยลดจำนวนครั้งของการหอบหายใจมีเสียงหวีดที่ต้องมารับการรักษาที่โรงพยาบาลได้ทั้งที่ห้องฉุกเฉินและการนอนโรงพยาบาล
Article Details
บทความที่ส่งมาลงพิมพ์ต้องไม่เคยพิมพ์หรือกำลังได้รับการพิจารณาตีพิมพ์ในวารสารอื่น เนื้อหาในบทความต้องเป็นผลงานของผู้นิพนธ์เอง ไม่ได้ลอกเลียนหรือตัดทอนจากบทความอื่น โดยไม่ได้รับอนุญาตหรือไม่ได้อ้างอิงอย่างเหมาะสม การแก้ไขหรือให้ข้อมูลเพิ่มเติมแก่กองบรรณาธิการ จะต้องเสร็จสิ้นเป็นที่เรียบร้อยก่อนจะได้รับพิจารณาตีพิมพ์ และบทความที่ตีพิมพ์แล้วเป็นสมบัติ ของลำปางเวชสาร
เอกสารอ้างอิง
Wilson N, Sloper K, Silverman M. Effect of continuous treatment with topical corticosteroid on episodic viral wheeze in preschool children. Arch Dis Child. 1995;72(4):317–20.
Svedmyr J, Nyberg E, Thunqvist P, Åsbrink-Nilsson E, Hedlin G. Prophylactic intermittent treatment with inhaled corticosteroids of asthma exacerbations due to airway infections in toddlers.
Acta Paediatr. 1999;88(1):42–7.
Asher MI, Montefort S, Björkstén B, Lai CK, Strachan DP, Weiland SK, et al. Worldwide time trends in the prevalence of symptoms of asthma, allergic rhinoconjunctivitis, and eczema in childhood:
ISAAC Phases One and Three repeat multicountry cross-sectional surveys. Lancet. 2006;368(9537):733–43.
Ducharme FM, Tse SM, Chauhan B. Diagnosis, management, and prognosis of preschool wheeze. Lancet. 2014;383(9928):1593–604.
สมาคมโรคระบบหายใจและเวชบำบัดวิกฤตในเด็ก, ราชวิทยาลัยกุมารแพทย์แห่งประเทศไทย. แนวทางการดูแลรักษาโรคติดเชื้อเฉียบพลันระบบหายใจในเด็ก พ.ศ. 2562. กรุงเทพฯ: บียอนด์ เอ็นเทอร์ไพรซ์; 2562.
Boyer D, Barsky E, Papantonakis CM, Pittman J, Ren CL, Esther CR, et al. Diagnostic evaluation of infants with recurrent or persistent wheezing. Ann Am Thorac Soc. 2016;13(11):2057–9.
สมาคมโรคภูมิแพ้ โรคหืด และวิทยาภูมิคุ้มกันแห่งประเทศไทย, สมาคมโรคระบบหายใจและเวชบำบัดวิกฤติในเด็ก. แนวทางการวินิจฉัยและรักษาโรคหืดในประเทศไทยสำหรับผู้ป่วยเด็ก (ฉบับย่อ) พ.ศ. 2558-2559.
Wilson NM, Silverman M. Treatment of acute, episodic asthma in preschool children using intermittent high dose inhaled steroids at home. Arch Dis Child. 1990;65(4):407–10.
Bacharier LB, Phillips BR, Zeiger RS, Szefler SJ, Martinez FD, Lemanske RF, et al. Episodic use of an inhaled corticosteroid or leukotriene receptor antagonist in preschool children with
moderate-to-severe intermittent wheezing. J Allergy Clin Immunol. 2008;122(6):1127-1135.e8.
Ducharme FM, Lemire C, Noya FJD, Davis GM, Alos N, Leblond H, et al. Preemptive use of high-dose fluticasone for virus-induced wheezing in young children. N Engl J Med. 2009;360(4):339–53.
Zeiger RS, Mauger D, Bacharier LB, Guilbert TW, Martinez FD, Lemanske RF, et al. Daily or intermittent budesonide in preschool children with recurrent wheezing. N Engl J Med. 2011;365(21):1990–2001.
Connett G, Lenney W. Prevention of viral induced asthma attacks using inhaled budesonide. Arch Dis Child. 1993;68(1):85–7.
Wayne WD. Biostatistics: a foundations of analysis in the health sciences. 6th ed. New York: Wiley&Sons; 1995.
Martinez FD. Development of wheezing disorders and asthma in preschool children. Pediatrics. 2002;109(2 Suppl):362–7.
