ผลของโปรแกรม My Self ต่อความสามารถในการทรงตัวและกำลังขาในผู้สูงอายุ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ภูมิหลัง: การเพิ่มความสามารถในการทรงตัวและกำลังขาในผู้สูงอายุสามารถป้องกันการหกล้มได้
วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาผลของโปรแกรม My Self ที่ประยุกต์ทฤษฎีการรับรู้ความสามารถของตนเองต่อความสามารถในการทรงตัวและกำลังขาในผู้สูงอายุ
วัสดุและวิธีการ: เป็นการวิจัยแบบกึ่งทดลอง แบบ 2 กลุ่ม วัดผลก่อนและหลังการทดลอง ในผู้หญิงอายุ 60-79 ปี ต.น้ำก่ำ อ.ธาตุพนม จ.นครพนม แบ่งเป็น 2 กลุ่ม ๆ ละ 40 ราย กลุ่มทดลองได้รับการฝึกปฏิบัติ
โปรแกรม My Self เป็นเวลา 8 สัปดาห์ (มีนาคม-เมษายน พ.ศ.2561) กลุ่มควบคุมไม่ได้รับการฝึกโปรแกรมประเมินการทรงตัวด้วยการบันทึกเวลาที่สามารถยืนขาเดียวและประเมินกำลังขาด้วยการนับจำนวนครั้งของ
การลุกนั่งจากเก้าอี้ภายใน 30 วินาที เปรียบเทียบระหว่างกลุ่มด้วยสถิติ Chi-square และ t-test
ผลการศึกษา: กลุ่มตัวอย่างทั้ง 2 กลุ่มมีลักษณะทางประชากรที่ไม่แตกต่างกัน หลังการทดลอง กลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ยความสามารถในการทรงตัวสูงกว่ากลุ่มควบคุม (16.3 ± 8.3 vs 10.5 ± 6.4 วินาที, p=0.013) และ
มีค่าเฉลี่ยกำลังขาสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ (12.3 ± 2.7 vs 8.2 ± 1.7 ครั้ง, p<0.001)
สรุป: โปรแกรม My Self ที่ประยุกต์ทฤษฎีการรับรู้ความสามารถของตนเองทำให้ผู้สูงอายุมีการออกกำลังกายอย่างต่อเนื่อง มีการทรงตัวและกำลังขาดีขึ้น
Article Details
บทความที่ส่งมาลงพิมพ์ต้องไม่เคยพิมพ์หรือกำลังได้รับการพิจารณาตีพิมพ์ในวารสารอื่น เนื้อหาในบทความต้องเป็นผลงานของผู้นิพนธ์เอง ไม่ได้ลอกเลียนหรือตัดทอนจากบทความอื่น โดยไม่ได้รับอนุญาตหรือไม่ได้อ้างอิงอย่างเหมาะสม การแก้ไขหรือให้ข้อมูลเพิ่มเติมแก่กองบรรณาธิการ จะต้องเสร็จสิ้นเป็นที่เรียบร้อยก่อนจะได้รับพิจารณาตีพิมพ์ และบทความที่ตีพิมพ์แล้วเป็นสมบัติ ของลำปางเวชสาร
เอกสารอ้างอิง
แห่งชาติ; 2556.
2. อารีรัตน์ สุพุทธิธาดา, รัมภา บุญสินสุข, ไพลวรรณ สัทธานนท์. คู่มือการดูแลผู้สูงวัย เดินดีไม่มีล้ม. นนทบุรี: โอเพ่นเวิลด์ส พับลิชชิง เฮาส์; 2559.
3. นริศรา อารีรักษ์, กุลวดี โรจน์ไพศาลกิจ, นวัสนันท์ วงศ์ประสิทธิ์. ผลของโปรแกรมการออกกำลังกายแบบผสมผสานต่อภาวะสุขภาพ สมรรถภาพทางกาย และความคาดหวังความสามารถตนเองของผู้สูง
อายุ. วารสารสาธารณสุข มหาวิทยาลัยบูรพา 2558;10(2):66-76.
4. Bandura A. Social foundations of thought and action. Englewood Cliffs, N.J: Prentice-Hall; 1986.
5. ศรินยา บูรณสรรพสิทธิ์, มยุรี ศุภวิบูลย์, สุภาภรณ์ ศิลาเลิศเดชกุล. ผลการฝึกกล้ามเนื้อแกนกลางลำตัวที่มีต่อความแข็งแรงและการทรงตัวในผู้สูงอายุ. วารสารคณะพลศึกษา 2555;15(2):119-31.
6. วีระยุทธ์ แก้วโมก. ผลการทำกายบริหารแบบมณีเวชต่อการทรงตัว ความยืดหยุ่นและความแข็งแรงของผู้สูงอาย. บูรพาเวชสาร 2560;4(1):31-9.
7. รัชนา หน่อคำ, ศิริรัตน์ ปานอุทัย, ทศพร คำผลศิริ. ผลของการออกกำลังกายแบบก้าวตามตารางต่อการทรงตัวในผู้สูงอายุ. พยาบาลสาร 2559;43(3):58-68.
8. ธีรวีร์ วีรวรรณ. ผลของการออกกำลังกายแบบผสมผสานต่อการทรงตัวในผู้สูงอายุเขตบึงกุ่ม กรุงเทพมหานคร. วารสารสาธารณสุขศาสตร์ 2555;42(2):44-53.
9. สายธิดา ลาภอนันตสิน, วาสนา เตโชวานิชย์, พันพิสสา ณ สงขลา, ยุพารัตน์ อดกลั้น, สุนันทา วีขำ. การพัฒนาสมรรถภาพการทรงตัวและความกลัวการล้มของผู้สูงอายุหญิงในตำบลองครักษ์และบางลูกเสือ จังหวัดนครนายกด้วยการบริการวิชาการชุมชน. วารสารกายภาพบำบัด 2558;37(2): 63-77.
10. Rikli RE, Jones CJ. Senior fitness test manual. Champaign, IL: Human Kinetics; 2001.
