การผ่าตัดรักษากระดูกสะโพกหักในผู้สูงอายุที่แข็งแรง : สามารถรอได้กี่วัน?
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ภูมิหลัง : กระดูกสะโพกหักเป็นปัญหาที่สำคัญในผู้สูงอายุ ยังมีข้อถกเถียงกันถึงจำนวนวันรอคอยผ่าตัดที่ยอมรับได้ โดยเฉพาะ ในกลุ่มที่มีสภาพร่างกายแข็งแรง ไม่เสี่ยงสูงต่อการระงับความรู้สึก (American Society of Anesthesiologists [ASA] physical status class I-II)
วัตถุประสงค์ : เพื่อค้นหาระยะเวลาที่สามารถรอผ่าตัดได้ในผู้สูงอายุ ASA class I-II โดยไม่มีผลกระทบต่ออัตราตายและภาวะแทรกซ้อน
วัสดุและวิธีการ : เป็นการศึกษาแบบ retrospective cohort study ในผู้ป่วย ASA class I-II อายุ 60 ปีขึ้นไป ที่มีกระดูกสะโพกหักไม่เกิน 7 วัน ได้รับการผ่าตัดรักษาใน รพ. ลำปาง ตั้งแต่ ม.ค. 2550 - ธ.ค. 2560 จำนวน 799 ราย จำแนกตามระยะเวลา
รอผ่าตัดที่ 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 และ >10 วัน คำนวณอัตราตายใน 1 ปี และภาวะแทรกซ้อนใน 30 วันของแต่ละกลุ่ม เปรียบเทียบทางสถิติเพื่อหาวันผ่าตัดที่มีผลต่ออัตราตายและภาวะแทรกซ้อนอย่างมีนัยสำคัญ
ผลการศึกษา : ผู้ป่วยอายุเฉลี่ย 75.5±7.9 ปี (พิสัย 60-100 ปี) เป็นเพศหญิง 606 ราย (ร้อยละ 75.8) มีระยะเวลารอผ่าตัดเฉลี่ย 5.4±3.0 วัน (พิสัย 0-16 วัน) ผู้ป่วย 33 รายเสียชีวิตใน 1 ปี (ร้อยละ 4.1) และ 7 รายมีภาวะแทรกซ้อนใน 30 วัน (ร้อยละ 0.9) ผู้ป่วยที่รอผ่าตัดเกิน 4 วันมีภาวะแทรกซ้อนใน 30 วัน สูงกว่ากลุ่มผู้ป่วยที่ผ่าตัดภายใน 4 วัน (ร้อยละ 1.6 vs ร้อยละ 0, p=0.021) ผู้ป่วยที่รอผ่าตัดเกิน 8 วันมีอัตราตายใน 1 ปีสูงกว่ากลุ่มผู้ป่วยที่ผ่าตัดภายใน 8 วัน (ร้อยละ 11.2 vs ร้อยละ 3.0, p=0.001) ไม่พบอัตราตายที่แตกต่างกันในผู้ป่วยที่รอผ่าตัด 1, 2, 3, 4, 5, 6 และ 7 วัน (p=1.000, 0.339, 0.449, 0.282, 0.859, 0.240 และ 0.050 ตามลำดับ)
สรุป: ผู้ป่วยสูงอายุกระดูกสะโพกหักที่มีสภาพร่างกายแข็งแรง สามารถรอผ่าตัดได้ 4 วันนับตั้งแต่รับตัวเข้าไว้รักษาในโรงพยาบาล โดยไม่เพิ่มภาวะแทรกซ้อนใน 30 วัน และสามารถรอผ่าตัดได้ 8 วัน โดยไม่เพิ่มอัตราตายที่ 1 ปี
Article Details
บทความที่ส่งมาลงพิมพ์ต้องไม่เคยพิมพ์หรือกำลังได้รับการพิจารณาตีพิมพ์ในวารสารอื่น เนื้อหาในบทความต้องเป็นผลงานของผู้นิพนธ์เอง ไม่ได้ลอกเลียนหรือตัดทอนจากบทความอื่น โดยไม่ได้รับอนุญาตหรือไม่ได้อ้างอิงอย่างเหมาะสม การแก้ไขหรือให้ข้อมูลเพิ่มเติมแก่กองบรรณาธิการ จะต้องเสร็จสิ้นเป็นที่เรียบร้อยก่อนจะได้รับพิจารณาตีพิมพ์ และบทความที่ตีพิมพ์แล้วเป็นสมบัติ ของลำปางเวชสาร
เอกสารอ้างอิง
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2561 = Situation of the Thai elderly 2018. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล; 2562.
Chaysri R, Leerapun T, Klunklin K, Chiewchantanakit S, Luevitoonvechkij S, Rojanasthien S. Factors related to mortality after osteoporotic hip fracture treatment at Chiang Mai University Hospital, Thailand, during 2006 and 2007. J Med Assoc Thai. 2015;98(1):59–64.
Simunovic N, Devereaux PJ, Sprague S, Guyatt GH, Schemitsch E, Debeer J, et al. Effect of early surgery after hip fracture on mortality and complications: systematic review and meta-analysis. CMAJ. 2010;182(15):1609–16.
Moja L, Piatti A, Pecoraro V, Ricci C, Virgili G, Salanti G, et al. Timing matters in hip fracture surgery: patients operated within 48 hours have better outcomes. A meta-analysis and meta-regression of over 190,000 patients. PLoS ONE. 2012;7(10):e46175.
Holt G, Smith R, Duncan K, Finlayson DF, Gregori A. Early mortality after surgical fixation of hip fractures in the elderly: an analysis of data from the scottish hip fracture audit. J Bone Joint Surg Br. 2008;90(10):1357–63.
Lizaur-Utrilla A, Martinez-Mendez D, Collados-Maestre I, Miralles-Muñoz FA, Marco-Gomez L, Lopez-Prats FA. Early surgery within 2 days for hip fracture is not reliable as healthcare quality indicator. Injury. 2016;47(7):1530–5.
Moran CG, Wenn RT, Sikand M, Taylor AM. Early mortality after hip fracture: is delay before surgery important? J Bone Joint Surg Am. 2005;87(3):483–9.
Doruk H, Mas MR, Yildiz C, Sonmez A, Kýrdemir V. The effect of the timing of hip fracture surgery on the activity of daily living and mortality in elderly. Arch Gerontol Geriatr. 2004;39(2):179–85.
Vidán MT, Sánchez E, Gracia Y, Marañón E, Vaquero J, Serra JA. Causes and effects of surgical delay in patients with hip fracture: a cohort study. Ann Intern Med. 2011;155(4):226–33.
Shoda N, Yasunaga H, Horiguchi H, Matsuda S, Ohe K, Kadono Y, et al. Risk factors affecting inhospital mortality after hip fracture: retrospective analysis using the Japanese Diagnosis Procedure Combination Database. BMJ Open. 2012;2(3):e000416.
Fleiss JL, Levin B, Paik MC. Statistical methods for rates and proportions. 3rded. New Jersey: Wiley; 2003.
Ngamjarus C, Chongsuvivatwong V. n4Studies: Sample size and power calculations for iOS. The Royal Golden Jubilee Ph.D. Program - The Thailand Research Fund & Prince of Songkla University; 2014. (In Thai).
Jiang L, Chou ACC, Nadkarni N, Ng CEQ, Chong YS, Howe TS, et al. Charlson Comorbidity Index Predicts 5-Year Survivorship of Surgically Treated Hip Fracture Patients. Geriatr Orthop Surg Rehabil. 2018;9:1-5.
Holt G, Smith R, Duncan K, Finlayson DF, Gregori A. Early mortality after surgical fixation of hip fractures in the elderly: prospective analysis . J Bone Joint Surg Br. 2008;90(10):1357–63.
Charlson ME, Pompei P, Ales KL, MacKenzie CR. A new method of classifying prognostic comorbidity in longitudinal studies: development and validation. J Chronic Dis. 1987;40(5):373–83.
Detsky AS, Abrams HB, McLaughlin JR, Drucker DJ, Sasson Z, Johnston N, et al. Predicting cardiac complications in patients undergoing non-cardiac surgery. J Gen Intern Med. 1986;1(4):211–9.
Kristensen MT, Foss NB, Ekdahl C, Kehlet H. Prefracture functional level evaluated by the New Mobility Score predicts in-hospital outcome after hip fracture surgery. Acta Orthop. 2010;81(3):296–302.
